Clonazepam: effecten, gebruik en risico's

Clonazepam is een anticonvulsivum dat behoort tot de benzodiazepinegroep. Het wordt gebruikt om te behandelen geestesziekte en epilepsie.

Wat is clonazepam?

Clonazepam is een anticonvulsivum dat afkomstig is uit de benzodiazepinegroep. Het wordt gebruikt om te behandelen geestesziekte en epilepsie. Clonazepam behoort tot de groep van drugs die beide hebben kalmerend en anticonvulsieve effecten. Het behoort tot de groep van benzodiazepines​ Het medicijn bevordert de slaap en heeft een positief effect op angsttoestanden. Het wordt echter voornamelijk gebruikt voor de behandeling van epileptische aanvallen. De eerste benzodiazepine, genaamd chloordiazepoxide, werd in 1960 op de markt gebracht door het farmaceutische bedrijf Hoffmann-La Roche. In de jaren die volgden, andere benzodiazepines werden ontwikkeld met verschillende effecten. Eindelijk, vanaf 1964, werd clonazepam ook gepatenteerd en kwam het in 1975 beschikbaar in de Verenigde Staten van Amerika.

Farmacologische effecten

Als benzodiazepine heeft clonazepam de eigenschap zich te binden aan bepaalde receptoren in de hersenen die specifiek zijn voor deze groep stoffen. Communicatie tussen zenuwcellen in de hersenen treedt op met behulp van speciale boodschappersubstanties die neurotransmitters worden genoemd. Op het contactpunt, a zenuwcel geeft neurotransmitters vrij die een remmend of een prikkelend effect hebben. Dit veroorzaakt op zijn beurt de remming of excitatie van de stroomafwaartse zenuwcel, wiens perceptie van de neurotransmitter is via de receptoren, die dockingsites zijn. echter, de zenuwcel kan alleen een bepaald type produceren en vervolgens vrijgeven neurotransmitter​ Een van de belangrijkste remmende neurotransmitters is GABA (gamma-aminoboterzuur). Door clonazepam in te nemen, kunnen de remmende effecten van GABA op verschillende zenuwknopen worden versterkt. Op deze manier zorgt clonazepam voor de demping van hersenen prikkelbaarheid, die op zijn beurt de neiging tot epileptische aanvallen kan tegengaan. Dit proces maakt clonazepam zeer geschikt als anticonvulsivum, kalmerend, en slaapverwekkende medicatie. in tegenstelling tot barbituraten, het risico van ademhaling Depressie is minder uitgesproken met benzodiazepines zoals clonazepam. Aan de andere kant is er echter een hoger risico op misbruik van benzodiazepinen vanwege de snelle gewenning aan clonazepam. Na inname van clonazepam komt het actieve ingrediënt vrij in de bloed via de darmen. Na één tot vier uur bereikt het medicijn zijn hoogste niveau in het lichaam. Omdat clonazepam een ​​vetoplosbaar effect heeft, kan het zich voornamelijk in de hersenen ophopen. De lever zet de benzodiazepine om in afbraakproducten die geen effect meer hebben. Ze verlaten het lichaam voornamelijk via de urine en de ontlasting.

Medisch gebruik en toepassing

Clonazepam wordt voornamelijk gebruikt voor de behandeling van verschillende vormen van epilepsie​ In deze context is het medicijn ook geschikt voor de behandeling van baby's en kinderen. Bovendien wordt het actieve ingrediënt gebruikt om bewegingsstoornissen te behandelen, zoals rusteloze benen syndroomrusteloosheid of krampen van de kauwspieren, evenals angst, sociale fobieën of slaapwandelen​ Het medicijn mag echter niet langer dan een paar weken worden ingenomen. Anders bestaat het risico afhankelijk te worden van clonazepam. Bovendien verliest het medicijn na enige tijd zijn werking. Soms is een langdurige behandeling met clonazepam echter onmisbaar, bijvoorbeeld in gevallen van ernstige epilepsie die niet op een andere manier effectief kunnen worden behandeld. Clonazepam wordt meestal toegediend in de vorm van tablets​ Tot een dosis van 250 milligram clonazepam per tabletverpakking, is het medicijn op recept verkrijgbaar bij de apotheek. Voor hogere doses is de Narcotica De wet treedt in werking, dus een special verdovend recept is vereist. Het wordt aanbevolen om de totale dagelijkse hoeveelheid niet te overschrijden dosis, dat is 8 milligram. Clonazepam-druppels zijn ook verkrijgbaar voor patiënten met slikstoornissen en kinderen jonger dan zes jaar. Over het algemeen wordt de behandeling gestart met een dieptepunt dosis van clonazepam. In het verdere verloop van therapievindt een geleidelijke toename plaats. De behandeling met clonazepam mag niet abrupt worden gestopt, anders bestaat het risico op aanvallen. Om deze reden vindt een geleidelijke verlaging van de dosis plaats.

Risico's en bijwerkingen

Therapie met clonazepam kan leiden tot bijwerkingen die vergelijkbaar zijn met die van andere benzodiazepinen. Deze omvatten voornamelijk 피로, verlenging van de reactietijd, duizeligheidverminderde spierspanning, spierzwakte en onvast lopen. Bovendien roodheid van de huid, jeuk, pigmentveranderingen, tijdelijk haaruitvalnetelroos, urine-incontinentie, maag problemen, misselijkheid, hoofdpijn, Een gebrek aan bloed bloedplaatjes, en verlies van libido behoren ook tot de mogelijkheden. Zelden een allergische reactie or schokken kan ook voorkomen. Oudere patiënten moeten extra voorzichtig zijn vanwege de spierverslappende effecten, aangezien er een verhoogd risico op vallen bestaat. Er zijn ook enkele contra-indicaties. Clonazepam mag bijvoorbeeld niet worden toegediend als er sprake is van overgevoeligheid voor benzodiazepinen of als er sprake is van ernstige ademhalings- of leverdisfunctie of als er sprake is van een geneesmiddel of alcohol afhankelijkheid. Omdat clonazepam de placenta om het ongeboren kind te bereiken en zich op te hopen, mag het geneesmiddel tijdens de behandeling niet worden toegediend zwangerschap​ Bij overdosering zijn bij het kind verstandelijke handicaps of misvormingen denkbaar. Het medicijn mag ook niet worden gebruikt tijdens het geven van borstvoeding, omdat het in de moeder kan terechtkomen melk​ Dit kan leiden tot ademhaling problemen voor het kind. Interacties tussen clonazepam en andere drugs die invloed hebben op de hersenen zijn ook mogelijk. Deze kunnen zijn sedativa, slaappillen, anesthetica, pijnstillers, psychotrope geneesmiddelen of H1 antihistaminica​ Deze hebben een versterkend effect op het medicijn. Hetzelfde geldt voor de consumptie van alcohol.