Immuunverdediging: functie, taken, rol en ziekten

Het menselijk organisme wordt elke dag aan verschillende gevaren blootgesteld. Om deze reden blijkt een intacte immuunafweer buitengewoon belangrijk te zijn. Op voorwaarde dat de eigen immuunafweer niet meer goed functioneert, kunnen er soms levensbedreigende ziekten optreden.

Wat is de immuunafweer?

Het menselijk organisme wordt elke dag aan verschillende gevaren blootgesteld. Om deze reden blijkt een intacte immuunafweer buitengewoon belangrijk te zijn. Immuunverdediging verschijnt als een endogeen afweersysteem. Het belangrijkste doel is om het menselijk organisme te beschermen tegen ziekten. De moderne geneeskunde verdeelt de immuunafweer van het menselijk lichaam in zowel een niet-specifieke immuunafweer als een specifieke immuunafweer. Onder andere de huid wordt beschouwd als een essentieel onderdeel van de niet-specifieke immuunafweer. De niet-specifieke immuunafweer is aangeboren. Het lichaam is van eigen antilichamen worden beschouwd als een onderdeel van de specifieke immuunafweer. Specifieke immuunafweer wordt alleen verworven in de loop van het leven. De medische voordelen van immuunafweer zijn in het verleden herhaaldelijk bestudeerd.

Medische en gezondheidsvoordelen

Sinds enkele jaren krijgt de immuunafweer bijzonder veel aandacht. Zo beschermt de immuunafweer het menselijk organisme tegen gevaarlijke stoffen. Bescherming tegen lichaamsvreemde stoffen kan echter alleen worden gegarandeerd als de immuunafweer de lichaamseigen stoffen duidelijk herkent. Dit is de enige manier om een ​​afweerreactie tegen lichaamseigen stoffen te voorkomen. De immuunafweer is echter niet alleen verantwoordelijk voor de herkenning van lichaamsvreemde stoffen. Naast de herkenning is de strijd tegen vreemde stoffen ook een van de hoofdtaken van de immuunafweer. Antilichamen worden vrijgegeven om vreemde stoffen te bestrijden. Tijdens het bestrijden van vreemde stoffen ontwikkelt de immuunafweer een geheugen. Deze geheugen helpt het immuunsysteem om bepaalde stoffen te onthouden. Als gevolg hiervan kan de immuunafweer bijzonder effectief werken tegen de vreemde stoffen. Zonder een intacte immuunafweer zou een normaal leven niet mogelijk zijn. Toch komen er keer op keer ernstige stoornissen van het immuunsysteem van het lichaam voor. De gevolgen van een gebrekkige immuunafweer worden in de volgende opmerkingen nader toegelicht.

Ziekten, klachten en aandoeningen

In principe is het eigen immuunsysteem van het lichaam verantwoordelijk voor het bestrijden van lichaamsvreemde stoffen. Onder deze stoffen bevinden zich tumoren. Tegelijkertijd echter bacteriën en virussen worden ook als vreemde stoffen beschouwd. Het is niet ongebruikelijk dat de immuunafweer gericht is tegen de lichaamseigen stoffen. In dit geval spreekt de moderne geneeskunde van een overmatige immuunreactie. Allergieën kunnen optreden als gevolg van een overmatige immuunreactie. Als er bijvoorbeeld een bijzonder hoog niveau is van spanningkan er een verstoring zijn in de immuunrespons. Tegelijkertijd heeft voeding ook een grote invloed op de immuunafweer. Om deze reden, vitaminen moet helemaal bovenaan staan dieet​ Daarnaast is de levering van sporenelementen mag niet worden verwaarloosd. zink en ijzer worden als bijzonder belangrijk beschouwd sporenelementen​ In de context van een verkeerde voeding kan de eigen immuunafweer merkbaar worden aangetast. Het is niet altijd mogelijk om de werking van het eigen immuunsysteem actief te beïnvloeden. Dus een immunodeficiency wordt als extreem gevaarlijk beschouwd. In de meeste gevallen is een immunodeficiency is aangeboren. In de moderne geneeskunde, een aangeboren immunodeficiency wordt ook wel een primaire immunodeficiëntie genoemd. Voor zover een aangeboren immuundeficiëntie aanwezig is, kan het immuunsysteem niet reageren op binnenvallende bedreigingen. In de meeste gevallen is het aantal antilichamen ligt onder de vereiste richtwaarden. Als er sprake is van een aangeboren immuundeficiëntie, moeten getroffen personen bijzonder grote voorzichtigheid betrachten. Anders kan er een verhoogde vatbaarheid voor infecties zijn. Naast een aangeboren immuundeficiëntie wordt ook een verworven immuundeficiëntie als extreem gevaarlijk beschouwd. In de meeste gevallen is een verworven immunodeficiëntie gebaseerd op een onderliggende ziekte. Aldus kan een verworven immunodeficiëntie optreden als volgt leukemie​ Infecties kunnen ook het optreden van een immuundeficiëntie bevorderen. In de context van een verworven immuundeficiëntie wordt slechts een zeer klein aantal antilichamen geproduceerd. Voor zover de eigen immuunafweer van de patiënt verzwakt is, moet een geschikt behandelcentrum worden gezocht.