Hoewel men dacht dat ze lang geleden waren uitgeroeid, bedmijt vormen een groeiend probleem op onze breedtegraden. Redenen hiervoor liggen niet alleen in het toerisme en de wereldhandel, maar vooral in de toenemende weerstand ertegen insecticiden, die bedwantsenplagen begunstigen. Als iemand bij zichzelf bedwantsbeten opmerkt, is de afkeer meestal groot. Men vraagt zich dan onvermijdelijk af of bedmijt zijn gevaarlijk voor mensen en wat men kan doen tegen het ongedierte. We beantwoorden deze en andere vragen in het volgende artikel.
Hoe zien bedwantsen eruit?
De bedwants - ook wel bekend als Cimex lectularius - komt over de hele wereld voor. De bloed-zuigende parasiet is het hele jaar actief, meestal in bewoonde binnenruimtes. Zijn favoriete gastheer is de mens, maar veel minder vaak jaagt hij op huisdieren, vogels of zelfs vleermuizen. De bedwants behoort tot de familie van platte insecten. Afhankelijk van of het net klaar is met een bloed maaltijd bereikt de volwassen bedwants een grootte van tussen de vier en negen millimeter. De zespotige parasiet zonder vleugels is harig, roodbruin van kleur en heeft een platte lichaamsvorm. Overigens dankt het zijn informele naam hieraan - behangbot. Bedmijt voor en na bloed maaltijd - iStock.com/JasonOndreicka en iStock.com/smuay
Een bedwantsenplaag wordt vaak laat in het proces opgemerkt
Kortom, de bedwants is gemakkelijk te herkennen aan zijn typische uiterlijk. Overdag zijn de nachtelijke medebewoners echter nauwelijks zichtbaar. In ophopingen verstoppen ze zich dan in de scheuren van de lattenbodem, de plooien van de matras, achter plinten, verwarmingsbuizen, lichtschakelaars of zelfs onder behang. 'S Nachts worden de kleine bloedzuigers aangetrokken door de warmte, geur en adem van hun gastheer en verlaten hun schuilplaatsen. Een besmetting duurt relatief lang. Dit komt niet in de laatste plaats omdat tekenen - zoals bedwantsbeten - niet onmiddellijk worden opgemerkt. Bovendien planten bedwantsen zich relatief snel voort. Een vrouwtje legt ongeveer 150 tot 200 eieren tijdens haar leven. Bovendien zijn de parasieten extreem winterhard, omdat ze maandenlang zonder voedsel kunnen overleven. Overigens blijven bedwantsen meestal dicht bij de slaapplaats van hun gastheer. Alleen in het geval van zeer ernstige bedwantsenplagen vindt verspreiding naar andere kamers of aangrenzende appartementen plaats.
Waar komen bedwantsen vandaan?
In feite heeft een bedwantsenplaag niets te maken met slechte hygiëne, hoewel het meestal sneller wordt opgemerkt in een schoon huishouden. In de regel sleep je de parasieten in je eigen vier muren, de voortplanting vindt dan snel plaats. Hoewel men dacht dat de bedwants na de Tweede Wereldoorlog in Europa was uitgeroeid, komt hij nu weer relatief vaak voor. De redenen hiervoor zijn onder meer te zien in de globalisering: bloeiend toerisme, toenemende migratie en toegenomen (tweedehands) handel vervagen landsgrenzen en leiden aan bedwantsen die steeds vaker in Europa voorkomen. De belangrijkste reden is echter duidelijk de toenemende weerstand van het ongedierte insecticiden Er zijn veel manieren waarop de bedwants een bewoond interieur binnendringt. Het wordt vaak in de bagage vervoerd als een ongewenst souvenir, volledig onopgemerkt. Een enkele bevruchte vrouw in koffer of reistas is voldoende om een massale bedwantsenplaag te veroorzaken. Evenzo kunnen gasten die overnachten de parasiet introduceren. Het is ook niet ongebruikelijk dat de aankoop van gebruikte meubels, fotolijsten, kleding of accessoires leidt tot een besmetting met de bedwants. Zelden migreren bedwantsen van vogelnesten in het huis naar bewoonde kamers. Bij zeer zware plagen is ook verspreiding naar aangrenzende woningen mogelijk. De bedwants wordt echter meestal niet van persoon op persoon overgedragen. Dit komt omdat de parasiet zich alleen 's nachts en tijdens de voeding op zijn gastheer nestelt.
Hoe weet je of je bedwantsen hebt?
Bijten van bedwantsen, die vaak voorkomen in de vorm van een typische uitslag, worden beschouwd als het eerste teken van de aanwezigheid van de onwelkome kamergenoot. Hoewel bedwantsbeten een aanwijzing geven, zijn ze niet noodzakelijk een zeker teken van besmetting. Dit komt door het feit dat bedwantsbeten veel lijken op die van andere parasieten - zoals vlooienbeten of muggenbeten Zelfs dermatologen kunnen bedwantsbeten niet zonder twijfel diagnosticeren, maar naast bijtsporen zijn er een aantal andere tekenen die een bedwantsplaag kunnen aangeven of bevestigen:
- Sporen van uitwerpselen op de matras, beddengoed, lattenbodem of zelfs behang (kleine, zwarte vlekjes).
- Kleine bloedsporen op nacht- of beddengoed
- Waarneming van volwassen dieren (levend of dood)
- Waarneming van larvale schelpen (nimfenhuiden).
- Geur van bitter amandelen (in geval van zeer zware besmetting).
Detecteer beten van bedwantsen
Het herkennen van bedwantsbeten is niet zo eenvoudig. Bijvoorbeeld, muggenbeten of vlooienbeten hebben niet al te veel verschil in uiterlijk. Aanwijzingen voor een bedwantsenplaag zijn daarom enerzijds de tijd van het jaar waarin de beten optreden en anderzijds de afwezigheid van huisdieren. Bedwantsen bijten het hele jaar door, terwijl muggen alleen in de zomer actief zijn. Bovendien is een vlooienbesmetting zonder huisdieren relatief onwaarschijnlijk. Daarnaast zijn er andere criteria om bedwantsbeten te onderscheiden van vlooienbeten of muggenbeten Bedbetenbeten worden bijvoorbeeld niet onmiddellijk opgemerkt. Dit komt doordat de parasiet een verdovende afscheiding afgeeft om het bloed ongestoord te kunnen drinken. Pas enige tijd na de beet worden onaangename symptomen merkbaar - en zelfs dat niet altijd. Bedbetenbeten zien er vaak uit als uitslag. Ze komen voor in rijen, omdat bedwantsen meerdere keren bijten. Dit typische bijtverloop wordt ook wel bedwantsstraat genoemd. Bovendien zijn roodheid, striemen en lichte jeuk vaak merkbaar. Vlooienbeten worden in vergelijking meestal veel sneller gedetecteerd. Ze zijn meestal meer jeukende en leiden wissen huid verdikking (papels). Bedwantsen: foto's van de beten - iStock.com/Joel Carillet
Zijn bedwantsen gevaarlijk voor mensen?
Bedwantsenbeten zijn niet alleen vervelend, getroffen mensen vragen zich vaak angstig af welke ziekten bedwantsen kunnen overbrengen. Hier kan echter het geheel duidelijk worden gemaakt: tot dusver is er namelijk geen geval bekend waarin de parasiet daadwerkelijk ziekten zou hebben veroorzaakt. De beet van de bedwants kan dus best onaangenaam zijn, maar in strikte zin is het niet gevaarlijk.
Behandel beten van bedwantsen - wat helpt?
Bij veel mensen leidt de beet van de bedwants echter tot lichte roodheid, striemen en een onaangename jeuk Meer krabben verhoogt het risico op bacteriële infectie. Allergische reacties op de afscheiding die door de bedwants wordt afgescheiden tijdens het bijten, zijn ook mogelijk. Dit kan leiden tot aanzienlijke zwelling, verhoogde vorming van kwaddarm en ernstige jeuk. In dergelijke gevallen is het raadzaam om een dermatoloog te raadplegen. Vrij verkrijgbaar crèmes of - in het geval van ernstigere symptomen - cortisone zalven kan worden gebruikt om beten te behandelen en onaangename symptomen snel te verlichten.
Psychologische gevolgen van een bedwantsenplaag
Het psychologische spanning geassocieerd met een bedwantsenplaag mag niet worden onderschat. Getroffen mensen ontwikkelen vaak sterke angsten of gevoelens van walging. Ze voelen zich overgeleverd aan hun eigen vier muren en voelen zich buitengewoon ongemakkelijk. Opvallende kenmerken zoals dwangmatig wassen of sociaal isolement kunnen ook worden waargenomen.
Wat kan er tegen bedwantsen worden gedaan?
Zo snel mogelijk van de vervelende bedwantsen afkomen - dat is de dringende wens wanneer men een besmetting constateert. In feite moeten de getroffenen het ongedierte echter beter niet alleen bestrijden, zelfs als vrij verkrijgbare middelen tegen bedwantsen suggereren dat dit vrij eenvoudig is. In feite is het tegendeel waar. Het bestrijden van bedwantsen kan buitengewoon vervelend zijn en vereist de expertise van professionals. Bovendien zijn in de handel verkrijgbare sprays tegen bedwantsen meestal niet erg effectief. In het ergste geval brengen ze de uwe in gevaar volksgezondheid Bovendien stopt een enkele applicatie de besmetting meestal niet, aangezien bedwants eieren zijn resistent tegen insecticiden Om daadwerkelijk alle ontwikkelingsstadia definitief te elimineren en de besmetting in te dammen, zijn verschillende gecoördineerde behandelingen nodig. Bij een vermoeden van een bedwantsenplaag wordt daarom een beroep gedaan op de ongediertebestrijder - en wel zo snel mogelijk. Hij of zij zal bepalen of er daadwerkelijk sprake is van een besmetting en tot op de bodem van de bron gaan. Contactinsecticiden met een langdurige werking worden over het algemeen gebruikt om bedwantsen te bestrijden. Dit zijn in de eerste plaats werkzame stoffen uit de groep van pyrethoïden, carbamaten of pyrrolen, die ook in combinatie kunnen worden gebruikt.
Wat helpt nog meer?
Bovendien ondersteunend maatregelen zijn nodig om bedwantsen kwijt te raken. Artikelen die bijvoorbeeld niet met een insecticide kunnen worden behandeld, moeten ofwel goed verpakt in de vriezer bij minimaal -18 graden Celsius gedurende drie dagen worden bewaard, of in de wasmachine worden gewassen op 60 graden met het langste programma. Als alternatief kunnen ze ongeveer een uur bij minimaal 55 graden in een oven of sauna worden geplaatst. EierenOp deze manier worden zowel larven als volwassen bedwantsen effectief gedood. Als u een bedwantsenplaag heeft, is het bovendien raadzaam om geen meubels en keukengerei in verschillende kamers te gebruiken. Anders kan de besmetting zich gemakkelijk verspreiden naar andere woonruimtes.
Hoe lang duurt het voordat bedwantsen verdwenen zijn?
Helaas kan een bedwantsenplaag meestal niet worden geëlimineerd met een eenmalige behandeling. Gewoonlijk zijn verschillende bezoeken van de verdelger met tussenpozen van ongeveer twee tot vier weken nodig om alle stadia van bedwantsen met succes te bestrijden. Afhankelijk van de ernst van de besmetting kan dit enkele weken tot maanden duren. Dit komt omdat de eieren niet reageren op gewone insecticiden. Daarom worden meestal langdurige effectieve middelen tegen bedwantsen gebruikt. Dit vergroot de kans dat zelfs pas uitgekomen larven zullen sterven. Bovendien is de bestaande resistentie tegen insecticiden een groeiend probleem bij de bestrijding van bedwantsen. Het is dus heel goed mogelijk dat er wat experimenten nodig zijn met betrekking tot het actieve ingrediënt. De gebruikte middelen zijn over het algemeen onschadelijk voor mensen en gewervelde dieren. In zeldzame gevallen kunnen echter allergische reacties optreden.
Wat doet de verdelger precies tegen bedwantsen?
De strijd tegen bedwantsen is relatief complex. In de regel moet de verdelger zoveel mogelijk schuilplaatsen van de parasiet blootleggen vóór de sproeibehandeling. Hiervoor worden meubels weggehaald of gedemonteerd en worden alle plinten en lichtschakelaars verwijderd. Het insecticide wordt vervolgens in scheuren en spleten gespoten en over open gebieden verspreid. Zichtbare eieren van bedwantsen moeten worden verwijderd met tape of met een stofzuiger. De verdelger inspecteert nu de besmette kamers met tussenpozen van ongeveer twee tot vier weken. Zolang er eieren, larven of volwassen bedwantsen kunnen worden gedetecteerd, wordt de behandeling herhaald. Als alternatief zijn ook insecticidevrije warmtebehandelingen mogelijk. In dit geval worden speciale ovens (400 volt) opgesteld voor ongeveer 36 uur. De temperatuur in de besmette kamers wordt verhoogd tot 55 tot 60 graden Celsius. Dergelijke behandelingen zijn echter relatief duur, in tegenstelling tot chemische behandelingen. Ze verdrijven ook niet per se de bedwants betrouwbaar.
Voorkom bedwantsen - hier is hoe!
Om bedwantsen in de eerste plaats te voorkomen, zijn er een paar dingen waar u rekening mee moet houden, vooral wanneer u reist en tweedehands goederen koopt:
- Zoek altijd vakantie-accommodaties zoals hotels en vakantiehuizen op sporen van de bedwants. Als je iets vindt, vraag dan om een andere kamer.
- Als u op reis gaat, kunt u uw bagage het beste zo ver mogelijk van het bed goed afgesloten achterlaten.
- Na de vakantie is het aan te raden om koffer of reistas uit te pakken in bad of onder de douche. Op deze manier worden verstekelingen gemakkelijker gedetecteerd.
- Als u gebruikte meubels, kleding of accessoires koopt, moet u deze grondig scannen op sporen van de bedwants. Kleding wordt het beste gewassen op 60 graden in het langste wasprogramma. Als alternatief sterven er ook eieren, larven en adulten in koud (minimaal -18 graden) of warmte (minimaal 55 graden).
Bronnen en verdere informatie
- Kuhn, C., Vander Pan, A. / Federaal Milieuagentschap (2017): Gids. Bedwantsen: herkennen, voorkomen, bestrijden.
- Online informatie van de Duitse vereniging voor ongediertebestrijding e. V .: Bedwants. Cimex lectularius. (Opgehaald: 07/2020)
- Rahlenbeck, S. et al. (2015): Cimicosis: bedwantsen - wereldwijd in opkomst. In: Deutsches Ärzteblatt, Vol. 112 (19).
- NDR (2019: Bedwantsen - gevaarlijke vakantiesouvenirs. (Ontvangen: 07/2020)
