Gehoorverlies: tekenen, behandeling

Kort overzicht

  • Definitie: Plotseling, meestal eenzijdig gehoorverlies zonder een herkenbare trigger, een vorm van perceptief gehoorverlies
  • Symptomen: Verminderd gehoor of volledige doofheid in het aangetaste oor, oorsuizen, gevoel van druk of absorberend katoen in het oor, duizeligheid, harig gevoel rond de oorschelp, mogelijk overgevoeligheid voor geluid
  • Oorzaken en risicofactoren: De exacte oorzaken zijn onbekend, mogelijke triggers en risicofactoren zijn ontstekingen of stoornissen in de bloedsomloop in het binnenoor, auto-immuunziekten, obesitas, diabetes mellitus, hoge bloeddruk, roken, stress, emotionele spanning
  • Behandeling: Cortison (meestal als tablet of infuus, soms als injectie in het oor), bij mild plotseling gehoorverlies is vaak geen behandeling nodig
  • Prognose: Gunstig als het plotselinge gehoorverlies slechts mild is of alleen de lage of middenfrequenties treft, anders verslechtert de prognose. Ook is het ongunstig als het plotselinge gehoorverlies gepaard gaat met ernstig gehoorverlies en/of evenwichtsproblemen.
  • Diagnose: Anamnese afnemen, oor-, neus- en keelonderzoek, diverse gehoortesten
  • Preventie: Het vermijden van risicofactoren zoals roken en stress en regelmatige medische controles voor ziekten zoals diabetes mellitus verminderen het risico op plotseling gehoorverlies, maar het is niet mogelijk om dit met zekerheid te voorkomen

Wat is plotseling gehoorverlies?

Echte plotselinge doofheid is een vorm van perceptief gehoorverlies. In het slakkenhuis van het binnenoor worden de versterkte geluidsgolven die via het middenoor worden uitgezonden, omgezet in elektrische zenuwsignalen. Van daaruit bereiken ze de hersenen en dus de bewuste geest. Bij plotseling gehoorverlies is de signaalomzetting in het slakkenhuis verstoord.

Plotseling gehoorverlies komt in principe op elke leeftijd en bij alle geslachten voor. Bij kinderen zijn ze echter zeer zeldzaam. De meeste getroffenen zijn rond de 50 jaar.

Vormen van plotseling gehoorverlies

Een plotseling gehoorverlies kan worden geclassificeerd op basis van de ernst ervan: een mild plotseling gehoorverlies veroorzaakt slechts een licht gehoorverlies, terwijl ernstige vormen gehoorverlies en zelfs doofheid aan de aangedane zijde kunnen veroorzaken.

Ten tweede worden gevallen van plotseling gehoorverlies geclassificeerd op basis van het getroffen frequentiebereik: in het slakkenhuis zijn verschillende delen verantwoordelijk voor verschillende frequenties tijdens de signaalconversie. Lage, midden of hoge tonen worden daarom in aparte ruimtes verwerkt. Als slechts één van deze gebieden wordt getroffen door een plotseling gehoorverlies, leidt dit tot de volgende vormen van de ziekte:

  • Hoogfrequent gehoorverlies
  • Gehoorverlies in het middenbereik
  • Laagfrequent gehoorverlies

Gehoorverlies: symptomen

Het typische teken van plotselinge doofheid is een plotseling en pijnloos gehoorverlies. Afhankelijk van de vorm en de ernst van de ziekte kan de patiënt bepaalde toonhoogtes met het aangetaste oor slechter of helemaal niet waarnemen.

Het plotselinge gehoorverlies gaat vaak gepaard met andere symptomen, die soms als een soort waarschuwingssignaal aan het gehoorverlies voorafgaan:

  • Tinnitus (oorsuizen)
  • Gevoel van druk of absorberend katoen in het oor
  • duizeligheid
  • Harig gevoel rond de oorschelp (periaurale dysesthesie)

Het gehoorvermogen na een plotseling gehoorverlies wordt niet altijd zomaar verminderd. Soms komen er in plaats van gehoorverlies of daarnaast andere aandoeningen voor. Sommige patiënten ervaren bijvoorbeeld geluiden en geluiden aan de aangedane zijde als overdreven luid. Deze overgevoeligheid voor geluid wordt hyperacusis genoemd.

Andere patiënten melden een veranderde perceptie van geluid (dysacusis). Soms worden geluiden aan de zieke kant lager of hoger waargenomen dan aan de gezonde kant (diplacusis). Pijn is geen typisch symptoom van plotseling gehoorverlies en wordt meestal veroorzaakt door andere dingen, zoals het gevoel van druk in het oor dat soms gepaard gaat met plotseling gehoorverlies.

De getroffenen merken soms niet eens een licht gehoorverlies. Vaak wordt het dan pas opgemerkt bij bepaalde gehoortesten. Als het echter ernstig is, verminderen de symptomen van plotseling gehoorverlies de kwaliteit van leven vaak ernstig.

Gehoorverlies: oorzaken en risicofactoren

De oorzaken van plotseling gehoorverlies zijn nog niet bekend. Deskundigen vermoeden echter dat de volgende factoren tot de oorzaken van plotseling perceptief gehoorverlies behoren:

  • Bloedsomloopstoornissen van het slakkenhuis
  • Storing van bepaalde cellen in het slakkenhuis
  • Ontsteking van het binnenoor
  • auto-immuunziekten
  • Endolymfatische hydrops (abnormale toename van een bepaald vocht in het binnenoor)

Endolymfatische hydrops wordt door veel KNO-artsen niet als een echt gehoorverlies beschouwd. Het wordt veroorzaakt door een ophoping van natuurlijk vocht in het binnenoor en beïnvloedt meestal de lage geluidsfrequenties afzonderlijk. Het verdwijnt meestal spontaan binnen korte tijd en vereist daarom geen speciale behandeling.

Stoornissen in de bloedsomloop in het binnenoor worden soms veroorzaakt door problemen met de (cervicale) wervelkolom, die in deze gevallen de indirecte oorzaak zijn van plotseling gehoorverlies.

Mensen die last hebben van migraine hebben een verhoogd risico op plotseling gehoorverlies.

Andere oorzaken van acuut gehoorverlies

Acuut gehoorverlies wordt niet altijd veroorzaakt door echt gehoorverlies. De volgende oorzaken veroorzaken soms ook spontaan gehoorverlies:

  • Vreemd voorwerp of water in het oor
  • Verstopping van de uitwendige gehoorgang of het trommelvlies door “oorsmeer” (cerumen)
  • Verwondingen aan het trommelvlies of de gehoorbeentjes in het middenoor
  • Ophoping van vocht, bloeding of ettering in het middenoor
  • Onevenwichtig drukverschil tussen het middenoor en de uitwendige gehoorgang (gebrek aan drukegalisatie, bijvoorbeeld in een vliegtuig)

Is een plotseling gehoorverlies: wanneer moet u naar een arts?

Een plotseling gehoorverlies wordt niet beschouwd als een noodsituatie waarvoor onmiddellijke medische behandeling vereist is. Hoe dringend een bezoek aan de arts is, hangt af van de ernst van het gehoorverlies, eventuele begeleidende symptomen en eerdere ziekten, evenals het individuele lijden van de patiënt. In de meeste gevallen wordt plotseling gehoorverlies poliklinisch of thuis behandeld.

Alleen in ernstige gevallen of als het gehoorverlies voortschrijdt, worden patiënten voor behandeling in het ziekenhuis opgenomen.

Gehoorverlies: onderzoeken en diagnose

Wanneer de eerste tekenen van plotseling gehoorverlies optreden, is een bezoek aan de arts raadzaam. Een KNO-arts stelt de omvang en het type gehoorverlies vast en sluit andere mogelijke oorzaken voor het acute gehoorverlies uit.

Daarna volgt een algemeen oor-, neus- en keelonderzoek (KNO-onderzoek). Met behulp van otoscopie (oormicroscopie) onderzoekt de arts de gehoorgang en het trommelvlies op eventuele beschadigingen.

Ook een gehoortest is belangrijk: bij de Weber-test slaat de arts op een stemvork en plaatst deze op het hoofd van de patiënt. Vervolgens wordt de patiënt gevraagd aan te geven aan welke kant hij het geluid van de trillende stemvork luider hoort.

Tijdens de gehoortest met toonaudiometrie speelt de KNO-arts geluiden op verschillende frequenties af voor de patiënt (via luidsprekers of koptelefoon). Vervolgens wordt het volume geleidelijk verlaagd totdat de patiënt het betreffende geluid nog nauwelijks kan horen (“gehoordrempel”). Aan de hand van een op deze manier geproduceerde gehoorcurve (audiogram) kan worden weergegeven op welk frequentiebereik het gehoorverlies betrekking heeft en hoe uitgesproken dit is.

Tijdens tympanometrie wordt een speciale sonde in de uitwendige gehoorgang ingebracht om de functie van het middenoor te controleren. Bij het routineonderzoek bij (vermoeden van) gehoorverlies hoort ook een onderzoek van het evenwichtsgevoel en een bloeddrukmeting.

Verdere onderzoeken

In individuele gevallen zijn verdere onderzoeken nuttig om een ​​mogelijk plotseling gehoorverlies op te helderen.

De functie van het binnenoor kan bijvoorbeeld worden gecontroleerd door het meten van oto-akoestische emissies (OAE).

Om een ​​specifieke tumor in de hersenen (cerebellopontine-hoektumor) uit te sluiten als oorzaak van gehoorproblemen, is soms magnetische resonantie beeldvorming (MRI) nodig.

Gehoorverlies: behandeling

Omdat de werkelijke oorzaken van plotseling gehoorverlies niet bekend zijn, bestaat er geen causale therapie voor plotseling gehoorverlies. Het is echter bekend dat sommige behandelingsopties enigszins effectief zijn bij plotseling gehoorverlies (medicijnen zoals prednisolon of andere ‘cortisonen’). Hoewel er andere methoden zijn, wordt de effectiviteit ervan onder deskundigen betwist.

Gehoorverlies tijdens de zwangerschap komt zelden voor. Daarom bestaat er geen standaardbehandeling voor zwangere vrouwen. Vanwege de mogelijke beschadiging van het ongeboren kind wordt de behandeling vooraf uitgebreid met de arts besproken.

Tip: Elke patiënt moet advies inwinnen bij zijn arts over de verschillende opties en risico's van de behandeling van acuut gehoorverlies. Zij zullen dan samen beslissen welke behandeling in het individuele geval het meest veelbelovend lijkt.

Een mild plotseling gehoorverlies waar de patiënt nauwelijks last van heeft, hoeft niet noodzakelijkerwijs te worden behandeld. Soms wacht u een paar dagen; in veel gevallen verdwijnt een plotseling gehoorverlies spontaan vanzelf. Het is echter niet mogelijk om in individuele gevallen te voorspellen of en wanneer dit zal gebeuren.

Gehoorverlies: behandelingsopties

cortisone

Hoge doses glucocorticoïden (“cortison”), zoals prednisolon, worden voornamelijk aanbevolen voor de behandeling van acuut plotseling gehoorverlies. De actieve ingrediënten worden meestal toegediend als tabletten of infusies gedurende meerdere dagen. De dosering is gebaseerd op de huidige richtlijnen van het betreffende land.

Omdat medicatie in de vorm van een tablet of infuus over het algemeen werkzaam is in het hele lichaam, wordt dit systemische therapie genoemd. Het is mogelijk dat er bijwerkingen optreden in verschillende delen van het lichaam, zoals een verhoogde bloedsuikerspiegel.

Als systemische cortisontherapie niet voldoende helpt, bestaat de mogelijkheid om de cortisone rechtstreeks in het oor te injecteren (intratympanische toepassing). In dit geval heeft het medicijn vrijwel alleen een lokaal effect, waardoor systemische bijwerkingen worden vermeden. Er bestaat echter een risico op andere gevolgen bij deze cortisontoepassing direct in het oor, zoals pijn, duizeligheid, letsel aan het trommelvlies (trommelvliesperforatie) of ontsteking van het middenoor.

Deskundigen zijn van mening dat de effectiviteit van glucocorticoïden bij plotseling gehoorverlies te danken is aan de ontstekingsremmende en decongestivumeigenschappen van de medicatie.

Zuurstof therapie

Andere medicijnen

Medicijnen die de bloedvaten verwijden (vasodilatatoren) of de stromingseigenschappen van het bloed verbeteren (reologische middelen) worden soms aanbevolen bij plotseling gehoorverlies. Vanwege het gebrek aan bewijs van de werkzaamheid en de mogelijke bijwerkingen worden dergelijke preparaten echter niet langer aanbevolen door de beroepsverenigingen voor de behandeling van plotseling gehoorverlies.

Hetzelfde geldt voor antivirale middelen zoals aciclovir, die soms ook worden aangeboden voor de behandeling van plotseling gehoorverlies. Tot nu toe is er in onderzoeken geen voordeel van deze behandeling gevonden. Voor andere alternatieve behandelmethoden zoals acupunctuur of homeopathie is er tot nu toe ook geen bewijs van effectiviteit.

Chirurgie

Bij volledig gehoorverlies of ernstig gehoorverlies wordt een cochleair implantaat overwogen. Na het gehoorverlies wordt tijdens een operatie een klein apparaatje ingebracht, dat de geluiden van een ontvanger aan de buitenkant van het oor doorgeeft aan de gehoorzenuw aan de binnenkant. De “ontvanger” lijkt op een conventioneel hoortoestel.

Huismiddeltjes voor plotseling gehoorverlies

Kalmerende thee kan worden gebruikt als huismiddeltje om stress te verminderen. Ze helpen echter niet tegen het plotselinge gehoorverlies zelf.

Rust uit en stop met roken

Deskundigen raden over het algemeen voldoende rust aan na een plotseling gehoorverlies. Blijkbaar speelt stress een belangrijke rol in de ontwikkeling ervan. Dit is de reden waarom patiënten met plotseling gehoorverlies doorgaans enige tijd door hun arts met ziekteverlof worden gestuurd en na een plotseling gehoorverlies niet onmiddellijk weer aan het werk mogen.

Sporten is over het algemeen mogelijk na een plotseling gehoorverlies. Het is echter belangrijk om ervoor te zorgen dat:

  • De sport belast je oren niet (zoals bijvoorbeeld het geval is bij drukvereffening tijdens het duiken)
  • De sport bezorgt je geen extra stress
  • De symptomen van het plotselinge gehoorverlies zouden niet leiden tot een verhoogd risico op letsel (zoals duizeligheid en evenwichtsproblemen)

Omdat rokers een verhoogd risico hebben op plotseling gehoorverlies, is het ten zeerste aan te raden om naast het rusten ook volledig te stoppen met nicotine, dat wil zeggen te stoppen met roken.

Gehoorverlies: verloop van de ziekte en prognose

Het beloop en de prognose van plotseling gehoorverlies zijn sterk afhankelijk van hoe ernstig het gehoorverlies in het begin is, of het verergert en in welk frequentiebereik het gehoorverlies optreedt:

  • De gunstigste prognose is een gehoorverlies dat alleen het lage of middenfrequentiebereik beïnvloedt of slechts gepaard gaat met een licht gehoorverlies.
  • Als het gehoorverlies verder voortschrijdt, verslechtert de prognose.
  • De prognose is doorgaans ongunstig bij patiënten bij wie het gehoorverlies gepaard gaat met evenwichtsstoornissen.

Hoe een plotseling gehoorverlies zich in individuele gevallen zal ontwikkelen, is niet te voorspellen. Hetzelfde geldt voor de duur van het gehoorverlies. Vooral een licht gehoorverlies geneest in principe vaak na enkele dagen spontaan vanzelf. Een ernstig gehoorverlies wordt daarentegen vaak gevolgd door langdurige of zelfs levenslange gehoorproblemen (gehoorverlies).

Gehoorverlies: risico op terugval

Patiënten met plotseling gehoorverlies hebben een risico van ongeveer 30 procent om vroeg of laat opnieuw een plotseling gehoorverlies te krijgen (herhaling). Vooral mensen met bestaande risicofactoren zoals hoge bloeddruk of aanhoudende stress lopen risico. Bovendien zijn patiënten met een plotseling gehoorverlies in het lage of middenfrequentiebereik bijzonder gevoelig voor terugval.

Gehoorverlies: preventie

Het is niet mogelijk om plotseling gehoorverlies met zekerheid te voorkomen. U heeft echter wel de mogelijkheid om uw persoonlijk risico te verkleinen. Vermijd indien mogelijk risicofactoren zoals roken en stress.

Als u bijvoorbeeld diabetes mellitus heeft, zorg er dan voor dat u regelmatig medisch wordt gecontroleerd door uw arts.