De Cushing-reflex is in feite geen echte reflex, maar een relatie tussen intracraniële druk, bloed druk, en hart- tarief. Wanneer de intracraniële druk stijgt, bloed druk stijgt om de O2-toevoer naar de hersenen Perfusiedruk in de hersenen is gelijk aan het verschil tussen gemiddelde arteriële druk en intracraniële druk.
Wat is de reflex van de Cushing?
In 1901 ontdekte Harvey Cushing een verband tussen de toename van de intracraniële druk, de afname van hart- tarief, en de toename van bloed druk. In 1901 ontdekte de Amerikaanse neuroloog Harvey Cushing een verband tussen de helling van de intracraniale druk, de daling van hart- tarief, en de toename van bloeddruk De verbinding draagt zijn naam ter ere van hem sinds het voor het eerst werd beschreven en wordt daarom de Cushing-reflex genoemd. De formule van de reflex is CPP = MAP - ICP. Daarin staat ICP voor intracraniële druk (intracraniële druk), MAP staat voor gemiddelde arteriële druk en CPP staat voor partiële intracraniële druk. Met andere woorden, perfusiedruk in de hersenen is het verschil tussen gemiddelde arteriële druk en intracraniële druk. Deze laatste verzet zich tegen de arteriële druk en wordt er als weerstand door overwonnen. Soms spreken we in plaats van de Cushing-reflex van de Cushing-triade, die is samengesteld uit hypertensie, bradycardie, en onregelmatige, onvoldoende ademhaling. In de ware zin is de toename van bloeddruk en afnemen hartslag het volgen van een toename van de intracraniale druk is geen echte reflex met een reflexboog.
Functie en taak
Verhogingen van de intracraniale druk kunnen te wijten zijn aan verschillende contexten. Door ruimte innemende laesies van het hersenparenchym kan bijvoorbeeld de druk stijgen, waaronder een hersentumor Hetzelfde geldt voor eventuele zwelling van de hersenen, zoals aanwezig bij hersenoedeem. Hersenoedeem is vaak het gevolg van craniocerebrale trauma Bovendien, beroertes en ontsteking kan de intracraniale druk in de hersenen verhogen. Andere oorzaken zijn onder meer een toename van het hersenvocht volume, zoals die aanwezig zijn bij aandoeningen van de uitstroom van cerebrospinale vloeistof. Dus wanneer de intracraniale druk toeneemt vanwege een van de zojuist beschreven verschijnselen, neemt de perfusiedruk van de hersenen automatisch af. Om deze reden krijgen de hersenen minder bloedstroom. Het bloed transporteert vitaal zuurstof naar de hersenen. Daarom worden de zenuwcellen bij een daling van de perfusiedruk niet meer van voldoende voorzien zuurstof en onomkeerbare schade aan het zenuwweefsel dreigt. Het lichaam wil dit voorkomen. Daarom probeert het organisme de gemiddelde arteriële druk en de intracraniale druk constant te houden. Voor dit doel verhoogt het lichaam de bloeddruk Met betrekking tot de systolische bloeddruk zijn verhogingen tot 300 mmHg te verwachten. De stijging van de bloeddruk verhoogt ook de ICP. Hierdoor stijgt de arteriële druk nog hoger. Tegelijkertijd neemt een afname in hartslag treedt op. Dit komt omdat het orgel moet herstellen van de toegenomen spanning Op basis van deze relaties ontwikkelt zich de drukpuls; het wordt veroorzaakt door een plotselinge toename van sympathische activiteit in de medulla oblongata. Na een bepaalde tijd wordt zelfregulatie van de bloeddruk verwacht. Daarom, de administratie van antihypertensiva drugs is gecontra-indiceerd in de beschreven situatie. Alleen in het geval van actieve bloeding in de hersenen, zoals een gescheurde aneurysmamoet de arts de systolische bloeddruk verlagen tot onder 160 mmHg. Samenvattend beschrijft de Cushing-reflex de afnemende perfusiedruk, de afname van de cerebrale bloedstroom en de compenserende werking van het verhogen van de systemische bloeddruk die door het lichaam wordt genomen na een toename van de intracraniale druk om de MAP-tot-ICP-verhouding constant te houden. . Daaropvolgende verhogingen van ICP zorgen ervoor dat de arteriële druk weer stijgt, waardoor een vicieuze cirkel ontstaat.
Ziekten en medische aandoeningen
De Cushing-reflex wint klinische relevantie bij alle verhogingen van intracraniële druk en kan dienovereenkomstig relevant zijn in de context van bloeding, cerebrospinale vloeistofstoornissen, beroerteoedeem, na een trauma of in tumoren. Tekenen van verhoogde intracraniale druk omvatten symptomen zoals meer of minder ernstig hoofdpijn, braken, of oedeem in de optische zenuw papil Het oedeem kan worden gediagnosticeerd door oftalmoscopie Als meerdere symptomen tegelijkertijd aanwezig zijn, is er sprake van een zogenaamde intracraniële druktriade. Trias wordt vaak geassocieerd met begeleidende symptomen zoals duizeligheidverlamming van de oogspieren, bradycardie of ademhalings- en bewustzijnsstoornissen. Afwezigheid tot coma kan optreden in de context van verhoogde intracraniale druk. In de meeste gevallen lijden patiënten aanvankelijk aan verhoogde rusteloosheid en ervaren ze een algemene stijging van de bloeddruk en een daling van de bloeddruk hartslag als onderdeel van de reflex van de Cushing. Patiënten met hoge intracraniële druk worden intensief gecontroleerd en in bed gepositioneerd met hun bovenlichaam 30 of 45 graden verhoogd. Hun hoofd moet zo recht mogelijk liggen, zodat veneuze drainage zonder obstructie kan plaatsvinden. Mild hyperventilatie veroorzaakt het bloed schepen te vernauwen. Op deze manier kan therapeutisch een lichte vermindering van ICP worden bereikt. Verdere behandeling hangt af van de oorzaak van de verhoogde druk. Oedeem kan worden opgelost of verminderd door de administratie of diuretica In het geval dat autoregulatie niet effectief is met betrekking tot de bloeddruk in de hersenen, worden patiënten met verhoogde intracraniale druk nauwlettend gevolgd met betrekking tot hun bloeddruk. Hiervoor worden vaak invasieve bloeddrukmetingen gebruikt. Op deze manier is ingrijpen mogelijk bij het uitvallen van de Cushing-reflex. Diverse drugs zijn beschikbaar voor ingrepen die de bloeddruk fysiologisch kunnen houden en zo enerzijds de intracraniële druk kunnen beïnvloeden en anderzijds de bloedtoevoer naar het hersenweefsel kunnen verzekeren. Een verhoogde intracraniale druk kan een levensbedreigende situatie zijn.
