Röntgenfoto van de tanden

Introductie

Röntgenfoto's (of Röntgenstraal diagnostiek) zijn een manier om het lichaam te röntgenfoto's en structuren onder de huid zichtbaar te maken. De resulterende beelden hiervan tandheelkundige diagnostiek kan worden opgenomen op speciaal Röntgenstraal films of als digitale films op de computer en vervolgens geëvalueerd. De stralingsdosis en ook het type blootstelling moet specifiek worden aangepast voor bijna elk deel van het lichaam, wat betekent dat de stralingsblootstelling voor verschillende Röntgenstraal afbeeldingen.

De stralingsblootstelling van röntgenstralen in de tandheelkunde in het algemeen en in het bijzonder in vergelijking met CT is verwaarloosbaar. Zie de bijbehorende paragraaf: Stralingsblootstelling met CT in de tandheelkunde, röntgenfoto's zijn een enorm hulpmiddel bij diagnostiek; carieuze defecten, ontstekingen, botbreuken en andere anomalieën van de benige kaak kunnen nauwkeurig worden weergegeven. Standaardprocedures in de tandheelkunde zijn onder meer tandfilms (ook wel enkele tandbeelden genoemd), bijtvleugelbeelden en het zogenaamde orthopantomogram (kortweg OPG of OPT).

Panoramische tomografie of OPG

Het orthopantomogram wordt vaak een panoramisch tomogram genoemd en is een radiografisch overzichtsbeeld van de bovenste en onderkaak. Alle tanden, alle delen van de kaak, beide temporomandibulair gewrichten en de aangrenzende maxillaire sinussen worden getoond in een enkel groot röntgenbeeld. Bij een orthopantomogram wordt voor de beeldacquisitie een röntgenapparaat gebruikt waarin een filmcassette of een digitale lijncamera kan worden geplaatst.

Tijdens stralingsemissie beweegt de beeldeenheid in een halve cirkel rond de patiënt hoofd, waardoor een panoramisch beeld van de kaak ontstaat. Dit gebeurt op dezelfde manier als de panoramische opname gemaakt met een conventionele camera, behalve dat röntgenstralen worden gebruikt om structuren onder de huid zichtbaar te maken. Bij deze röntgenprocedure is de stralingsblootstelling voor de patiënt relatief laag.

Röntgenfoto van de bijtvleugel

Bijtvleugelröntgenfoto's worden voornamelijk gebruikt om te vinden cariës en cariës die niet kunnen worden gedetecteerd vanaf het tandoppervlak. Ze geven ook een ideaal overzicht van de situatie van het parodontium en helpen bij het plannen van het verloop van een zogenaamde parodontale behandeling. Zelfs bij dit type röntgenstraling is de stralingsblootstelling relatief laag. Zowel ortopanthomogrammen als bijtvleugelbeelden geven een goed overzicht van de algehele situatie van de kaak, maar zijn relatief wazig en daarom niet noodzakelijk nauwkeurig in detail.