Late effecten | Cervicale wervelkolomfractuur

Late effecten

In het geval van een cervicale wervelkolom breuk bij kinderen dient onmiddellijk een goede diagnose te worden gesteld om de fractuur veilig te kunnen zien en onmiddellijke therapie te starten. In het geval van neurologische betrokkenheid, snelle behandeling noodzakelijk. De genezing van zenuwweefsel bij kinderen is meestal nog beter dan bij volwassenen, maar een prognose is nog moeilijk te maken.

Bij kinderen is in de regel een ernstig trauma noodzakelijk, omdat de wervelkolom nog zachter en flexibeler is, waardoor fracturen minder vaak voorkomen. Mechanismen die kunnen leiden tot een breuk van de cervicale wervelkolom zijn bijvoorbeeld sprongen in ondiep water, kop-staartbotsingen of directe valpartijen. Bij gecompliceerde bevallingen kunnen verwondingen aan de cervicale wervelkolom optreden, maar de zachte botstructuur beschermt ook de pasgeborene. Zenuwblessures of de breuk van de sleutelbeen komen vaker voor.

Breuk van het processus spinosus

In de cervicale wervelkolom zijn de processus spinosus behoorlijk prominent aanwezig. Vooral op de 7e halswervel (7. prominentie) de processus spinosus steken ver naar achteren uit. Als je valt op je rug, de processus spinosus kan breken.

Al was het maar een fragment van de processus spinosus breekt af, het is meestal pijnlijk maar kan conservatief worden behandeld. De cervicale wervelkolom wordt vervolgens geïmmobiliseerd met een nek brace en de wervel kan genezen. De processus spinosus wordt beïnvloed door autochtone spieren en grote skeletspieren.

Als verschillende processus spinosus breekt, kan er een aanzienlijk verlies aan stabiliteit optreden. In dit geval zijn de processus spinosus operatief gefixeerd. Dit wordt gevolgd door immobilisatie gevolgd fysiotherapie.

Samengevat

Cervicale wervelkolomfracturen worden veroorzaakt door een ernstig trauma en kunnen worden onderverdeeld in verschillende klassen. De indeling in stabiele en onstabiele breuken is belangrijk. Er is altijd een chirurgische indicatie voor spinal cord verwondingen.

Het is een acuut noodgeval. Het kan lijden tot paraplegie of overlijden. In de therapie, wordt het verloop van genezing gevolgd.

In het begin, pijn verlichting, immobilisatie en bevordering van genezing door stimulering van het metabolisme is noodzakelijk. Bloedsomloop training en ademhalingstherapie kunnen ook nodig zijn als langdurige immobilisatie bestaat. Begeleidende verwondingen zoals craniaal hersenen trauma komt vaak voor en er moet bij de therapie rekening mee worden gehouden.

In het latere verloop wordt de houding en vooral de stabiliteit van de wervelkolom getraind door de autochtone musculatuur door middel van kracht-expressieve maar coördinatief veeleisende oefeningen. EEN cervicale wervelkolomfractuur kan verschillende late effecten hebben. Orthopedisch, cervicale artrose of compensatoire instabiliteiten met daaropvolgende rug pijn in andere gedeelten wervelkolom moet hier worden vermeld.

Late neurologische gevolgen kunnen variëren van verlamming of gevoeligheidsstoornissen tot volledig paraplegie. Bij kinderen is een nauwkeurige diagnose belangrijk. In de regel is de wervelkolom echter nog vrij flexibel en breekt deze minder vaak.

Een ernstig trauma is noodzakelijk. Vanwege het prominente karakter van de processus spinosus, is de cervicale wervelkolom voorbestemd voor processus spinosus fracturen, die echter meestal conservatief kunnen worden behandeld.