Navelstrenginfectie (omphalitis): oorzaken, symptomen en behandeling

Navelstrenginfectie of omfalitis kunnen zeer jonge baby's treffen. Indien onbehandeld, kan de infectie behoorlijk levensbedreigend worden; antibioticum therapie en observatie in het ziekenhuis is daarom bijna altijd noodzakelijk. In landen met adequate hygiënestandaarden en goede medische zorg dragen navelstrenginfecties vrijwel niet langer bij aan de kindersterfte.

Wat is een navelstrenginfectie?

Navelstrenginfectie, of omphalitis, bij pasgeboren baby's is ontsteking veroorzaakt door bacteriën van de navelstomp die overblijft na de navelstreng wordt gesneden en het omliggende weefsel van de buikwand. Gemengde infecties met verschillende soorten bacteriën, die deel uitmaken van de normale bacteriële flora van mensen, zijn vaak verantwoordelijk voor de complicaties van navelstrenggenezing. Soorten die vaak betrokken zijn bij navelstrenginfecties zijn Staphylococcus aureus en Streptococcus, die voorkomen op de huid, en de darm bacteriën Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae en Proteus mirabilis.

Oorzaken

Omdat de navelstomp een open wond gedurende enkele weken na levering is het relatief gemakkelijk voor kiemen om binnen te gaan en mogelijk een navelstrenginfectie te veroorzaken. De kiemen zijn meestal afkomstig van de moeder en komen tijdens de bevalling of in de volgende dagen op de navel. Het kind is onvolwassen immuunsysteem vaak nog niet tegen de normaal onschadelijke bacteriën. Wat bacteriën betreft, is een pasgeborene vrijwel een schone lei - in de grotendeels kiemvrije omgeving van de baarmoeder, heeft zijn lichaam weinig ervaring met bacteriën. Risicofactoren voor navelstrenginfectie zijn onder andere een laag geboortegewicht infectieziekten zoals longontsteking of reeds bestaand bloedvergiftiging, immuundeficiëntie en slechte algemene volksgezondheid​ Bij gezonde zuigelingen met een normaal gewicht, risicofactoren omvatten ongewoon lange geboorten en eerdere complicaties zoals placenta-infecties. Een navelstrengkatheter die tijdens de neonatale zorg wordt ingebracht, verhoogt ook het risico op het ontwikkelen van een navelstrenginfectie.

Symptomen, klachten en tekenen

Navelstrenginfectie treedt meestal onmiddellijk na de geboorte op. De voorwaarde herkenbaar aan de vettige, pus-gevulde navel, die meestal rood is en erg gevoelig voor aanraking. De infectie kan ook algemene symptomen veroorzaken, zoals koorts, 피로 en malaise. Getroffen kinderen drinken ook weinig en weigeren meestal te eten. Bloeden en zwelling kunnen optreden rond de navel. Naarmate de infectie vordert, puilt de navel naar voren uit en krijgt deze een roodachtig witte kleur. Als pus zich heeft gevormd, zal zich ook een cyste ontwikkelen. Dit kan scheuren en leiden aan de pathogenen wordt vervoerd in de bloed, wat kan leiden tot complicaties zoals superinfecties en bloedvergiftiging​ Andere mogelijke gevolgen van een navelstrenginfectie zijn buikvliesontsteking, abcessen in het maagdarmkanaal en trombose veroorzaakt door bacteriën. In ernstige gevallen lever abcessen of ontsteking van de binnenbekleding van de hart- ontwikkelen. Omphalitis is een levensbedreigende ziekte en kan, indien onbehandeld, dat wel leiden tot de dood van het kind. Symptomen ontwikkelen zich in de eerste uren tot dagen na de geboorte en nemen snel in intensiteit toe. Als de behandeling wordt gegeven vóór een abces zich heeft gevormd, verdwijnen de ziekteverschijnselen meestal snel.

Diagnose en verloop

Hoewel milde roodheid en lichte bloeding normale bijwerkingen kunnen zijn van navelstrenggenezing: tekenen van een navelstrenginfectie moeten altijd worden beoordeeld door een kinderarts. De diagnose van een navelstrenginfectie wordt gesteld door de navelstreng te onderzoeken. Roodheid van de huidbloederige of etterende afscheiding, zwelling, warmte en uitpuilen van de navelstreng zijn veel voorkomende symptomen van een beginnende navelstrenginfectie. In de gevorderde stadia van navelstrenginfectie wordt vaak extreem uitsteeksel van de navelstreng gezien. Fever, versnelde hartslag, laag bloed druk en apathie treden op. Indien onbehandeld, kan de infectie snel overgaan in de bloed en leiden naar bloedvergiftiging en levensbedreigende bacteriële infecties van de organen. buikvliesontsteking, lever abcessen, bacterieel trombose (verstopping van bloed schepen), En endocarditis (ontsteking van de binnenbekleding van de hart-) kunnen uiterst gevaarlijke gevolgen zijn van een navelstrenginfectie.

Complicaties

Navelstrenginfectie is een levensbedreigende ziekte, daarom moet in ieder geval behandeling worden gegeven, omdat er meestal geen zelfgenezing is. In het ergste geval kan het kind overlijden aan de navelstrenginfectie. De dood kan echter worden voorkomen door d herygiënische normen in acht te nemen. De getroffen persoon ervaart meestal ernstige roodheid of zwelling bij de navel. Tijdens dit proces kan ook een afscheiding uit de navel worden geloosd. De infectie blijft zich door het lichaam verspreiden, dus er is meestal een koorts en een verhoogde pols. Laag bloeddruk en moeilijkheid ademhaling kan ook optreden als gevolg van de navelstrenginfectie. Bovendien, zonder behandeling, schade aan de lever en buikvliesontsteking zal voorkomen. Getroffen personen kunnen zich ook ontwikkelen en overlijden aan een ontsteking van de hart-​ In de meeste gevallen lijden de familieleden en ouders ook aan psychische klachten spanning or Depressie​ De behandeling van de navelstrenginfectie wordt meestal uitgevoerd met behulp van antibiotica en leidt relatief snel tot succes. Er treden geen complicaties op in het proces.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

De risicogroep van een navelstrenginfectie omvat zuigelingen. Daarom moeten met name ouders of verzorgers met hun kroost een bezoek brengen aan de dokter als zich symptomen of onregelmatigheden voordoen. Als er vreemd en merkbaar gedrag van de pasgeborene optreedt, wordt opheldering door een arts aanbevolen. Huilerigheid, apathie of apathie zijn tekenen van een bestaande inconsistentie. Als voeding wordt geweigerd, de lichaamstemperatuur stijgt of er rusteloosheid optreedt, heeft de baby medische hulp nodig. Bij slaapstoornissen, visuele veranderingen in de navelstreek, bloeding of zwelling is overleg met een arts noodzakelijk. Roodheid van de huid rond de navel of open wonden medische hulp nodig hebben. Als de symptomen in omvang of intensiteit toenemen, is een bezoek aan de arts zo snel mogelijk vereist. In ernstige gevallen bestaat er een risico op sepsis en dus levensbedreigend voorwaarde voor het kind. In slechte hygiënische omstandigheden kan het kind voortijdig overlijden zonder medische behandeling. Aanhoudende uitputting en malaise van het kind moeten aan een arts worden voorgelegd. Als de baby nauwelijks reageert op sociaal interacties of andere sensorische prikkels in de omgeving, dit zijn tekenen van een bestaande onregelmatigheid. Waarnemingen moeten met een arts worden besproken, zodat opheldering van de oorzaak kan optreden en een behandelplan kan worden gemaakt om de symptomen te verlichten.

Behandeling en therapie

Als de navelstrenginfectie zich in de zeer vroege stadia voordoet, lokaal ontsmettingsmiddel maatregelen kan de ontsteking stoppen. Meestal vereist een navelstrenginfectie echter een ziekenhuisopname van ongeveer twee weken. Een combinatie van antibiotica die de verschillende betrokken soorten bacteriën bestrijden, wordt intraveneus toegediend. Penicilline wordt vaak aangevuld met aminoglycosiden en middelen die effectief zijn tegen anaëroob kiemen​ Vanwege de constante Grensverkeer van vitale functies die mogelijk zijn in het ziekenhuis, kan het verloop van de infectie nauwlettend worden gevolgd. Eventuele complicaties worden zo vroegtijdig opgespoord en tijdig behandeld. In aanvulling op antibioticum therapie, bloeddruk stabiliseren maatregelen, ventilatie en verdere stappen om de generaal te stabiliseren voorwaarde zijn vaak vereist. Mogelijke complicaties van een navelstrenginfectie zijn ook abcessen (ingekapselde foci van pus) of de dood van huid en spierweefsel (necrose) in het gebied rond de navel. In deze gevallen zijn chirurgische ingrepen om foci van pus en necrotisch weefsel te verwijderen dringend nodig.

Vooruitzichten en prognose

De prognose voor navelstrenginfectie is zeer gunstig. Complicaties van de infectie, indien onbehandeld, resulteren in sterftecijfers van 7% tot 15%. De gevreesde sepsis komt vaak voor bij ongeveer 4% van de pasgeborenen die een gelokaliseerde vorm van omfalitis ontwikkelen. Het sterftecijfer is in dergelijke gevallen nog steeds erg hoog ondanks de huidige vooruitgang in de moderne geneeskunde. In het geval van sepsis is het sterftecijfer 30% tot 40% bij normaal geboren zuigelingen, terwijl het sterftecijfer bij te vroeg geboren zuigelingen ongeveer 50% en meer bedraagt. Deze prognose duidt op de zeer grote behoefte aan tijdige diagnose van de ziekte. Omfalitis is een pathologie die gemakkelijk kan worden gezien ondanks de snelle prevalentie van ontstekingen. Daarom zouden moeders van getroffen kinderen al een diagnose moeten kunnen stellen op basis van visuele beoordeling van de navel. De onvoorziene diagnose van de ziekte en de daaruit voortvloeiende vertraging in de behandeling van omfalitis leiden vaak tot invaliditeit of zelfs de dood van getroffen kinderen. Daarom hebben vooral een tijdige diagnose en een effectieve behandeling een zeer belangrijke betekenis. Gevolgen en complicaties treden op wanneer de bacteriën migreren naar de navelstreng, wat een directe toegang is tot de bloedstroom. Zo ontstaan ​​complicaties die het risico op overlijden aanzienlijk verhogen.

het voorkomen

Navelstreng hygiëne maatregelen kan effectief zijn bij het voorkomen van navelstrenginfectie. Over het algemeen zijn mensen tegenwoordig echter veel meer ontspannen over navelzorg dan in voorgaande generaties. Het wordt bijvoorbeeld over het algemeen niet langer aanbevolen om de navel te bedekken of te verbinden, noch wordt baden ontmoedigd. Zilver poeder or ontsmettingsmiddelen maken niet langer deel uit van de normale navelzorg. Het is belangrijk om de navel droog, luchtig, schoon en vrij van urine en ontlasting te houden. De navelstomp mag alleen met gewassen handen worden aangeraakt. Als het nodig is om de navel direct te reinigen, steriele kompressen die zijn bevochtigd met water or alcohol worden aanbevolen.

Nazorg

Zolang de navelstrenginfectie niet volledig is genezen, moet de luier van zuigelingen iets onder de navel worden gesloten. Anders bestaat het risico dat de navel opnieuw geïnfecteerd raakt door excreties. Evenzo moeten volwassen patiënten ook kleding zo los mogelijk dragen. Dit komt omdat bedekking het uitdrogen en genezen van de navel aanzienlijk zou vertragen. Als de navel sijpelt, moeten de getroffen personen wat navel aanbrengen poeder en houd op deze manier de ontstoken navel zo droog mogelijk. Een speciale antibioticum navel poeder kan ook worden gebruikt. Er zijn ook luchtdoorlatende navelstrengkompressen beschikbaar om de navel droog te houden. Het belangrijkste bij de nazorg is om de navel droog te houden en vooral om deze te beschermen tegen schuren. crèmes of geparfumeerde oliën mogen nooit worden gebruikt voor de nazorg van de navel, omdat ze alleen de gevoelige huid irriteren en verzachten. Als getroffen personen een speciaal poeder gebruiken om sneller te drogen, moeten alle poederresten eenmaal per dag voorzichtig van de ontstoken navel worden verwijderd. Dit kan het beste worden gedaan met behulp van een steriel kompres dat vooraf is gedrenkt in verdunde calendula-essence. Eventuele korsten mogen niet worden verwijderd, anders bestaat de mogelijkheid de gevoelige navel te verwonden. Als ondanks zorgvuldige nazorg gedurende langere tijd roodheid, nattigheid of zelfs ettering optreedt, is het raadzaam een ​​arts te raadplegen.

Wat u zelf kunt doen

Als er een navelstrenginfectie is vastgesteld, moeten ouders eerst zorgen voor strikte persoonlijke hygiëne bij het kind om verdere verspreiding van de infectie te voorkomen. De arts kan een geschikte zalf voorschrijven, die ouders op het getroffen gebied kunnen aanbrengen. Daarbij is nauwgezet medisch toezicht belangrijk. Ouders moeten nauw overleggen met de arts en hem op de hoogte stellen van eventuele complicaties. Als de ontsteking ernstiger wordt of er andere symptomen bijkomen, bijvoorbeeld koorts of toenemende malaise, kun je het beste direct naar de huisarts gaan. Verdere zelfhulpmaatregelen zijn gericht op het toepassen van antibiotica en antiseptica zalven volgens de instructies van de arts. Bovendien moet ervoor worden gezorgd dat het kind voldoende vocht binnenkrijgt. Als hiermee rekening wordt gehouden, is een snel herstel te verwachten. Niettemin, ernstige complicaties zoals necrose kan zich in individuele gevallen ontwikkelen. Dan moet het kind operatief worden behandeld. Na zo'n operatie zijn rust en warmte in bed belangrijk. Bovendien moet het kind worden gecontroleerd op allergieën, zodat er zich geen onvoorziene complicaties voordoen wanneer pijnstillers en ontstekingsremmend drugs worden gebruikt.