Loopstoornis bij peuters
De ontwikkeling van een loopstoornis is niet ongebruikelijk bij kinderen en zuigelingen. Vaak ontstaan ze in de loop van de ontwikkeling en verdwijnen ze ook weer, zoals bijvoorbeeld bij een coxa antetorta, ongeveer 15% van de kinderen. Hier worden de benen iets naar binnen gedraaid.
Deze loopstoornis verdwijnt bijna altijd. Gedeeltelijk is er echter een oorzaak die behandeling behoeft. De meeste oorzaken bij kind / zuigeling zijn van orthopedische aard.
De loopstoornissen gaan vaak gepaard met heup of knie pijn. Een aangeboren, onontdekt heupdysplasie leidt tot bewegingsafhankelijk pijn en een typische hinkende of waggelende gang bij kleine kinderen. Ziekte van Perthes, waarin het dijbeen hoofd wordt aangetast bij het kind, veroorzaakt ook een hinken, pijnlijk loopstoornis.
Bij oudere kinderen kan een nieuw optredende loopafwijking een uiting zijn van een loslating van de femorale epifyse (epifysiolyse capitis femoris). Bovendien kan een loopafwijking bij kinderen of zuigelingen worden veroorzaakt door aangeboren afwijkingen van de voeten, benen of heupen. Elke loopafwijking bij een kind of zuigeling moet snel worden opgespoord en behandeld om blijvende schade als gevolg van een constante onjuiste gewichtsbelasting te voorkomen en zo de normale ontwikkeling te bevorderen.
Loopstoornis op oudere leeftijd
Vaak manifesteert een loopstoornis zich voor het eerst op oudere leeftijd. Naast de moeilijkheid om te lopen, is het verhoogde risico op vallen een bijzonder probleem, zoals de botten vatbaarder worden voor fracturen met de leeftijd. Deze vorm van loopstoornis kan verschillende oorzaken hebben.
Neurologische aandoeningen zoals a beroerte, wat leidt tot verlamming, of de ziekte van Parkinson kan vaak de trigger zijn voor het ontstaan van het ziektepatroon. Bovendien kunnen verwondingen aan de spinal cord, bijv. vanwege een breuk een Vertebrale lichaam or hersenen tumoren, moet ook altijd worden overwogen. De meest voorkomende oorzaken van loopstoornissen op oudere leeftijd zijn echter van orthopedische aard, waarbij botten en spieren zijn beschadigd.
Deze omvatten artrose, een slijtage-gerelateerde degeneratie van gewrichten, vooral in de heup of knie. De gewrichten niet meer onbeperkt belastbaar zijn en daardoor het looppatroon hinderen. Reumatisch gerelateerde beperkingen kunnen ook loopstoornissen bevorderen.
Frequente klinische manifestaties zijn mank lopen, schuifelen of slepen been. Een verzwakt spierstelsel is ook vaak de oorzaak van een loopstoornis. Afhankelijk van de oorzaak moet de onderliggende ziekte worden behandeld en het looppatroon worden gestabiliseerd door professionele fysiotherapie
Alle artikelen in deze serie:
