Tandbederf is de meest voorkomende oorzaak van kiespijn, vooral bij kinderen. Sinds fluoride neemt deel aan de opbouw van natuurlijke tanden glazuurAanvullende fluoride aanbod wordt vaak gebruikt in cariës profylaxe. Dit wordt ook wel fluoridering genoemd. Het is echter niet zonder controverse.
Wat is fluoridering?
Sinds fluoride neemt deel aan de opbouw van natuurlijke tanden glazuurwordt vaak gebruik gemaakt van extra fluoridetoevoer cariës profylaxe. Fluoride is een sporenelement dat van nature in het menselijk lichaam voorkomt. Het is onder meer betrokken bij botvorming en het onderhoud van tanden glazuur Het menselijk organisme beschikt doorgaans over een hoeveelheid van ongeveer 2 - 5 gram van dit element. Van dit bedrag is meer dan 95 procent te vinden in de botten en tanden. De resterende hoeveelheid fluoride wordt gevonden in de vingernagels en teennagels, evenals in de haar en huid Als het lichaam een tekort aan fluoride krijgt, kan het organisme niet voldoende worden voorzien van deze micronutriënt. Om deze reden nemen de voedings- en farmaceutische industrie soms hun toevlucht tot fluoridering. Dit betekent een extra aanvoer van fluoride via voeding en tandverzorgingsproducten. Het omvat de toevoeging van fluoriden aan producten zoals melk, zout en drinken water Veel tandpasta's worden ook versterkt met een high dosis van fluoriden. Het belangrijkste doel van fluoridering is om te voorkomen tandbederf Daarom worden fluoridepreparaten ook gebruikt ter bescherming tegen cariës Omdat fluor zeer giftig is als gas, worden verschillende fluorideverbindingen gebruikt voor fluoridering:
- Natriumfluoride: in fluoridetabletten en tandpasta's,
- Tin (II) fluoride: in tandpasta's,
- Aminofluoriden: in tandpasta's en gels,
- Kaliumfluoride: in keukenzout,
- Natriummonofluorfosfaat: in tandpasta's,
- Fluoridosilicaten: bij drinken water.
Functie, effect en doel
Het is bekend datdosis fluoride beschermt tegen tandbederf Dit effect wordt versterkt door het rechtstreeks op de tand aan te brengen. Daarom produceert de farmaceutische industrie een breed scala aan fluoridehoudende tandpasta's en tandspoelmiddelen om cariës te voorkomen. Tandartsen treden ook extern op fluoridering van tanden vaak. Ze dichten bestaande holtes en gevaarlijke plekken af met bijvoorbeeld een fluoridelak. Hoewel het positieve effect op het tandglazuur door de opname van fluoride via de voeding niet zo sterk is als bij uitwendige toepassing, heeft het lichaam toch baat bij een matige fluoride-opname. Het ingenomen fluoride heeft dus een remineraliserend effect op het tandglazuur van binnenuit. Na het eten, bacteriën de voedingsstoffen verwerken, produceren zuren. Deze vallen de mineralen opgeslagen in het email. Het verlies van mineralen vermindert de bescherming van de tanden. Tegelijkertijd neemt het risico op tandbederf toe. Met behulp van fluoridering, de mineralen die zijn verwijderd, worden terug in het tandglazuur gedeponeerd. Bovendien hebben fluoriden de functie van het remmen van het bacteriële metabolisme en daarmee de productie van zuren Interne fluoridering draagt dus ook bij aan het onderhoud van het gebit volksgezondheid op de lange termijn. In het dagelijks leven kan een verhoogde inname van fluoride ook worden gecontroleerd dieet, bijvoorbeeld met gefluorideerd zout en mineraal water met fluoride.
Risico's en gevaren
Fluoridering is nog steeds controversieel onder experts omdat het in verband kan worden gebracht met het risico op vergiftiging; Fluor is immers ook een zeer giftig gas. Zelfs in zeer kleine hoeveelheden heeft het een toxisch effect op het menselijk organisme. Om deze reden wordt fluoride in plaats van fluor gebruikt voor fluoridering. Dit laatste kan echter ook giftig zijn voor het lichaam als het in grote hoeveelheden wordt ingenomen of toegepast. Het gebruik van sterk geconcentreerde tandpasta's vereist dus ook een strikte tandheelkundige controle. Iedereen die in het dagelijks leven al met gefluorideerd zout kookt, zou dat niet moeten doen fluoridetabletten in aanvulling op. Er bestaat een risico op overdosering, vooral als een zeer grote hoeveelheid fluoride tegelijk wordt ingenomen of als er meerdere fluoridehoudende producten tegelijkertijd worden gebruikt. In zeldzame gevallen kan een overdosis optreden leiden tot fluoridevergiftiging, de zogenaamde fluorose. De symptomen lopen sterk uiteen. Ze zijn ook afhankelijk van het feit of de overdosis fluoride intern of extern heeft plaatsgevonden. Als er te veel fluoride op de tanden is aangebracht, worden witte vlekken op de tanden zichtbaar. Als daarentegen een grote hoeveelheid fluoride is ingenomen, kunnen vergiftigingsverschijnselen optreden. Deze manifesteren zich als misselijkheid, pijn in de buik, diarree en braken In het ergste geval darmirritatie, hartritmestoornissen or bloed stollingsstoornissen kunnen ook voorkomen. Als de overdosis slechts gering is, een glas melk kan ook helpen. De calcium Verpakt in melk heeft de eigenschap overtollig fluoride te binden. Als alternatief kan een calcium bruistabletten kunnen een overdosis fluoride tegengaan. Als een kind een hele verpakking heeft gegeten fluoridetabletten in één keer moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Fluorose treedt echter zelden op als fluoridehoudende producten zeer bewust worden gebruikt.
