Behandeling | Een bloedstolsel in het hoofd

Behandeling

De therapie van a bloed stolsel in de hoofd bestaat voornamelijk uit het corrigeren van het probleem van de bloedsomloop veroorzaakt door het stolsel. Dit wordt voornamelijk gedaan door middel van zogenaamde lysis-therapie, waarbij een medicijn via de ader, die oplost bloed stolsels. Dit medicijn wordt rtPA (recombinant weefselplasminogeenactivator) genoemd.

Er wordt onderscheid gemaakt tussen systemische trombolyse en lokale trombolyse. Een beperkend criterium voor de behandeling van a bloed stolsel met behulp van lysis-therapie is tijd. Systemische trombolyse kan worden toegepast in een tijdvenster van ongeveer 4.5 uur na aanvang van de behandeling beroerte.

Lokale trombolyse, waarbij een katheter wordt voortbewogen naar de plaats van de bloedprop en een stolseloplossend medicijn wordt dan in de directe nabijheid toegediend, kan tot 6 uur na de beroerte. Een andere therapieoptie voor acuut vasculair afsluiting is mechanische trombectomie, waarbij een katheter wordt ingebracht via het vasculaire systeem en voortbewogen totdat deze de vasculaire occlusie bereikt. Hier de bloedprop wordt vervolgens verwijderd via de katheter, waardoor het vat wordt blootgelegd en de bloedstroom wordt hersteld.

Om een bloedprop van opnieuw vormen, wordt een zogenaamde secundaire profylaxe uitgevoerd. Een belangrijk onderdeel van deze secundaire profylaxe is bloedverdunning, die bedoeld is om een ​​hernieuwde bloedstolling te voorkomen bloedplaatjes (trombocyten). Als er geen contra-indicaties zijn voor deze bloedverdunnende therapie, moet deze levenslang worden uitgevoerd. De meest gebruikte medicatie hiervoor is ASA (Aspirine®), die alleen of in combinatie met andere anticoagulantia kunnen worden voorgeschreven.

Wanneer moet het bloedstolsel operatief worden verwijderd?

Chirurgische verwijdering van een bloedstolsel in het hoofd is slechts een optie voor een relatief klein deel van de patiënten. Omdat het een complexe en gecompliceerde operatie is, zijn ervaren specialisten en goed uitgeruste neurologische centra nodig. Een andere voorwaarde voor de operatie is de locatie en bereikbaarheid van het bloedstolsel. Hoe verder een stolsel verwijderd is, hoe groter schepen, hoe moeilijker het is om te bereiken en dus niet operatief kan worden bereikt.

Langetermijngevolgen

De gevolgen op lange termijn van een bloedstolsel in het hoofd kan sterk variëren en is afhankelijk van het getroffen gebied van de hersenen evenals de duur van het onderaanbod. Bij zogenaamde transistorische ischemische aanvallen, de verminderde bloedstroom in een gebied van de hersenen leidt tot faalverschijnselen gedurende een korte periode. Deze verdwijnen volledig binnen 24 uur zonder enige schade achter te laten.

De meest voorkomende gevolgen na een manifest beroerte veroorzaakt door een bloedstolsel in het hoofd omvatten spraak- en slikstoornissen. Ze komen voor in ca. 70% van alle getroffenen houdt vaak aan op de lange termijn.

Een ander veel voorkomend gevolg is verlamming: bijvoorbeeld in het gezicht of aan één kant van het lichaam (hemiparese). Aandacht en geheugen aandoeningen blijven ook bij veel getroffen personen een langdurig gevolg. Naast symptomen die na een beroerte niet verdwijnen, kunnen ook andere ziektebeelden optreden. Bijvoorbeeld, epilepsie (stuiptrekkingen).