rubella virus treft uitsluitend mensen en veroorzaakt rubella bij hen. Dit jeugd ziekte is zeer besmettelijk, maar leidt bij het begin tot levenslange immuniteit. rubella virus (ook bekend als German mazelen virus) veroorzaakt karakteristiek rood huid vlekken (exantheem) op het gezicht en bovenlichaam, evenals koorts en zwelling van de weefselvocht knooppunten indien nodig. De ziekteverwekker is wereldwijd wijdverspreid. In landen met een hoge vaccinatiegraad van meer dan 90 procent van alle kinderen (zoals Duitsland) komt de ziekte echter nauwelijks voor. echter, de rodehond virus is gevaarlijk in geval van infectie tijdens zwangerschap Hier kan rubella-embryofetopathie leiden tot ernstige misvormingen van het kind en miskramen. Wereldwijd wordt het jaarlijkse aantal kinderen geboren met rubella-embryofetopathie geschat op ongeveer 100,000.
Wat is rubella-virus?
rubella virussen behoren tot het geslacht Rubivirus. Zij zijn daar de enige vertegenwoordiger. Hun familie is de Togaviridae (togavirussen), waarvan het genoom typisch een enkelstrengs RNA met positieve polariteit is. Het genoom is ingekapseld in een capside van twintig vellen (icosaëder). De drie structurele eiwitten van Rubella-virus worden gevormd door het capside-eiwit en de twee envelop-eiwitten (E1 en E2). De virusdeeltjes van togavirussen hebben een bolvorm. Ze worden van buitenaf beschermd door een lipidemembraan, de virale envelop. De structuur van het virale oppervlak is uniform. Daarom is er slechts dit ene serotype rubivirussen. De pathogenen worden doorgegeven door druppel infectie Wetenschappers stellen de besmettelijkheid van de rubella vast virussen als medium (50 procent). De virussen vallen bij voorkeur de slijmvliezen van het bovendeel aan luchtwegen en doordringen het lichaam daar. De eerste grote vermenigvuldiging vindt plaats in het lymfeweefsel. De virussen komen vervolgens vrij in de bloedbaan. Tijdens de kritieke fase van zwangerschapkan het virus nu het ongeboren kind bereiken via de placenta De incubatietijd duurt in principe twee tot drie kalenderweken. De besmette persoon wordt als besmet beschouwd een week voor en na de eerste roodheid van de huid Als de incubatietijd voorbij is, verschijnen er meestal rode vlekken (uitbloeiingen) op het gezicht en vaak achter de oren, die aanvankelijk nog geïsoleerd zijn. Later verspreiden ze zich naar het bovenlichaam en de ledematen. Twee tot drie dagen later verdwijnen deze vlekken. Parallel aan dit verloop van de ziekte, koorts tot ongeveer 39 ° C zet in. Daarnaast kunnen er klachten optreden in het bovenwerk luchtwegen, conjunctivitis, hoofdpijn en pijn in de ledematen, evenals zwelling van de weefselvocht knooppunten op de hoofd De symptomen die door het rubellavirus worden veroorzaakt, kunnen gemakkelijk worden verward met andere ziekten die ook de oorzaak zijn koorts en huiduitslag. Deze omvatten driedaagse koorts, mazelen en roodvonk In ongeveer 50 procent van de gevallen van rubella verschijnen de typische symptomen niet. Bovendien is de detectie van rubella-virussen alleen mogelijk in relatief complexe procedures, waarvan de betekenis vanuit medisch oogpunt nog steeds grote meningsverschillen zijn.
Voorkomen, verspreiding en kenmerken
Zoals alle togavirussen, hecht Rubella zich aan het celoppervlak via bepaalde specifieke receptoren. Er wordt een zogenaamd endosoomblaasje gevormd, dat de virale lichamen aantrekt. Als de pH buiten de cel in het neutrale bereik ligt, is het E1-eiwit omgeven door een E2-envelop-eiwit. Vervolgens komen in het endosoom, bij zure pH, de buitenste delen van het E1-eiwit bloot te liggen. Alle noodzakelijke voorbereidingen voor fusie tussen het endosomale membraan en de virale envelop worden getroffen. Ten slotte valt het capside uiteen en kan het genoom worden vrijgegeven. De gecompliceerde moleculaire replicatie van het virus kan beginnen. Tot dusver heeft de wetenschap het chemische principe waarmee rubella-embryofetopathie werkt, niet duidelijk kunnen identificeren zwangerschap Bepaalde experimenten suggereren dat het rubellavirus een dodelijk effect kan hebben op specifieke celtypen. Dit is wat rubella-infectie tijdens de zwangerschap zo bijzonder riskant maakt. Tijdens de eerste acht weken resulteert de export van het rubellavirus naar de buik van de moeder heel vaak embryo- bijzondere waardevermindering. In extreme situaties miskraam kan voorkomen. Gevaarlijke vroeggeboorten komen ook herhaaldelijk voor.
Ziekten en kwalen
Als gevolg van infectie van het ongeboren kind kan een grote verscheidenheid aan misvormingen worden gerealiseerd. Hier bijvoorbeeld hart- defecten, lensvertroebelingen van de ogen en gehoorverlies in het binnenoor optreden. Deze ernstige gevolgen worden veroorzaakt door infecties in de vroege stadia van de zwangerschap (rond de vierde week). Naarmate de zwangerschap vordert, verzwakken de mogelijke gevolgen van rubella-infectie. Gevolgen zoals afgenomen bloedplaatjes, lever en hart- spierontsteking, afgenomen hoofd omtrek en een verminderd lichaamsgewicht bij de geboorte kunnen worden overwogen. Baby's met een aangeboren rubella-infectie moeten tijdens de eerste zes maanden van hun leven zoveel mogelijk worden geïsoleerd. Bij hen worden regelmatig speciale tests uitgevoerd in nasofaryngeale afscheidingen en ook in urine om veiligheidsredenen. In de ziekenhuisomgeving zijn patiënten met rubella altijd geïsoleerd. Het uitsluiten van personen met rubella in gemeenschapsomgevingen is daarentegen niet verplicht. De ziekte is echter over het algemeen meldingsplichtig. Een bijzondere vaccinatie bij immunoglobulinen is beschikbaar voor zwangere vrouwen, maar dit moet binnen drie dagen na vermoedelijk contact met zieke of geïnfecteerde personen worden toegediend. De vaccinatie biedt echter geen betrouwbare bescherming tegen infectie. Een antilichaamtest voor rubella-virus laat specifiek toe maatregelen te nemen om latere schade aan de baby te voorkomen.
