Sterke haargroei bij vrouwen

Introductie

Normaal gesproken hebben vrouwen minder lichaam haar dan mannen vanwege hormonen​ Soms hebben vrouwen echter ook een haar patroon dat meer lijkt op dat van mannen. Dit betekent dat die delen van het lichaam hariger zijn dan normaal, waarvan de beharing onder invloed van seks is hormonen​ Deze omvatten het gezicht (dwz de baard, vooral op het bovendeel lip en de laterale wangen), de oksels, de borsten, de buik en het genitale gebied inclusief de overgang naar de dij​ Als een dergelijk beeld aanwezig is zonder verdere kenmerken van masculinisatie zoals een mannetje lichaamsbouw, acne en / of haaruitval, zegt de arts hirsutisme.

Hirsutisme

Hoe opvallender hirsutisme is, hoe meer mensen er gewoonlijk last van hebben en voor velen van hen dit voorwaarde resulteert in een zeer hoog niveau van lijden. Om deze reden wordt meestal een therapie gestart, zelfs in gevallen waarin deze is toegenomen haar groei is niet echt een medisch probleem. Dit klinische beeld is niet ongebruikelijk: aangezien de overgang tussen normaal en mannelijk haar vloeiend is en onder andere afhangt van de etniciteit van de vrouw, zijn exacte frequenties moeilijk te bepalen.

Aangenomen wordt echter dat tussen de 5 en 10% van alle vrouwen aan meer of minder ernstige lijdt hirsutisme​ Er zijn verschillende oorzaken die kunnen leiden tot mannelijke haargroei bij vrouwen, waarvan de meeste gemakkelijk onder controle kunnen worden gehouden met de juiste behandeling. Vrouwelijke snor is de term die wordt gebruikt om overdreven te beschrijven gezichtshaar bij vrouwen op de kin, boven lip en wangen.

Een sterkere beharing (niet alleen in het gezicht maar ook over het hele lichaam) bij vrouwen dient door de arts te worden opgehelderd, omdat onder andere ook pathologische processen in het lichaam de oorzaak kunnen zijn van de toegenomen haargroei. In de meeste gevallen is er echter sprake van een genetische aanleg met een overproductie van mannen hormonen zoals androgeen is verantwoordelijk voor de vrouwelijke snor. Het is niet ongebruikelijk dat er helemaal geen reden kan worden gevonden voor overmatige haargroei bij vrouwen.

Dit wordt dan ook wel de "idiopathische vorm" van hirsutisme genoemd. In tegenstelling tot de andere typen, liggen de hormoonspiegels van de geslachtshormonen bij deze vrouwen binnen het normale bereik. Hier is de neiging tot een mannelijk haargroeipatroon vaak gewoon in het gezin aanwezig, vaak worden vrouwen uit het Oosten of het Middellandse Zeegebied getroffen.

Ook vrouwen die al binnen zijn menopauze (dwz na de laatste periode) hebben meer kans op hirsutisme. Meestal wordt "mannelijke haargroei" bij vrouwen echter veroorzaakt door een verstoring van de hormonale werking evenwicht, die het gevolg is van het mannelijke geslachtshormoon testosteron aanwezig zijn in de bloed in een te hoge concentratie. Een dergelijke aandoening kan ook verschillende oorzaken hebben: om onderscheid te maken tussen bijnier (veroorzaakt door de bijnieren) en eierstok (veroorzaakt door de eierstokken) hirsutisme, het hormoon dehydroepiandrosteron (DHEA), een steroïdhormoon dat verder wordt gemetaboliseerd tot testosteron, kan worden bepaald.

Als dit hormoon ook verhoogd is, een overmaat van testosteron duidt op een probleem in de bijnierschors. Andere ziekten kunnen ook leiden tot secundair hirsutisme, omdat ze het hormoon beïnvloeden evenwicht van het lichaam. Deze omvatten suikerziekte mellitustype II, zwaarlijvigheid or acromegalie.

Afgezien van deze ziekten kan het gebruik van bepaalde medicijnen ook in verband worden gebracht met een verhoogde haargroei. Waaronder glucocorticoïden (bijv. cortisol), anabole steroïden (bijv. testosteron), ACTH, derivaten van het vrouwelijke geslachtshormoon progesteronspironolacton (een dehydratatiemiddel, diureticum), ciclosporine (een immunosuppressivum), fenytoïne (een medicijn tegen epilepsie) of minoxidil (een medicijn tegen hoge bloeddruk).

• Vaak ligt het probleem in het gebied van de eierstokken (eierstokken). Hier bijvoorbeeld polycysteus ovariumsyndroom (PCO) komt in twijfel. Bij deze ziekte is er een storing in het regelcircuit van de hypothalamus, hypofyse en eierstok, maar het is nog onduidelijk op welk exact punt de bloedsomloop defect is.

  Uiteindelijk is de eierstokken worden permanent gestimuleerd met het hormoon LH, dat zorgt voor een verhoogde productie van mannelijke geslachtshormonen. Dit leidt ook tot de vorming van veel kleine cysten en een verdikking van bepaalde delen van de eierstokken.

• Een soortgelijk, maar totaal zwakker ziektebeeld wordt geboden door hyperthecose (hyperthecosis ovarii), waarbij er ook een structurele verandering in de eierstokken is.
• Tumoren in de eierstokken kunnen ook in verband worden gebracht met een verhoogde synthese van testosteron. De voortplantingsorganen zijn echter niet de enige plaats waar geslachtshormonen worden geproduceerd.
• In mindere mate worden ook in de bijnierschors geslachtshormonen aangemaakt.

  Als gevolg hiervan kunnen ziekten die de bijnierschors aantasten, zich ook manifesteren door een verhoogde haargroei bij vrouwen. Deze omvatten de Adrenogenitaal Syndrome (bij dit syndroom is de synthese van steroïdhormonen die ook in de bijnierschors worden geproduceerd verstoord, wat de aanmaak van geslachtshormonen stimuleert) en de Syndroom van Cushing, waarin om verschillende redenen teveel cortisol in het lichaam aanwezig is, wat in hoge concentraties ook een testosteron-achtige werking kan hebben.

• Een tumor van de bijnierschors kan ook de productie van testosteron stimuleren.

Allereerst moet de oorzaak van de sterke haargroei worden opgehelderd om ernstige oorzaken uit te sluiten. De therapie voor sterke haargroei hangt voornamelijk af van de oorzaak.

Afhankelijk van de oorzaak en het leed van de patiënt zijn er verschillende opties om een ​​verhoogde haargroei te behandelen. Vaak kan een behandeling beperkt blijven tot puur cosmetische aspecten, bijvoorbeeld het verwijderen van een damesbaard. In andere gevallen is een behandeling met hormonen zinvol.

Voor dit doel worden zogenaamde anti-androgenen worden normaal gesproken gebruikt, dwz geneesmiddelen die de hoeveelheid of functie van de mannelijke geslachtshormonen op verschillende manieren tegengaan. Deze omvatten cyproteronacetaat (het blokkeert de receptor voor androgenen), finasteride (remt de omzetting van testosteron in het nog krachtiger dihydrotestosteron), flutamide (schakelt het effect van de androgenen op de celkernen uit). Belangrijke bijwerkingen van al deze medicijnen zijn mogelijke schade aan een ongeboren kind bij zwangere vrouwen en schade aan de lever.

Ovulatie remmers (dwz preparaten op basis van het effect van oestrogeen) zijn ook mogelijk, vooral in de ovariële vormen. Als er een tumor is van de bijnier, de eierstok of zelfs de hypofysemoet een oncoloog bij de behandeling worden betrokken. De oncoloog kan dan beslissen of de tumor operatief verwijderd of bestraald moet worden, of het aan te raden is om chemotherapeutica te nemen of dat hormonale preparaten ook hier het beste gebruikt kunnen worden. Als een andere ziekte verantwoordelijk is voor hirsutisme, is het belangrijk om deze op de juiste manier te behandelen. Bovendien moeten eventuele risicofactoren (zoals het nemen van de bovengenoemde medicijnen of overgewicht) zoveel mogelijk worden geëlimineerd.