Aangezien plotselinge hartdood ongeveer 150,000 keer per jaar voorkomt in Duitsland, is het een van de meest voorkomende doodsoorzaken. Vooral bij jonge mensen is plotselinge hartdood tragisch en treft het ook gezonde mensen, zoals atleten. Hieronder wordt plotselinge hartdood gedetailleerder beschreven, wat de oorzaken kunnen zijn, hoe het wordt gediagnosticeerd en hoe het kan worden behandeld en voorkomen.
Wat is plotselinge hartdood?
Plotselinge hartdood wordt gedefinieerd als een onverwacht overlijden dat wordt veroorzaakt door de hart- Het wordt vaak geassocieerd met hart- ziekte en gaat gepaard met bewustzijnsverlies. Plotselinge hartdood treedt in 80% van de gevallen op na een sterke lichamelijke inspanning spanning Volgens de statistieken ligt een plotselinge hartdood voor de deur kanker en beroertes in termen van de meest voorkomende doodsoorzaken. Deze doodsoorzaak wordt echter door het publiek te veel onderschat. Plotselinge hartdood komt vaker voor naarmate de leeftijd stijgt, waarbij mannen vaker worden getroffen dan vrouwen. In de meeste gevallen is een cardiovasculaire aandoening of een hartritmestoornissen is al aanwezig vóór plotselinge hartdood. De hart- kan geen regelmatige impulsen meer ontvangen en kan oplopen tot een abnormaal hoog aantal slagen per minuut (tot 500). Dit leidt tot ventriculaire fibrillatie, wat op zijn beurt veroorzaakt hartfalen Zonder behandeling, de circulatie stort na een paar seconden in en bewusteloosheid treedt op na ongeveer een minuut. Na ongeveer 10 minuten kan de patiënt worden gedeclareerd hersenen dood.
Oorzaken
Plotselinge hartdood heeft een groot aantal verschillende oorzaken. Meestal is de oorzaak hartritmestoornissen. Risicofactoren die een plotselinge hartdood zouden kunnen bevorderen, zijn bijvoorbeeld coronaire hartziekte, myocardinfarcten in het verleden, zwakte van het hartminuutvolume onder spanning of zelfs in rust, een eerdere cardiovasculaire stilstand, (daarnaast) oudere leeftijd, hoge bloeddruk, suikerziekte mellitus, roken en zwaar alcohol consumptie en onvoldoende lichaamsbeweging. Bij jongvolwassenen treden echter andere oorzaken meer op de voorgrond, bijvoorbeeld erfelijke factoren of myocardiet Als het bovengenoemde risicofactoren bestaan al, te veel spanning kan ook een plotselinge hartdood veroorzaken, ook al is de persoon fysiek voldoende actief. Dergelijke gevallen zijn bekend uit de media. Bekende voetballers of ijshockeyspelers vallen midden in een wedstrijd neer en kunnen niet worden gereanimeerd. De reden hiervoor is meestal onvoldoende bedrust of herstel van een simpele verkoudheid koorts, die in combinatie met extra fysieke belasting (bijv. training ondanks griep) Kan leiden naar myocardiet Als deze hartaandoening niet wordt ontdekt of niet serieus wordt genomen, kan vroeg of laat plotselinge hartdood optreden.
Symptomen, klachten en tekenen
Bij plotselinge hartdood verliest de getroffen persoon het bewustzijn en sterft binnen een paar minuten. Voordat dit gebeurt, verschijnen er echter waarschuwingssignalen die wijzen op een ernstige voorwaarde Bij de helft van de getroffenen hartstilstand wordt aangekondigd door pijn op de borst Kortademigheid, ernstige hartkloppingen en griep-achtige symptomen zijn ook mogelijke tekenen. Mensen die al een hartaanval ervaren vaak een sterke hartkloppingen in de uren en minuten vóór de hartstilstand Veel patiënten merken een ongewoon gevoel van beklemming op in de borst, vergezeld van kortademigheid en algemene zwakte. Duizeligheid en flauwvallen ronden het symptoomcomplex van plotselinge hartdood af. De symptomen worden gewoonlijk enkele uren tot dagen vóór een plotselinge hartdood duidelijk. In de meeste gevallen komen de symptomen meerdere keren voor, waarbij ze in intensiteit en duur toenemen. Als deze waarschuwingssignalen worden genegeerd, hartstilstand treedt uiteindelijk op. Op dit punt is er geen pols meer te voelen en reageert de getroffen persoon niet meer op externe prikkels. De pupillen zijn verwijd en de huid op de slijmvliezen en vingernagels krijgt een donkergrijze kleur. Ademhalingsstilstand en uiteindelijk secundair overlijden treden op na slechts 30 tot 60 seconden.
Diagnose en verloop
Omdat plotselinge hartdood wordt geassocieerd met arrestatie van de cardiovasculair systeemkan de diagnose gesteld worden op basis van bewusteloosheid en afwezigheid van een pols. Er is dus een noodgeval aanwezig waarin onmiddellijk reanimatie Als een plotselinge hartdood optreedt, komt het zeer zelden voor dat een ECG-apparaat in de buurt is om een hartritmestoornissen Volgens statistieken vertoont plotselinge hartdood een nogal ongunstig verloop. Het overlevingspercentage is ongeveer 3 tot 8%. De cursus hangt vooral af van hoe snel onmiddellijk maatregelen kan worden genomen om leven te redden. Omdat er bijvoorbeeld in veel openbare voorzieningen in Amerika defibrillatoren zijn, is het overlevingspercentage daar veel hoger.
Complicaties
In de regel is plotselinge hartdood zelf een complicatie en leidt meestal tot de dood van de getroffen persoon als er geen snelle en onmiddellijke behandeling van de patiënt is. In dit geval lijdt de getroffen persoon aan ernstig hart pijn en ook een gevoel van angst. Het is niet ongewoon om te ervaren duizeligheid of kortademigheid. Bewustzijnsstoornissen kunnen ook gepaard gaan met hartdood, zodat de getroffen persoon het bewustzijn volledig verliest en zichzelf mogelijk verwondt bij een val. Evenzo leidt hartdood zonder behandeling tot ademhalingsstilstand. Als de getroffen persoon geen behandeling blijft krijgen, treedt meestal de dood op of de interne organen en hersenen zijn onherstelbaar beschadigd. De patienten huid lijkt bleek en de aangedane persoon beweegt niet meer. In geval van hartdood is het verplicht om een Defibrillator om het leven van de patiënt te redden. Verder vindt er een poliklinische behandeling plaats, die meestal eindigt in een chirurgische ingreep. Het is meestal niet te voorspellen of dit zal resulteren in een positief beloop van de ziekte.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Plotselinge hartdood is een dramatische acute gebeurtenis die onmiddellijk in de handen van een arts hoort. Echter, zelfs na een succesvolle reanimatie, zijn er redenen voor talrijke doktersbezoeken. Eerst de Defibrillator gebruikt in veel gevallen na plotselinge hartdood wordt regelmatig gecontroleerd op functionaliteit. Bovendien is een bezoek aan de dokter ook altijd belangrijk als er ongebruikelijke symptomen worden gevoeld, vooral als ze nieuw of groot zijn. De contactpersonen zijn hierbij de huisarts, maar ook de behandelende internist of cardioloog. In acute gevallen moet de eerstehulpafdeling van het dichtstbijzijnde ziekenhuis worden bezocht. In veel gevallen is het overleven van een plotselinge hartdood ook een grote psychologische last voor de patiënt. Daarom is in veel gevallen psychologische ondersteuning nodig om de kwaliteit van leven van de getroffenen te herstellen. Een gesprek met de huisarts kan net zo nuttig zijn als een verwijzing naar een psychotherapeut. Het kan ook helpen om het vertrouwen in de prestaties van het eigen lichaam te herwinnen met gedoseerde training. Dit kan bij sport- en fysiotherapeuten of in een speciale revalidatiegroep. Harten die structureel ziek zijn, zijn bijzonder vatbaar voor infecties. Daarom, de griep of een vergelijkbare ernstige infectie is ook een reden om naar de dokter te gaan om hartaandoeningen op te sporen of te vermijden.
Behandeling en therapie
Plotselinge hartdood vereist onmiddellijke levensredding therapie Dit is de enige manier om een latere dood te voorkomen. De Defibrillator legt het slachtoffer kort onder een sterke elektrische schokken, waardoor het hart 'herstart' en de normale elektrische hartactiviteit weer kan plaatsvinden. Een andere mogelijkheid is borst compressies, die iedereen in geval van nood zou moeten uitvoeren. Als hierdoor een plotselinge hartdood kan worden voorkomen, het volgende therapie hangt af van de onderliggende ziekte. Vaak is een stent of bypass-operatie wordt uitgevoerd, die de versmalling zou moeten verbreden schepen weer.
het voorkomen
Plotselinge hartdood kan worden voorkomen door speciale aandacht te besteden aan vroege symptomen en door deze te herkennen risicofactoren, zelfs als er geen hartaandoening bekend is. Immers, degenen die gezond eten dieet en voldoende en gepaste lichaamsbeweging hebben, hebben minder kans op plotselinge hartdood. Degenen die al aan een hartaandoening lijden, moeten daarom nog meer aandacht besteden aan risicofactoren zoals roken of een ongezonde dieet Er zijn ook behandelingsopties zoals de implanteerbare defibrillator, die kunnen worden overwogen in het geval van een hartritmestoornissen Een dergelijke methode kan echter ook relatief grote bescherming bieden tegen een fatale afloop voor patiënten die al een hart- en vaatstilstand hebben gehad.
Nazorg
Als medische hulp op tijd en reanimatie slaagt, dan moet er nazorg worden geboden. Er bestaat een risico dat het levensbedreigend is hartritmestoornissen zal weer een plotselinge dood veroorzaken. De arts bestelt een ECG en zoekt met röntgenfoto's naar veranderingen in het hart en de longen. De kwestie van chirurgische correctie rijst. Hartaandoeningen leiden tot regelmatige vervolgcontroles om mogelijke complicaties in een vroeg stadium te voorkomen. Arts en patiënt bepalen een individueel ritme waarmee een rust- en stress-ECG wordt gemaakt. De patiënt draagt in principe een hoge mate van eigen verantwoordelijkheid om een hernieuwde levensbedreigende situatie te voorkomen. De arts informeert de patiënt in hoeverre hij of zij zijn of haar leven moet veranderen. Denkbaar maatregelen inclusief een verandering in dieet en het verminderen van overgewicht. Maar ook het afzien of verminderen van het verbruik van sigaretten en alcohol draagt bij aan herstel. Soms is zelfs een verandering van beroep aangewezen.
Dit is wat u zelf kunt doen
Plotselinge hartdood is een gebeurtenis die de patiënt nauwelijks kan voorspellen of beïnvloeden. Zelfs na het overleven van een plotselinge hartdood zijn de opties voor zelfhulp zeer beperkt omdat een beschermend effect meestal wordt geboden door een geïmplanteerde defibrillator. Niettemin zijn er enkele zelfhulpopties die de patiënt ter harte kan nemen. Bij een ernstige aandoening moeten ze altijd met de behandelende cardioloog worden besproken voorwaarde zoals PHT. Zelfhulp rond hartaandoeningen heeft veel te maken met een gezonde levensstijl. Dit omvat oefeningen, waarvan de intensiteit wordt bepaald door de cardioloog. Sport en stress moeten onmiddellijk worden stopgezet als zich een febriele infectie ontwikkelt. Dit kan een hart beschadigen en structurele hartaandoeningen kunnen plotselinge hartdood bevorderen. Infecties moeten ook worden genezen in termen van geschiktheid voor het werk. Na het overleven van een PHT, de functie van de defibrillator, die in de patiënt wordt ingebracht borst, moet regelmatig worden gecontroleerd. Bovendien moeten hartonderzoeken door een cardioloog nauwgezet worden uitgevoerd. Psychologisch herstel na PHT is net zo belangrijk als de fysieke component. Het besef een hartdood te hebben overleefd, kan stressvol zijn. Psychotherapie kan helpen bij de verwerking. In aanvulling op, ontspanning technieken of yoga kan zelfhulp effectief begeleiden in het dagelijks leven. Oefening versterkt niet alleen het lichaam. Het dient ook om het zelfvertrouwen in het eigen lichaam weer op te bouwen.
