Gas tijdens een laparoscopie
In laparoscopieworden verschillende zogenaamde trocars in de buik ingebracht. Voordat u het laparoscopiewordt het gas kooldioxide, of helium, via een toegang in de buik gebracht. Hierdoor komt de buikwand uit de organen omhoog en heeft de chirurg een beter zicht en betere werkomstandigheden tijdens de procedure, wat het risico op letsel bij de patiënt verder verkleint.
De hoeveelheid ingeblazen gas is afhankelijk van individuele factoren, zoals de grootte van de buik. Bovendien wordt tijdens de procedure constant de druk in de buik gemeten om te voorkomen dat er te veel gas in de buik wordt geïnjecteerd. Voordat de buik aan het einde van de procedure wordt gesloten, wordt het gas er weer uitgelaten.
Het kan gebeuren dat er gas achterblijft in de buik. Dit is echter meestal geen probleem omdat het lichaam de residuen opneemt en deze via de longen worden uitgeademd. Vroeg opstaan en bewegen na de operatie helpt en verlicht mogelijk ongemak.
Er zijn echter ook laparoscopische ingrepen die zonder gas kunnen worden uitgevoerd. In dit geval wordt de buikwand mechanisch opgetild. Ze komen echter minder vaak voor dan de variant met gas.
Toepassingsgebieden van laparoscopie
De galblaas is verantwoordelijk voor veel symptomen in de buik. galstenen of de galblaas ontstekingen die soms volgen, zijn zeer pijnlijke ziektebeelden die de patiënt koliek veroorzaken pijn. Daarom is het vaak nodig om de galblaas te verwijderen.
Galblaas met poliepen worden ook verwijderd om degeneratie tot kwaadaardige cellen te voorkomen. Alleen bij complexe ontstekingsprocessen of grote problemen wordt de conventionele chirurgische methode met een grote incisie in de buik nog steeds gebruikt. Anders wordt tegenwoordig vaak de laparoscopische procedure gebruikt, waarbij de apparaten via 4 kleine incisies worden ingebracht.
Onder videoweergave wordt de galblaas vervolgens gemobiliseerd vanaf zijn locatie op de lever en ook verwijderd. Omdat de galblaas niet door de kleine openingen past, wordt deze in een zak in de buik gesneden of via een grotere incisie verwijderd. Deze procedure is een zeer zachte procedure om de galblaas relatief snel en veilig te verwijderen.
Het verwijderen van de appendix wordt noodzakelijk als deze ontstoken raakt (appendicitis; med: appendicitis). Ook bij deze operatie worden de camera en de werkinstrumenten met behulp van de kijkgattechniek in de buik gestoken. De bijlage wordt doorzocht en weergegeven, de schepen het toedienen ervan moet dan worden geblokkeerd of gescleroseerd om bloeding te voorkomen, en dan wordt de appendix doorgesneden.
De appendix is een klein onderdeel dat eenvoudig kan worden verwijderd via de geleidehuls, dus een reeds bestaande incisie. Vervolgens wordt een drainage ingebracht, waardoor de wondsecretie uit de buik kan wegvloeien en de patiënt nog eens 4-5 dagen naar huis kan.
Alle artikelen in deze serie:
