Prednison is een zogenaamd glucocorticoïde, een steroïdhormoon dat in het menselijk lichaam zelf wordt aangemaakt. Het wordt veel gebruikt in de geneeskunde omdat het ontstekingsremmend werkt en onderdrukt immuunsysteem reacties. Het is al sinds de jaren vijftig in medische kringen bekend.
Wat is prednison?
Prednison wordt veel gebruikt in de geneeskunde omdat het ontstekingsremmend werkt en onderdrukt immuunsysteem reacties. De voorwaarde prednison verwijst naar een zogenaamde glucocorticoïde. Dit is een steroïde hormoon dat wordt geproduceerd in de bijnierschors. In de leverkan de stof ook worden omgezet in prednisolon, die actieve metabolische eigenschappen heeft. Prednison wordt sinds de jaren vijftig in de geneeskunde gebruikt en wordt voor verschillende doeleinden gebruikt. Bijna elke ziekte waarbij de immuunsysteem kan worden behandeld met prednison. Langdurig en / of sterk geconcentreerd gebruik van de stof leidt tot een snelle afhankelijkheid van het lichaam, zodat dan een langzame terugtrekking moet plaatsvinden, die enkele weken kan duren. Abrupt intrekken kan leiden onder bepaalde omstandigheden tot levensbedreigende omstandigheden.
Farmacologische effecten
Prednison kan verschillende taken in het lichaam uitvoeren. In de bijnierschors wordt niet alleen het steroïdhormoon zelf geproduceerd, maar ook Cortisol, die nodig is voor tal van stofwisselingsprocessen. Als het lichaam ontbreekt Cortisol of de productie ervan is beperkt, prednison kan het vervangen. Hiervoor zijn meestal extra doses prednison nodig drugs voor deze doeleinden is de stof echter meestal in lage doses. Hogere doses prednison werken ontstekingsremmend in het lichaam en kunnen met enige vertraging ook het immuunsysteem onderdrukken. Door dit te doen, beschermt het reeds beschadigd weefsel tegen invasie door de inflammatoire pathogenen Tegelijkertijd voorkomt het dat de immuuncellen die stoffen afgeven leiden op de typische immuunreacties. Zo kunnen ontstekingsreacties worden voorkomen of aanzienlijk verzwakt nadat ze zich hebben voorgedaan. In het geval van een luchtwegaandoening onderdrukt prednison de ophoping van water (oedeem) in de slijmvliezen, wat leidt tot een verwijding van de bronchiën entree en een vermindering van de slijmproductie en dus een verlichting van de symptomen. Wanneer een allergie optreedt, wordt de gebruikelijke gewelddadige reactie van het lichaam op het allergeen ook aanzienlijk verminderd door prednison, wat resulteert in veel zwakkere symptomen.
Medisch gebruik en toepassing
In de geneeskunde wordt prednison gebruikt om veel verschillende ziekten te behandelen. In principe kan het worden gebruikt voor alle ziekten en aandoeningen waarbij het immuunsysteem betrokken is of waarbij er meestal ontstekingsreacties zijn die moeten worden voorkomen. Zo is het gebruik van prednison bijvoorbeeld ook nuttig na een orgaantransplantatie, omdat het afstoting van het vreemde orgaan kan voorkomen. Allergieën, ontstekingsreacties die niet worden veroorzaakt door virussen or bacteriën, reumatische aandoeningen en aandoeningen van de luchtwegen zoals chronisch bronchitis worden meestal behandeld met prednison. Ernstigere ziekten zoals lever en nier ontsteking, multiple sclerose, longontsteking or leukemie reageren ook vaak goed op therapie met prednison. Dit geldt ook voor aandoeningen van de spieren of zenuwstelsel, zoals fibromyalgie or autoimmuunziekten als myasthenia gravis. De administratie van lagere doses prednison is ook nuttig in gevallen van verlies van eetlust, misselijkheid, of bijvoorbeeld de aanwezigheid van anorexia (vooral als deze klachten te wijten zijn aan kanker, bijvoorbeeld), vanwege zijn werkingsmechanisme op het maagdarmkanaal.
Risico's en bijwerkingen
Lange termijn en / of hogedosis gebruik van prednison kan verschillende bijwerkingen veroorzaken. De meest voorkomende zijn osteoporose, suiker stofwisselingsstoornissen, hoofdpijnen een verhoogd risico op infectie. Uitwendig gebruik van prednison kan leiden tot huidveranderingen, vooral verhoogde gevoeligheid van de huid en kleurveranderingen. Zeer langdurig gebruik kan leiden tot volledig functieverlies van de bijnierschors. Vanwege de ernst van enkele mogelijke bijwerkingen, mag prednison alleen onder observatie worden toegediend en alleen wanneer dit echt nodig is therapie met prednison moet altijd langzaam worden beëindigd (“kruipend”), omdat de bijnierschors anders zijn functie niet optimaal kan hervatten. In het ergste geval kan dit leiden tot een levensbedreigende voorwaarde, wat koste wat het kost moet worden vermeden.
