An osteochondroom is een goedaardige vorm van tumor op het bot. Vergelijkbare soorten tumoren zijn zogenaamde ecchondromen, die zich ontwikkelen tot een osteochondroom als gevolg van ossificatie processen. De tumor ontstaat uit een gebied van het bot dat zich in de buurt van een gewricht bevindt (medische term metafyse).
Wat is een osteochondroom?
osteochondroom is ook synoniem bekend als kraakbeenachtige exostose. In principe is het een goedaardige tumor van de botten Osteochondromen komen in de meeste gevallen voor in de buurt van de gewrichten Ze komen op een steelachtige manier uit het bot. De zogenaamde lange buis botten worden bijzonder vaak aangetast door osteochondromen. Kortom, de tumoren lijken qua vorm vaak op paddenstoelen. Vrouwelijke patiënten ontwikkelen minder vaak osteochondromen dan mannen. Osteochondromen behoren tot de meest voorkomende soorten tumoren van de botten In talrijke gevallen ontwikkelen ze zich al bij infantiele patiënten. Nadat de groeiprocessen van de botten na de puberteit zijn voltooid, stoppen osteochondromen meestal met groeien. Osteochondromen worden doorgaans gekenmerkt door het feit dat ze slechts in enkele gevallen symptomen veroorzaken. Door de tumor veroorzaakte stoornissen treden meestal alleen op als andere gebieden in de buurt van het osteochondroom worden samengeknepen. Dit zijn bijvoorbeeld bloed schepen of zenuwbanen. In de meeste gevallen vertonen osteochondromen ook geen druk pijn Therapeutische interventies zijn alleen nodig als er klachten optreden. In dit geval wordt het osteochondroom meestal volledig verwijderd. Over het algemeen worden osteochondromen gekenmerkt door een relatief positieve prognose, waarbij degeneratie uiterst zelden voorkomt.
Oorzaken
De exacte oorzaken van de ontwikkeling van osteochondromen zijn niet bekend. In de meeste gevallen ontwikkelen de bottumoren zich in het gebied van het uitwendige dijbeen. Het proximale opperarmbeen bot wordt ook vaak aangetast door een osteochondroom. De groei van het osteochondroom neemt de vorm aan van een steel of schimmel. In sommige gevallen leidt een osteochondroom tot misvormingen in het omliggende botgebied als gevolg van ruimte-innemende laesies.
Symptomen, klachten en tekenen
Osteochondromen manifesteren zich in verschillende tekenen en symptomen. In de meeste gevallen stoppen tumoren van de botten met groeien voor het einde van het tweede decennium van hun leven. In dit geval lijkt het getroffen gebied vaak gezwollen, hoewel individuen dit niet ervaren pijn Werkelijk ongemak van het osteochondroom treedt vaak alleen op als nabijgelegen zenuwvezels, spieren of bloed schepen worden verpletterd of verplaatst door de tumor. In dit geval voelen de zieke patiënten pijn bijvoorbeeld in de aangrenzende spieren. In veel gevallen vertonen osteochondromen echter geen symptomen. Sommige getroffen personen zijn te klein voor hun leeftijd. Het is ook mogelijk dat armen of benen een andere lengte hebben.
Diagnose en verloop van de ziekte
De diagnose osteochondroom is gebaseerd op de typische symptomen van de tumoren. In het geval van karakteristieke veranderingen in de botten, moet een geschikte arts worden geraadpleegd voor de symptomen. In de eerste stap bespreekt deze arts de huidige klachten alsook hun ontstaan en mogelijke oorsprongsfactoren in het kader van een medische geschiedenis Een familiegeschiedenis kan significante aanwijzingen geven voor de aanwezigheid van de ziekte als er vergelijkbare gevallen in de familie zijn. De arts onderzoekt vervolgens de individuele symptomen van de ziekte met behulp van verschillende procedures. In de regel is het vooral belangrijk om een Röntgenstraal examen. Dit komt doordat dergelijke beeldvormingsprocedures het osteochondroom meestal relatief zichtbaar maken. Als er nog steeds twijfel is, wordt ook een CT-scan gebruikt. Een MRI-scan kan bepalen hoe dik de kraakbeenkap is. Op deze manier kan het risico op degeneratie van de tumor worden beoordeeld. De behandelende arts voert ook een grondige uit differentiële diagnose om ziekten met gelijkaardige symptomen uit te sluiten. Hij onderzoekt allereerst of de getroffen patiënt lijdt aan een zogenaamde familiaire osteochondromatose.
Complicaties
Zelfs goedaardig bottumoren zoals osteochondroom kan leiden tot complicaties. Daarom lijden getroffen personen vaak aan de angst dat de goedaardige tumor zal degenereren tot een kwaadaardige kanker met levensbedreigende gevolgen. Als gevolg hiervan vertonen patiënten vaak lusteloosheid, stemmingswisselingen or Depressie Een ander gevolg van osteochondroom is de verplaatsing van naburige bloed schepen en weefsel. Afhankelijk van de locatie van de goedaardige tumor leidt dit tot gevoelens van beklemming. Er bestaat ook een risico op functieverlies van bepaalde organen. Als het osteochondroom druk uitoefent op aangrenzend zenuwen, bloedvaten of spieren, resulteert dit proces in een onderaanbod van de organen, wat op zijn beurt weer triggert functionele stoornissen In sommige gevallen heeft een osteochondroom een beperkend effect op de bewegingen van de patiënt. Zo worden gezamenlijke activiteiten beperkt of zelfs helemaal onmogelijk. Daardoor kan de getroffen persoon zich maar beperkt verplaatsen of heeft hij een loophulpmiddel nodig. Sommige patiënten lijden aan psychische problemen als gevolg van een goedaardige bot tumor Omdat beweging beperkt is, leidt dit niet zelden tot gewichtstoename, waardoor de botten worden belast. Evenzo treden er grotere spanningen op het gezonde skeletstelsel. Het resultaat is overbelasting of problemen met zenuwen en spieren. Als een osteochondroom operatief wordt behandeld, zijn verdere complicaties mogelijk. Dit zijn meestal schade aan aangrenzende structuren, bloeding, blauwe plekken, wond genezen problemen of infecties.
Wanneer moet je naar een dokter?
Overmatige botgroei vereist altijd medische aandacht. Iedereen die het opmerkt bot pijn of een slechte houding kan lijden aan osteochondroom, dat medisch moet worden gediagnosticeerd en behandeld. Als er andere tekens worden opgemerkt, zoals koorts of ongebruikelijke cardiovasculaire klachten, hormonale veranderingen of stoornissen van de immuunsysteemdient de huisarts te worden geraadpleegd. Getroffenen kunnen ook de orthopeed of een specialist in interne geneeskunde raadplegen. Mensen die er al last van hebben kanker lopen bijzonder risico. Risicofactoren zoals werken in een besmet gebied of contact met kanker-veroorzakende stoffen moeten ook worden opgehelderd. Ouderen ouder dan 40 jaar moeten regelmatig op kanker worden gescreend. Het is ook aangewezen om bij de eerste verdenking naar een arts te gaan. Als osteochondroom vroegtijdig wordt ontdekt, is de behandeling veelbelovend. In tegenstelling, een onbehandeld bot tumor kan zich verspreiden en in het ergste geval fataal zijn. Bij de behandeling zijn chirurgen, fysiotherapeuten, orthopedisten en huisartsen betrokken. Afhankelijk van het symptoombeeld kunnen andere specialisten worden geraadpleegd, bijvoorbeeld de oncoloog of fleboloog.
Behandeling en therapie
Therapeutische maatregelen hangt voornamelijk af van de symptomen en de grootte van het osteochondroom. Dit komt door de behandeling van goedaardige bottumoren is niet in alle gevallen nodig. Als de getroffen patiënten echter last hebben van onaangename symptomen, wordt het osteochondroom meestal verwijderd. De resectie wordt uitgevoerd als onderdeel van een chirurgische ingreep. Een dergelijke verwijdering is vooral geïndiceerd als de individuen lijden aan pijn, misvormingen van nabijgelegen botgebieden ontwikkelen of de gewrichtsfunctie wordt aangetast door het osteochondroom. Osteochondromen moeten zo snel mogelijk worden verwijderd, vooral als er een vermoeden is van kwaadaardige degeneratie. In het bijzonder wordt resectie meestal geadviseerd bij osteochondromen in het gebied van de wervelkolom, bovenarm en dij, en bekkenbeen. Dit komt omdat mogelijke degeneratie van het osteochondroom gepaard kan gaan met aanzienlijke complicaties. In principe is de prognose voor osteochondroom echter relatief goed. In de meeste gevallen doet het osteochondroom dat niet groeien verder na het einde van de botgroei in de puberteit. Als het osteochondroom zijn grootte behoudt, is kwaadaardige degeneratie zeer zeldzaam.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van osteochondroom is over het algemeen gunstig. Het is een goedaardige tumor die verschillende symptomen veroorzaakt maar niet leidt tot een verkorting van de gemiddelde levensverwachting. Een voorwaarde voor een goede kijk is echter medische behandeling. Daarnaast dient in de vervolgopleiding een goede nazorg te worden geboden. De ontstane tumoren worden normaal gesproken volledig verwijderd tijdens een chirurgische ingreep. Als de operatie zonder verdere complicaties verloopt, kan de patiënt meestal worden ontslagen nadat de wond is genezen. Om toekomstige veranderingen en afwijkingen in een vroeg stadium te kunnen diagnosticeren, dienen regelmatige controles gedurende het hele leven van de patiënt plaats te vinden. Bij veel patiënten is er een verhoogd risico op het ontwikkelen van a geestesziekte kan worden gedocumenteerd vanwege het emotionele spanning van de ziekte. Hiermee moet rekening worden gehouden bij het maken van de algehele prognose. Terugval kan optreden, zelfs na volledig herstel. Herontwikkeling van osteochondroom is op elk moment mogelijk. De prognose blijft in deze gevallen echter gunstig als in een vroeg stadium samenwerking met een arts wordt gezocht. Zonder behandeling zijn gezwellen te verwachten en als gevolg daarvan een verminderd bewegingsbereik. De tumoren die zich ontwikkelen, worden groter. Er is ook een verhoogde kans op aanvullende veranderingen in het weefsel.
het voorkomen
Er zijn geen maatregelen voor de preventie van osteochondromen waarvan de effectiviteit is aangetoond in relevante medische onderzoeken. In plaats daarvan ligt de nadruk op regelmatige medische controles van tumoren op de botten en uiteindelijke verwijdering van het osteochondroom.
Follow-up
In het geval van een osteochondroom, nazorg maatregelen zijn meestal aanzienlijk beperkt. In sommige gevallen zijn ze zelfs niet beschikbaar voor getroffen personen; dit is het geval wanneer de tumor zeer laat werd ontdekt en de vooruitzichten op genezing zeer gering zijn. Idealiter zouden de getroffenen daarom een arts moeten raadplegen bij de eerste tekenen en symptomen van de ziekte, zodat complicaties of andere klachten niet optreden in het verdere verloop van de ziekte. Hoe eerder een arts wordt geraadpleegd, hoe beter het verloop van de ziekte vaak is. In de meeste gevallen kan de tumor operatief worden verwijderd. Getroffen personen moeten na de operatie rusten en voor hun lichaam zorgen. Ze moeten zich onthouden van inspanning of stressvolle en fysieke activiteiten om het lichaam niet onnodig te belasten. Evenzo zijn regelmatige controles en onderzoeken door een arts, zelfs na een succesvolle verwijdering van de tumor, erg belangrijk om verdere tumoren in een vroeg stadium op te sporen en te verwijderen. Het verdere beloop van osteochondroom is sterk afhankelijk van het tijdstip van diagnose, zodat een algemeen beloop niet te voorspellen is. Onder bepaalde omstandigheden vermindert deze ziekte echter ook de levensverwachting van de getroffen persoon.
Wat u zelf kunt doen
Wanneer een osteochondroom wordt gediagnosticeerd, komt het in eerste instantie als een geweldige schokken aan patiënten. Een tumorziekte brengt angst en veranderingen in het leven met zich mee, die therapeutisch moeten worden verwerkt. De behandeling omvat ook een verandering in dieet Ter compensatie van het gewichtsverlies dat daarmee gepaard gaat therapie, veel groenten, kaas, yoghurt, cottage cheese en vis moeten worden gegeten. Vlees en worst moeten worden vermeden, omdat het hoge gehalte aan arachidonzuur het kan verzwakken immuunsysteem en promoten ontsteking. Als er een is verlies van eetlustcalorierijk vloeibaar voedsel van de apotheek is een goede optie. Matige sport wordt aanbevolen, hoewel de lokalisatie van het osteochondroom hier doorslaggevend is. Als de armen of benen zijn aangetast, mogen alleen bepaalde sporten worden beoefend. Anders kunnen pijn en andere klachten optreden. Patiënten dienen de relevante specialisten te raadplegen over dieet en sporten om de beste behandeling te krijgen. Na de operatie gelden de gebruikelijke nazorgmaatregelen. Patiënten moeten het in eerste instantie rustig aan doen en ervoor zorgen dat de operatiewond zonder complicaties geneest. Als er enig ongemak optreedt, moet de arts worden geïnformeerd.
