De diagnose | Vergrote lever

De diagnose

A fysiek onderzoek is voldoende om een ​​vergrote diagnose te stellen lever. De arts kan de grootte van de lever met een stethoscoop en een vinger (scratch-auscultatie), door te tikken (percussie) of door palpatie. Als het onderzoek een vergroot lever, de onderliggende ziekte die verantwoordelijk is voor de vergrote lever moet worden gevonden.

Dit kan worden gedaan door het leverwaarden in de bloed en bij ultrageluid onderzoek van de lever en andere buikorganen. Afhankelijk van de afwijkingen zijn dan vervolgonderzoeken mogelijk. De arts zal kijken naar de zogenaamde transaminasen, die door de levercellen worden aangemaakt en bij veel verschillende leveraandoeningen verhoogd zijn doordat ze vrijkomen door de beschadiging van de levercellen.

Deze omvatten: LDH wordt echter ook aangetroffen in spiercellen of rood bloed cellen. Andere laboratoriumwaarden worden ook wel 'cholestase' genoemd enzymen"Omdat ze verhoogd zijn in cholestase (gal stasis). Deze omvatten: Alkalische fosfatase (AP), het kan ook worden verhoogd bij botveranderingen of in zwangerschap.

Gammaglutamyltransferase (GGT) wordt in grotere hoeveelheden geproduceerd, zelfs bij kleine beschadigingen. Daarnaast kan de productiecapaciteit van de lever worden ingeschat op basis van laboratoriumwaarden For bloed bloedstolling, de hoeveelheid eiwit in het bloed en het cholinesterasegehalte in het bloed.

• BPT / ALT
• GOT / AST
• Glutamaat dehydrogenase (GLDH)
• Lactaat dehydrogenase (LDH)

De bijbehorende symptomen

Typische symptomen van een vergrote lever zijn een gevoel van druk of spanning in de rechter bovenbuik, verlies of vermindering van eetlust en druk pijn in het levergebied veroorzaakt door de strakke orgaancapsule. Verdere begeleidende symptomen zijn:

• Icterus: De icterus wordt ook wel genoemd geelzucht en wordt gekenmerkt door gele verkleuring van de ogen en in ernstigere gevallen van de huid. De oorzaak is een toegenomen bilirubine niveau in het bloed.

  bilirubine wordt geproduceerd wanneer het rode bloedpigment wordt afgebroken en moet verder worden verwerkt in de lever. Als de lever beschadigd is, kan dit proces worden verstoord. In het geval van geelzuchtkomen vaak bruine urine en een verkleurde, lichtwitte ontlasting voor.

• Jeuk: in geval van gal stasis, de galzuren kunnen de spijsverteringskanaal zoals gewoonlijk.

  In plaats daarvan stijgt hun concentratie in het bloed en zetten ze zich af in de huid, wat jeuk veroorzaakt.

• Ascites ("abdominale waterzucht"): Ascites is de technische term voor vrij vocht in de buikholte. Patiënten merken dat hun buik groter wordt en dat ze aankomen. Ze hebben er vaak ook last van winderigheid of aangetast ademhaling.

  De meest voorkomende oorzaak is gedecompenseerd levercirrose.

• Leverhuidtekenen: Bij een leveraandoening kunnen veel verschillende symptomen op de (slijm) huid en nagels voorkomen. Deze omvatten spider naevi, witachtig verkleurde vingernagels, de zogenaamde gelakte tong, een dunner worden van de huid, rode handpalmen, kale buik of een duidelijke ader patroon op de buik (Caput medusae).
• Bloeden: als de functie van de lever ernstig beperkt is, kan dit leiden tot stoornissen van de bloedstolling en bloedingen in de huid.
• Oedemen: als de leverfunctie verminderd is, worden er minder eiwitten geproduceerd, wat resulteert in het lekken van vocht uit de bloedvaten en de vorming van waterretentie
• Feminisatie: Bij mannen met een beperkte leverfunctie kan de ontwikkeling van borsten en atrofie van de testikels kan optreden omdat het vrouwelijk geslacht hormonen kan niet meer voldoende worden afgebroken.

Met een vergrote lever, pijn kan gewoonlijk niet worden veroorzaakt door schade aan de levercellen zelf. Dit komt omdat de lever zelf er geen bevat pijn-geleidende zenuwvezels.

Pijn kan dus alleen ontstaan ​​als pijnvezels uit de omgeving worden gestimuleerd, bijvoorbeeld bij een vergrote lever in de omliggende organen. Pijn in een vergrote lever wordt ook vaak gerapporteerd als niet-specifieke pijn in de rechter bovenbuik. Als de lever bijzonder vergroot is, kan de levercapsule ook worden uitgerekt. Deze capsule bevat ook pijngeleidende zenuwvezels en kan zo het pijnsignaal doorgeven aan de hersenen.