Rozen worden door de meeste mensen alleen als versiering in verband gebracht. Toch hebben de planten ingrediënten die ze genezende eigenschappen geven. in tegenstelling tot drugs gebruikt in de traditionele geneeskunde, worden bijwerkingen meestal niet verwacht wanneer rozen medicinaal worden gebruikt.
Voorkomen en teelt van de roos
De eerste geplande teelt van rozen kon in China, waar het ongeveer 5000 jaar geleden is ontstaan. Rozen doordringen de hele geschiedenis van de mensheid. Vanwege hun visuele esthetiek, geur en helende eigenschappen werden ze vroeg gecultiveerd. De eerste geplande teelt van rozen kon in China, waar het ongeveer 5000 jaar geleden is ontstaan. Inmiddels zijn er ongeveer 30,000 soorten rozen, die terug te voeren zijn op verschillende cultivars. Oorspronkelijk ontstond de wilde roos alleen op het noordelijk halfrond van de aarde. Fossielen bewijzen dat de bloem al ongeveer 25 miljoen jaar op de planeet aanwezig is. De plant werd in verschillende tijdperken steeds belangrijker en wordt al ongeveer 2000 jaar beschouwd als een symbool van liefde. Rozen behoren tot de rozenfamilie. Botanici maken onderscheid tussen wilde rozen en gecultiveerde rozen. De gedifferentieerde soorten kenmerken zich door hun bloemkleur, stekels en rozenbottels. In de meeste gevallen zijn rozen bladverliezende planten. Wintergroene kenmerken hebben slechts de minste soorten. Generalisatie is moeilijk te realiseren door de grote diversiteit aan planten. Met betrekking tot hun geneeskrachtige eigenschappen zijn er geen verschillen. Meestal geven rozen echter de voorkeur aan kalkrijke bodems en hebben ze knoppen van elk vijf bloembladen. Rozen bereiken een maximale hoogte van ongeveer vier meter.
Effect en toepassing
Tegenwoordig zijn rozen in bijna elke tuin te vinden. Als ze vaak alleen esthetische doeleinden dienen, kunnen hun bladeren ook worden verwerkt vanwege hun geneeskrachtige eigenschappen. Vooral vaak wordt de plant gebruikt pijn in de buik en menstruatie krampen, maar ook voor hooi koorts or pijn in de regio van de hart- De aanvraag kan intern of extern zijn, afhankelijk van de klachten. De basis voor de medicinale werking van de bloem zijn de ingrediënten. Hier zijn voornamelijk etherische oliën, tannines, looizuur, geraniol en saponinen Alleen de bloemen van de roos zijn geschikt voor medicinaal gebruik. Zo wordt de ophaalperiode gelijktijdig teruggebracht tot de maanden juni, juli en augustus. Bepaalde processen laten echter het drogen van de bladeren toe, waardoor ze geconserveerd blijven en op een later tijdstip kunnen worden gebruikt. In het geval van hoofdpijn, duizeligheid of zwaar menstruatie, wordt aanbevolen om de plant in de vorm van thee te gebruiken. Voor dit doel wordt een theelepel van elk van de gedroogde bladeren gebrouwen met een kop heet water De infusietijd is vijf tot tien minuten. Na het persen kan de vloeistof meerdere keren per dag worden gezoet en gedronken. Extern helpt rozenthee in de vorm van kompressen, wasbeurten of gedeeltelijke baden bij minderjarigen brandwonden of slechte genezing wonden. In het geval van mond ontsteking of ongemak van de tandvleeskan de thee worden gebruikt als mondspoeling. Voor uitwendig gebruik moet de thee echter op een lagere temperatuur zijn. Vermijden brandwondenmoet de vloeistof eerst voldoende tijd hebben om af te koelen. Tegelijkertijd zijn de actieve ingrediënten van rozenblaadjes ook te vinden in tal van conventionele crèmes en zalven Sommige bedrijven produceren oliën uit de ingrediënten. Vanwege de hoge kosten en het grote aantal rozen dat nodig is, wordt de olie als kostbaar beschouwd. Gezichtsroos kan worden verlicht door de verse bladeren aan te brengen. Ze moeten na het verzamelen snel worden gebruikt. Samenvattend kan het effect van rozenblaadjes voornamelijk worden omschreven als ontstekingsremmend, samentrekkend en zenuwachtig. Het is geschikt voor zowel lichamelijke als psychische aandoeningen.
Belang voor gezondheid, behandeling en preventie.
Rozenblaadjes hebben een positief effect op volksgezondheid op verschillende manieren. Zo slagen de ingrediënten erin om een behandelend effect te hebben op tal van aandoeningen. Aan de andere kant is de plant niet geschikt als preventief middel. In plaats daarvan kan het verlichten ontsteking, bijvoorbeeld. De tannines in de bladeren combineren met bepaalde eiwitten op oppervlakken van het organisme. Op deze manier worden verbindingen gevormd die als een beschermend schild werken.ziekteverwekkers vinden het moeilijk om door de beschermlaag heen te breken, dus ontsteking zakt sneller. Op deze manier hebben rozenblaadjes een ontstekingsremmende werking, ze verminderen ook de groei van schimmels en bacteriën Het effect is vooral interessant bij tandvleesaandoeningen, amandelontsteking en andere ontstekingsklachten op het gebied van de mond Maar externe oppervlakken profiteren ook van de vermindering van verschillende pathogenen Zo slaagt de plant erin om te verlichten huid ziekten zoals gezichtsbehandeling roos or wonden die een langzaam genezingsproces hebben. Weg van de fysieke component is het gebruik van de etherische olie gewonnen uit rozenblaadjes. Dit wordt echter alleen gebruikt in alternatieve geneeswijzen, zoals aromatherapie Hier wordt gezegd dat de geur vooral helpt bij psychische klachten zoals angst, depressieve stemming, emotionele stoornissen, permanent spanning, 피로 en burn-out In tegenstelling tot het gebruik van de bloembladen kan de olie echter zowel in de volksgeneeskunde als in de ervaringsgeneeskunde worden gevonden, het is geen officieel erkend medicijn. De werking van rozenblaadjes is dus beperkt tot bepaalde klachten, maar draagt hier bij aan een effectieve genezing. Bijwerkingen zijn meestal niet te verwachten. Dienovereenkomstig kan de medicinale plant worden gezien als een alternatief voor de conventionele geneeskunde. Bij kinderen dient onder bepaalde omstandigheden eerst overleg met de behandelende arts plaats te vinden voor de therapie begint.
