Niercongestie tijdens de zwangerschap

Als er geen urine meer uit kan stromen nier in de blaas, het maakt een back-up in de nieren. Als gevolg daarvan zwellen de nieren op. De medische professie spreekt van a nier congestie of hydroneofrose. Nier congestie tijdens zwangerschap kan soms gevaarlijke gevolgen hebben voor het ongeboren kind.

Wat is verstopping van de nieren?

Als de zwangere vrouw zeer ernstig klaagt pijn in de buik, die voornamelijk aan de rechterkant was gelokaliseerd, is het vaak een zogenaamde niercongestie. In de loop van zwangerschapkan er keer op keer een lichte urinestasis optreden, wat voornamelijk tot uiting komt in de urinewegen en de nieren. Dit is meestal onschadelijk. Het verhoogt echter het risico op Urineweginfectie​ Als de urinestroom volledig geblokkeerd is, is verstopping van de nieren niet zonder gevaar. Niercongestie tijdens zwangerschap is een serieuze zaak. De symptomen variëren. Zwangere vrouwen klagen soms alleen over een licht trekkend gevoel, hoewel ernstig pijn, misselijkheid, koorts or braken zijn ook mogelijk. Zelfs plassen kan ernstig zijn pijn in sommige omstandigheden.

Oorzaken van niercongestie tijdens de zwangerschap

Er zijn veel oorzaken. Doordat het vrouwelijk organisme veel verandert, wordt ook het urinestelsel beïnvloed door zwangerschap. Het bedrag van water in het lichaam stijgt met 40 procent. Om deze reden hebben de nieren, die fungeren als een klassiek filterstation, aanzienlijk meer werk. De lichaamsvloeistof wordt in het gebied van het buitenste nierweefsel (de niercortex) gefilterd en vervolgens via een zogenaamd verzamelbuisje naar de nier getransporteerd. In de nierkelk wordt de urine verder naar de nierbekken​ van daaruit wordt de afvoerende urine overgebracht naar de urinewegen blaas​ Daarna wordt de urine omgezet in urine en passeert - van de blaas via de urinebuis - uit het lichaam van de vrouw. Om het hoofd te bieden aan de aanzienlijk toegenomen hoeveelheid vocht, moeten de nierkalices, het nierbekken en ook de drainerende urinewegen zich al vanaf de 10e week van de zwangerschap uitrekken. Bovendien wordt de peristaltiek van de urinewegen veel langzamer, zodat de spierbeweging voor het verwijderen van urine "beperkt" of "verslapt" wordt. Al deze factoren zorgen samen voor een aanzienlijk langzamere urinestroom. Dit aspect alleen wordt beschreven als "milde niercongestie". 90 procent van alle zwangere vrouwen wordt getroffen. Dit is echter een onschadelijke vorm die ook vrij is van symptomen. Als de zwangerschap al gevorderd is, heeft het opgroeiende kind meer ruimte nodig, zodat de baarmoeder groeit ook. Als gevolg hiervan worden de urineleiders sterk samengedrukt. Hoe meer de uitstroom van urine daardoor wordt geremd of belemmerd, hoe ernstiger de niercongestie. Drie procent van alle zwangere vrouwen heeft last van deze vorm van niercongestie. Opgemerkt moet worden dat beide nieren kunnen worden aangetast. Statistisch gezien veroorzaakt alleen de rechter nier vaker ongemak. Dit komt doordat de linker nier of de linker urinewegen worden beschermd door de darm en de baarmoeder drukt voornamelijk op de rechterkant. Als de urine maar langzaam stroomt, wordt ook het zogenaamde spoeleffect, dat een reinigend aspect heeft, verminderd. Door het verminderde spoeleffect kunnen infecties in de urinebuis zijn favoriet. Bovendien worden de zogenaamde glomerulaire filtratiesnelheden ook aanzienlijk verhoogd, dus aanzienlijk meer glucose (bloed suiker) komt vrij in de urine. Dit is nog een reden waarom infecties - glucose is een prachtige voedingsbodem voor bacteriën - zijn mogelijk. Het is belangrijk dat urineweginfecties worden behandeld. Soms kunnen onbehandelde infecties rechtstreeks naar de nieren stijgen en vervolgens chronisch nierbekken veroorzaken ontsteking. Soms bacteriën in de urine kan ook verantwoordelijk zijn voor het veroorzaken van pre-eclampsie. Een laag geboortegewicht van de baby of vroegtijdige bevalling kan ook worden geactiveerd. Om deze reden is het belangrijk dat bij het minste vermoeden van een Urineweginfectie, de zwangere vrouw ziet een dokter. Andere oorzaken zijn soms urineblaasstenen, nierstenen of baarmoederhalskanker, dikke darm kanker, blaaskanker of urinewegkanker.

Op welk moment moet ik naar de dokter?

Als de zwangere vrouw zeer ernstig klaagt pijn in de ribben of pijn in de buik, of als koorts, misselijkheid en braken optreden, of als er ook bloed in de urine moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Al deze symptomen duiden op een nierblokkade. Als er zelfs maar een vermoeden van niercongestie bestaat, moet voor de zekerheid ook een arts worden geraadpleegd om de zwangere vrouw te onderzoeken om vast te stellen of er sprake is van niercongestie of dat een andere ziekte verantwoordelijk is voor de symptomen. Als de zwangere vrouw het gevoel heeft dat haar blaas nooit helemaal leeg is, kan dit al het eerste teken zijn van niercongestie. Soms een lage druk bij het plassen of weinig plassen, maar ook frequent drang om te plassen 's nachts, kan ook wijzen op een verstopping van de nieren.

Preventie van niercongestie tijdens de zwangerschap.

Zwangere vrouwen hoeven zich echter niet constant zorgen te maken dat ze binnenkort last zullen hebben van niercongestie; zelfs als misschien de eerste tekenen (nacht drang om te plassen, het gevoel van de blaas nooit volledig geleegd) zijn verschenen. Omdat zwangere vrouwen altijd voor controle naar de dokter gaan en de dokter ervoor zorgt dat alles binnen het normale bereik valt, kan worden aangenomen dat eventuele vroege symptomen onmiddellijk worden behandeld en dat er geen acute of ernstige vorm van niercongestie zal zijn. . In veel gevallen merken zwangere vrouwen ook niet dat ze een milde niercongestie hebben.