Braken of hyperemesis gravidarum?
Tussen de 50 en 80 procent van alle zwangere vrouwen heeft last van misselijkheid en braken (braken gravidarum) – vooral in de eerste twaalf weken van de zwangerschap. Sommige vrouwen moeten de aandoening zelfs na de twintigste week van de zwangerschap verdragen. Maar zelfs als de onaangename bijwerkingen als vervelend worden ervaren en de kwaliteit van leven ernstig aantasten, zijn ze geen teken van ziekte.
De situatie is anders bij hyperemesis gravidarum, dat voorkomt bij 0.3 tot 3 procent van alle zwangere vrouwen. In dit geval gaat de misselijkheid meerdere keren per dag gepaard met hevig braken. Om preciezer te zijn, artsen definiëren hyperemesis gravidarum als braken meer dan tien keer per dag voorkomt, wanneer vrouwen niet in staat zijn om voedsel of drank binnen te houden en meer dan vijf procent van hun lichaamsgewicht verliezen.
Hyperemesis gravidarum begint meestal tussen de 6e en 8e week van de zwangerschap, piekt rond de 12e week van de zwangerschap en verdwijnt rond de 20e week van de zwangerschap. Het is een van de meest voorkomende redenen voor ziekenhuisopname in de eerste helft van de zwangerschap.
Hyperemesis gravidarum: gevolgen voor de moeder
Verdere gevolgen voor de moeder kunnen zijn
- Gewichtsverlies van ruim vijf procent
- Gebrek aan water (uitdroging)
- Elektrolytstoornissen
- Gebrek aan vitamines, vetten, mineralen, suiker, etc.
- Toename van bloedzuren (ketose)
Als gevolg van deze tekortkomingen kunnen bloedarmoede, trombose, zenuw- en hersenziekten (de encefalopathie van Wernicke) optreden. Schade aan de slokdarm door veelvuldig braken is ook mogelijk. Ook is een verband aangetoond tussen hyperemesis gravidarum enerzijds en slaapstoornissen, angst en depressie anderzijds.
Hyperemesis gravidarum: gevolgen voor het kind
Hyperemesis gravidarum kan ook ernstige gevolgen hebben voor het ongeboren kind:
- Vroeggeboorte (vóór de 37e week van de zwangerschap)
- Verlaagd geboortegewicht (minder dan 2.5 kilogram)
- Verkleind
Hyperemesis gravidarum lijkt echter geen spontane abortus (geboorte vóór de 20e week van de zwangerschap) of foetale dood in de baarmoeder te veroorzaken.
Risicofactoren voor hyperemesis gravidarum
Ook de bacterie Helicobacter pylori (H. pylori) zou een rol kunnen spelen. De maagkiem komt significant vaker voor bij sommige zwangere vrouwen met hyperemesis gravidarum dan bij aanstaande moeders zonder ernstig zwangerschapsbraken. Het is echter niet bekend of de bacterie de oorzaak of het gevolg is van hyperemesis gravidarum.
Andere risicofactoren kunnen de jonge leeftijd, de eerste zwangerschap of meerlingzwangerschappen zijn. Body mass index, roken of de economische achtergrond van de aanstaande moeder lijken niet significant te zijn.
Diagnose via uitsluitingsprocedure
Ernstige misselijkheid, hevig braken of een gewichtsverlies van meer dan vijf procent tijdens de zwangerschap duidt niet noodzakelijkerwijs op hyperemesis gravidarum. Artsen proberen eerst duidelijk te maken of een andere ziekte de symptomen kan veroorzaken. Deze omvatten bijvoorbeeld maag-darmziekten (zoals infecties, gastritis, pancreatitis), neurologische oorzaken (zoals migraine), urogenitale ziekten (zoals urineweginfecties), stofwisselingsziekten (zoals verhoogde calciumspiegels in het bloed) of psychische aandoeningen. stoornissen (zoals eetstoornissen). Een zogenaamde molazwangerschap (blaasmol) – een zeldzame misvorming van de placenta – kan ook hyperemesis gravidarum veroorzaken.
Behandeling van hyperemesis gravidarum
In het geval van hyperemesis gravidarum kunnen veranderingen in levensstijl, aanvullende therapieën en medicatie de symptomen verlichten.
Veranderingen in levensstijl
Af en toe helpt het getroffen zwangere vrouwen bepaalde gewoonten in hun leven te veranderen. Kleine maar frequente maaltijden, het eten van koekjes voor het opstaan en voldoende rust kunnen bijvoorbeeld soms ernstige ochtendmisselijkheid en aanhoudende misselijkheid verlichten. Vermijd vettig of gekruid voedsel en misselijkheidopwekkende geuren of situaties.
aanvullende methoden
Een aantal complementaire methoden lijken effectief te zijn bij hyperemesis gravidarum. Acupressuur, acupunctuur, elektrostimulatie, autogene training, massages en homeopathische middelen (Nux vomica, Pulsatilla) kunnen de symptomen verlichten. Ook de geneeskrachtige planten gember, kamille en pepermunt kunnen helpen tegen misselijkheid en braken.
Complementaire methoden hebben hun beperkingen. Als de klachten langere tijd aanhouden en niet verbeteren of zelfs verergeren, dient u altijd een arts te raadplegen!
Geneesmiddel
Wanneer naar de kliniek?
Als u lijdt aan hyperemesis gravidarum, zwak bent en aanzienlijk bent afgevallen, aarzel dan niet om contact op te nemen met uw arts. Want voordat u of uw kind gevaar loopt gewond te raken, is het uiteraard verstandiger om naar het ziekenhuis te gaan. Daar kunt u door middel van kunstmatige voeding (via infuus of voedingssondes) geholpen worden de mogelijke gevolgen van hyperemesis gravidarum te voorkomen.
