Otoplastiek (oorcorrectie)

Uitpuilende oren zijn voor veel mensen een last. Al in jeugd er is plagen en spot. Deze ervaringen zijn geprint in ons geheugen en beïnvloeden onze hele toekomst en ontwikkeling. Oorcorrectie (synoniemen: oorplastiek; otoplastiek) is een chirurgische ingreep die zowel om esthetische redenen als om functionele noodzaak wordt uitgevoerd. Otoplastiek behandelt uitstekende oren, die voor veel mensen een last zijn, aangezien plagen en spot zelfs in jeugd​ Dergelijke stigmatisering leidt tot ernstige psychologische problemen spanning, vooral bij kinderen en adolescenten, en kan leiden tot de ontwikkeling van complexen. De correctie van uitstekende oren wordt daarom tegenwoordig meestal uitgevoerd voordat kinderen naar school gaan, om ze te beschermen tegen slechte ervaringen. Maar ook volwassenen die hun hele leven last van hun oren hebben, kunnen met succes worden behandeld. We spreken van uitpuilende oren als de afstand tussen de rand van het oor (helix) en de schedel is groter dan ongeveer 18 mm. Naast het corrigeren van uitstekende oren worden ook verschillende misvormingen, zogenaamde auriculaire dysplasieën, behandeld. Bovendien kunnen oren die door een ongeval zijn misvormd, operatief worden gecorrigeerd door een operatie. De afwezigheid van de oorschelp wordt anotia genoemd en oorafwijkingen worden ingedeeld in de klassen I-III:

  • Graad I - Bij de mindere misvormingen is bijna de hele oorschelp volledig aanwezig en vereist slechts een kleine chirurgische correctie. Apostasis otum of uitstekend oor behoort tot deze categorie.
  • Graad II - Graad II misvormingen hebben ernstigere veranderingen. Dit zijn onder meer uitgesproken komvormige oren en de zogenaamde mini-oren. In sommige gevallen wordt de gehoorgang ook beïnvloed door de misvorming. In geval van een operatie, kraakbeen en huid van het lichaam van de patiënt wordt gebruikt voor reconstructie.
  • Graad III - Dit cijfer verwijst naar de volledige afwezigheid van de oorschelp (anotia). Nogmaals, de gehoorgang wordt aangetast en de reconstructie is afhankelijk van extra weefsel.

Indicaties (toepassingsgebieden)

  • Uitstekende oren (zeiloren)
  • Oor-asymmetrie
  • Oordysplasie

Voor de operatie

In het geval van minderjarige kinderen moeten beide ouders een toestemmingsformulier ondertekenen voor een operatie. Voor de operatie een intensieve medische geschiedenis er moet een bespreking worden gevoerd die de medische geschiedenis en motivatie voor de procedure omvat. De procedure, eventuele bijwerkingen en de gevolgen van de operatie moeten in detail worden besproken. Let op: De eisen van de toelichting zijn strenger dan gebruikelijk, aangezien rechtbanken op het gebied van esthetische chirurgie eisen een "meedogenloze" verklaring. Verder mag je niet innemen acetylsalicylzuur (ASA), slaappillen or alcohol gedurende een periode van zeven tot tien dagen vóór de operatie. Beide acetylsalicylzuur en andere pijnstillers vertraging bloed stolling en kan leiden tot ongewenste bloedingen. Rokers moeten hun nicotine consumptie al vier weken voor de procedure om niet in gevaar te brengen wond genezen.

De chirurgische ingreep

Hieronder wordt voornamelijk de operatie voor het corrigeren van uitstekende oren nader beschreven. In tegenstelling tot het creëren van de oorschelp, zijn plastische operaties voor gecompliceerde reconstructie van misvormde of vernietigde oren buitengewoon gecompliceerd. Meestal transplantatie van autoloog weefsel zoals rib kraakbeen of vreemd materiaal is uitgevoerd. Oorcorrectie wordt meestal uitgevoerd onder lokaal anesthesie (plaatselijke verdoving) zodat de patiënt onmiddellijk kan worden ontslagen. Indien gewenst kan de procedure ook onder algemeen worden uitgevoerd anesthesie als zeer jonge patiënten de neiging hebben om niet mee te werken. Er zijn nu meer dan 170 verschillende technieken voor het vastzetten van oren. Het basisprincipe is om het teveel te verwijderen kraakbeen​ Eerst maakt de chirurg een incisie in het huid vouw achter het oor en scheid voorzichtig de huid en het kraakbeen. Zodra het kraakbeen is blootgesteld, kan de arts het met speciale instrumenten opnieuw vormgeven. Het kraakbeen wordt soms geslepen of er wordt een stuk losgemaakt en verwijderd. Weefsellijm wordt gebruikt om de huid aan het kraakbeen en de randen van de wond worden gehecht. De oren worden vervolgens op hun plaats gehouden en op hun plaats gefixeerd door een hoofd wikkelverband Het wondverband moet regelmatig worden gecontroleerd om zwelling en bloeding te voorkomen en het wondverband onder controle te houden bloed levering aan het weefsel. Ondertussen is er een trend in de richting van zachtere, minder invasieve methoden, zoals puur percutane ("door de huid") hechtingsmethoden die helemaal geen incisie vereisen (chirurgische snede; "incisionless").

Na de operatie

antibiotica worden gegeven om complicaties zoals ontstekingen te voorkomen. Houd er rekening mee dat voor kinderen een verbod van 14 dagen op school en een verbod op sport van 4 weken in acht moet worden genomen. Jonge patiënten moeten ongeveer drie maanden een hoofdband dragen, wat ook 's nachts een verstandige maatregel is om knikken van de oorschelp te voorkomen. Ongeveer een week tot tien dagen na de ingreep kunnen de hechtingen al worden verwijderd en de hoofd verband verwijderd. De littekens achter de oren vervagen na enige tijd en na ongeveer twee tot drie maanden is het uiteindelijke resultaat zichtbaar. Een controle dient plaats te vinden na drie of zes weken, na drie maanden en na een jaar.

Mogelijke complicaties

  • Infectie
  • Asymmetrisch resultaat
  • Latere afwijzing van het hechtmateriaal dat op het kraakbeen wordt gebruikt.
  • Incisies en resecties op de oorschelp kunnen af ​​en toe resulteren in ontsierende knikken en randen die mogelijk moeten worden gecorrigeerd.

Verdere opmerkingen

  • Naast chirurgische procedures zijn er conservatieve, niet-invasieve alternatieven (“niet-chirurgisch”). Deze profiteren van de kneedbaarheid van het vroege oorkraakbeen in de eerste levensweken. Langdurige stabiele oorcorrectie moet worden bereikt door speciale vormgevende spalk-, taping- en kleefsystemen. Volgens een studie is daardoor een relatief verkort behandelprotocol van slechts twee weken (in plaats van de gebruikelijke 6-8 weken) mogelijk, als binnen de eerste dagen postnataal ('na de geboorte') met de behandeling wordt begonnen (<14 dagen) ).

Voordeel

Jonge kinderen kunnen veel leed worden bespaard door hun oren te laten corrigeren, aangezien ze nooit te maken zullen krijgen met spot en plagen die bij kinderen vaak voorkomen. Volwassenen die al jaren of zelfs decennia last hebben van hun uitstekende oren, zullen merken dat de operatie hen een geheel nieuwe kijk op het leven en een sterker gevoel van zelfvertrouwen zal geven.