Symptomen bij baby's en peuters
Sinds astigmatisme is in de meeste gevallen een aangeboren stoornis van het gezichtsvermogen, het is vooral belangrijk om het gezichtsvermogen van een kind op zeer jonge leeftijd te testen om astigmatisme vast te stellen en adequaat te behandelen. Natuurlijk zijn het karakter, de aard en de ontwikkeling van elk kind anders, maar sommigen van hen vallen op omdat ze altijd een beetje onhandiger lijken dan hun leeftijdsgenoten. Ze struikelen bijvoorbeeld vaker over kleine oneffenheden in de grond of drempels of reiken de leegte in als ze naar een voorwerp willen reiken.
Dit is vaak niet alleen te wijten aan onhandigheid, maar er kan ook een onontdekt visueel defect achter zitten, waardoor het erg moeilijk wordt voor het kind om zijn omgeving waar te nemen zoals deze werkelijk is, aangezien deze kinderen vaak een vertekend en wazig zicht hebben. Als het wazig zien zowel op afstand als op korte afstand optreedt, is het hoogstwaarschijnlijk een kromming van het hoornvlies, een zogenaamde aangeboren astigmatismeVanwege de verstoorde perceptie van de omgeving, worden zelfs de eenvoudigste alledaagse taken een echte uitdaging voor het kind: dingen oppakken, de lepel rechtstreeks naar de mond of het glas zonder beschadiging op de tafel plaatsen. Het is buitengewoon belangrijk om kinderen te laten onderzoeken astigmatisme op jonge leeftijd, zodat ze zo vroeg mogelijk kunnen worden behandeld en gecorrigeerd met correct geslepen lenzen.
Bij de vraag of astigmatisme aanwezig is, moeten ouders altijd in gedachten houden dat het kind niet noodzakelijkerwijs zal klagen over verminderd gezichtsvermogen, aangezien astigmatisme meestal aangeboren is en niet in kracht toeneemt of afneemt. Daarom moet er op worden gelet als de baby of peuter onevenredig vaak met zijn ogen knippert of knijpt, klaagt hoofdpijn or brandend ogen of is bijzonder gevoelig voor licht. Als het kind dan in aanraking komt met prentenboeken, moet er op worden gelet of het 'zijn' plakt neus- naar het boek ', omdat astigmatisme in de meeste gevallen wordt geassocieerd met een brekingsfout van de ogen, verziendheid.
Bij baby's moet bijzondere aandacht worden besteed aan de volgende vroege waarschuwingssignalen: Strabismus, veranderingen in de ooglideen vertroebeling van het hoornvlies, pupillen die niet helemaal zwart zijn en trillende, gelige, ontstoken of tranende ogen. Bij peuters en schoolkinderen zijn veelvuldig wrijven van de ogen, vaak struikelen of een nogal onstabiele manier van lopen, de eerder genoemde nabijheid van voorwerpen bij de ogen (of vice versa) en toenemende moeilijkheid om te zien zodra het een beetje donkerder wordt. wijs de weg vooruit. Ook als de allerjongsten de instructies van de kinderarts of oogarts nog niet kunnen begrijpen, laat staan opvolgen, is het nog steeds mogelijk om hun zicht te controleren, bijvoorbeeld met de zogenaamde Book Candy Test.
Hier worden kleine bolletjes suiker op de hand gelegd, die het kind met de ogen moet volgen en ook veilig moet grijpen - zelfs als een van de twee ogen bedekt is. Als het kind dit zonder problemen lukt, spreekt dit voor het gezichtsvermogen van het kind. Als dit niet het geval is, kan dit te wijten zijn aan astigmatisme.
