Sclerotherapie is een van de medische procedures voor de behandeling van hemorrhoidale aandoeningen. Het omvat het scleroseren van de aambeien op poliklinische basis.
Wat is sclerotherapie voor aambeien?
Sclerotherapie is een van de medische procedures die worden gebruikt om hemorrhoidale aandoeningen te behandelen. Het omvat het scleroseren van de aambeien op poliklinische basis. Sclerotherapie van aambeien is een aambei sclerotherapie. Het wordt gebruikt om symptomatische aambeien te behandelen. Omdat de procedure meestal poliklinisch wordt uitgevoerd, is het een van de meest gebruikelijke methoden om hemorrhoidale aandoeningen te behandelen. Sclerotherapie wordt gebruikt voor eerste- en tweedegraads symptomen, die tot de mildere gevallen van aambeien behoren. Voorafgaand aan de behandeling wordt eerst bepaald of de symptomen daadwerkelijk door aambeien worden veroorzaakt. Dus andere oorzaken, zoals een anale kloof kan ook verantwoordelijk zijn voor de pijn, die op hun beurt een andere vereisen therapie.
Functie, effect en doelen
Sclerotherapie van aambeien is een van de minimaal invasieve procedures. Omdat het weefsel dat wordt gescleroseerd grotendeels ongevoelig is voor pijn, heeft de patiënt niet nodig anesthesie Er worden twee verschillende methoden gebruikt om eerstegraads aambeien te behandelen. Dit zijn sclerotherapie volgens Blond en Hoff en sclerotherapie volgens Blanchard. Sclerotherapie wordt volgens Blond en Hoff ook wel intrahemorrhoidale sclerotherapie genoemd en werd in 1936 geïntroduceerd door de artsen Kaspar Blond en Herbert Hoff. Voor deze procedure wordt een proctoscoop, een speciale endoscoop, gebruikt. Met behulp van de proctoscoop en een aangesloten injectiespuit injecteert de arts een scleroserend preparaat in de tela submucosa. Dit weefsel bevindt zich tussen de tunica muscularis en tunica slijmvlies Het scleroserende middel is meestal een zink chloride or alcohol oplossing. Hun allergie risico is aanzienlijk lager dan dat van de kinine oplossing die in vroegere tijden werd gebruikt. De arts kan het juiste bepalen administratie van de injectie via proctoscope door de blauwachtig-glasachtige verkleuring van de slijmvlies Omdat er geen vrije zenuwuiteinden zijn in het gebied van de tela submucosa, hoeft de patiënt er niet bang voor te zijn pijn van de injectie. Het is gebruikelijk om intrahemorrhoidale sclerotherapie uit te voeren gedurende vier tot zes weken in drie tot vijf sessies. De injectie veroorzaakt ontsteking in de hemorrhoidale kussens, wat op zijn beurt resulteert in littekens in het weefsel. Op deze manier wordt de arteriële bloed het aanbod neemt af. Bovendien wordt het losgemaakt slijmvlies wordt opgelost. Sclerotherapie volgens Blond en Hoff is bijzonder geschikt voor de behandeling van eerste- en tweedegraads aambeien. Volgens Barron wordt het afbinden van elastiekjes echter als efficiënter beschouwd voor tweedegraads aambeien. In Duitsland is intrahemorrhoidale sclerotherapie de meest gebruikelijke methode om aambeien te behandelen. De sclerotherapie van Blanchard, ook wel suprahemorrhoidale sclerotherapie genoemd, wordt sinds 1928 gebruikt en is vernoemd naar Charles Elton Blanchard, de beschrijver ervan. In tegenstelling tot intrahemorrhoidale sclerotherapie omvat deze variant de injectie van fenol Dit wordt voor vijf procent opgelost in pinda of amandel olie De arts beheert het fenol oplossing in de naburige slagaders. Omdat in Duitsland het gebruik van fenol is juridisch niet precies opgehelderd, deze methode wordt in dit land vaak achterwege gelaten. De arts moet dus op eigen verantwoordelijkheid handelen. Het effect van sclerotherapie volgens Blanchard is vergelijkbaar met dat van de intrahemorrhoidale procedure. De toegediende stof wekt dus een ontstekingsreactie op die vermindert bloed stromen en trekt het slijmvlies samen. Internationaal is suprahemorrhoidale sclerotherapie eigenlijk de meest gebruikelijke procedure voor de behandeling van hemorrhoidale aandoeningen. Onafhankelijke sclerosering van aambeien is niet mogelijk. Om deze reden moet de behandeling altijd worden uitgevoerd door een ervaren arts. Bij sclerotherapie wordt niet het gehele corpus cavernosum behandeld. Het wordt niet als nuttig beschouwd omdat de corpora cavernosa belangrijk is voor het beheersen van stoelgang en inhoud. De kosten van sclerotherapie van aambeien variëren en zijn afhankelijk van de omvang van de behandeling. In de regel is 50 tot 80 euro per sessie te verwachten.
Risico's, bijwerkingen en gevaren
Hoewel er geen pijn wordt ervaren tijdens sclerotherapie van aambeien en het aantal complicaties als laag wordt beschouwd, kunnen sommige bijwerkingen nog steeds optreden na sclerotherapie. Deze omvatten voornamelijk pijn en drukgevoelens in het anale gebied. Bovendien is een kleine bloeding in het anale kanaal mogelijk. Het complicatiepercentage is met 1 procent echter erg laag. Omdat de procedure ook minimaal invasief is, zijn er geen belangrijke volksgezondheid risico's om u zorgen over te maken. Er zijn echter enkele contra-indicaties. Sclerotherapie van aambeien mag bijvoorbeeld niet worden gebruikt als de patiënt chronisch is ontsteking van de darm, zoals De ziekte van Crohn Artsen raden ook af om de procedure uit te voeren in het geval van acute hemorrhoidal ontsteking, een neiging tot trombose, en aanzienlijk verhoogd bloed druk. Hetzelfde geldt voor de periode van zwangerschap In dergelijke gevallen moet een andere behandelmethode worden gebruikt. Aan de andere kant kunnen patiënten die bloedverdunnende medicijnen krijgen, sclerotherapie van hun aambeien ondergaan omdat er geen risico op bloeding is, op voorwaarde dat de behandelingsmethode correct wordt uitgevoerd door de arts. Een groot nadeel van aambei sclerotherapie is het aanzienlijke recidiefpercentage, dat als hoger dan gemiddeld wordt beschouwd. Zo zal in een periode van drie jaar tot 70 procent van alle patiënten opnieuw een pijnlijke aambei krijgen voorwaarde Om recidieven effectief tegen te gaan, wordt daarom aanbevolen dat patiënten hun dieet tot een vezelrijk dieet met veel voedingsvezels Bovendien moet de getroffen persoon regelmatig sporten en het overgewicht verminderen. Veranderen stoelgang gewoontes kunnen ook nuttig zijn.
