Lokale anesthesie in de tandheelkunde
Veel tandheelkundige ingrepen worden geassocieerd met pijn. Daarom, als pijn voorzienbaar is, adviseert de tandarts het gebruik van plaatselijke verdoving in de vorm van een injectie. In het algemeen, plaatselijke verdoving wordt zeer goed verdragen en leidt slechts in zeldzame gevallen tot bijwerkingen.
De frequentie van het optreden van bijwerkingen in de context van een tandheelkundige plaats anesthesie wordt geschat op ongeveer 1: 1. 000.
Wat elke patiënt weet: Na het bezoek aan de tandarts blijft het verdoofde gebied meestal enige tijd verdoofd. Daarom is voorzichtigheid geboden bij het eten en drinken achteraf. Het gevoelloos lip voelt niet als je er per ongeluk op bijt.
Dit kan tot onopgemerkte verwondingen leiden. Dienovereenkomstig moet u pas weer eten als het gevoel in de lip is teruggekomen. Anders is de fysieke reactie op plaatselijke verdoving hangt voornamelijk af van individuele factoren, bijvoorbeeld de leeftijd van de patiënt, zijn of haar begeleidende ziekten, of zijn of haar algemene fysieke voorwaarde en allergieën.
Lokale bijwerkingen die kunnen optreden zijn: pijn op de injectieplaats of ontsteking veroorzaakt door pathogenen die zich in de tandvlees via de injectieplaats. Op de lange termijn kan dit pijnlijk worden abces (accumulatie van pus in het weefsel), dat vaak operatief moet worden geopend. Pijn bij de prik site is gebruikelijk maar onschadelijk.
Het verdwijnt vanzelf binnen korte tijd. Een infectie komt zeer zelden voor en treft meestal mensen die lijden aan een aanzienlijk verzwakte immuunsysteem. In het ergste geval raakt de arts direct een zenuw bij het inbrengen van de spuit. Dit is erg onaangenaam voor de patiënt en uit zich in een stekende, stekende pijn.
Vervolgens kan een gevoel van verdoofd gevoel in het verdoofde gebied langer aanhouden. Deze verdwijnen echter meestal weer. Slechts in zeer zeldzame gevallen blijft de gevoelloosheid bestaan.
De spuit kan ook verwondingen oplopen bloed schepen lopend in de tandvlees. Zolang de patiënt niet aan een stollingsstoornis lijdt, is dit meestal onschadelijk, omdat de bloeding meestal na korte tijd vanzelf stopt. Als de patiënt een stollingsstoornis heeft, kan onder bepaalde omstandigheden een ernstigere bloeding optreden.
Natuurlijk allergische reacties op de plaatselijke verdoving kan ook voorkomen. Deze kunnen variëren van lichte lokale reacties (roodheid, zwelling, jeuk, uitslag) tot sterke systemische reacties (anafylactische shock) met kortademigheid, duizeligheid en hartstilstand. Hartritmestoornissen kan ook voorkomen.
Lokale anesthetica vermengd met adrenaline kan verdere systemische effecten veroorzaken. Adrenaline dient als vasoconstrictor. Dit kan mogelijk een intoxicatiereactie in de bloedsomloop veroorzaken, die zich manifesteert als hoofdpijn, hartkloppingen, hypertensie, angst en hyperventilatie.
Dit kan uiteindelijk leiden tot bewustzijnsverlies. Dit kan vooral gebeuren als er te veel van de plaatselijke verdoving komt bijvoorbeeld in de bloedsomloop bij ongewenste intraveneuze toediening. Dit is echter zeer onwaarschijnlijk in het geval van oraal gebruik anesthesie. Over het algemeen is het risico op bijwerkingen met tandheelkundige plaatselijke verdoving wordt als erg laag beschouwd. Als u ooit een allergische reactie onder plaatselijke verdoving of als u een andere bekende allergie voor geneesmiddelen heeft, moet u uw tandarts van tevoren op de hoogte stellen.
Alle artikelen in deze serie:
