Knie pit tapen
Sinds enkele jaren zie je steeds meer atleten lopend rond met plakband in de meest kleurrijke kleuren. Maar waar is een tape goed voor en kan het helpen? pijn in de knie en de holte van de knie'Allereerst moet er onderscheid worden gemaakt tussen "kinesiotapes" en "normale" tape, die ook in ziekenhuizen wordt gebruikt. Dit laatste wordt in vechtsporten vaak gebruikt om te stabiliseren gewrichten.
Bij boksgevechten worden de polsen om de tape gewikkeld, zodat ze niet buigen en breken bij het slaan. Bij sporten zoals judo of karate, opgenomen enkel gewrichten worden vaak gezien, omdat bij deze sporten de enkel vaak wordt gebogen. Taping kan daarom een stabiliserende en preventieve maatregel zijn.
Er moet een onderscheid worden gemaakt tussen dit en "kinesiotape", die niet wordt omwikkeld gewrichten in vele lagen, maar wordt meestal in één of twee lagen over grote spiergebieden gespannen en is verkrijgbaar in verschillende kleuren. Volgens de fabrikant moeten de kleuren een psychologisch effect hebben, zo moet een blauwe tape afkoelen, terwijl een bureaucratie een gevoel van warmte moet creëren. Tapes kunnen het kniegewricht, maar kan ook de genezingstijd aanzienlijk verkorten in geval van spierspanning of verrekkingen.
Ze hechten zeer stevig aan de huid en massage de spier bij elke beweging. Dit stimuleert de bloed en weefselvocht drainage, verlicht de spier en verlicht pijn. De holte van de knie zelf is niet gemakkelijk toegankelijk voor een bandage, maar de omliggende spieren die de knieholte vormen, kunnen worden afgeplakt. De knie is niet beperkt in zijn beweeglijkheid, de spieren worden zelfs ontlast, wat kan leiden tot een afname van de spiermassa. Dit is op dit punt echter gunstig en de spier kan na genezing opnieuw worden opgebouwd.
Popliteale cyste
Indien de holte van de knie opgezwollen is, kan het ook een Baker cyste. Deze cyste heette oorspronkelijk Poplitea-cyste - volgens de anatomische locatie - maar tegenwoordig wordt hij genoemd ter ere van zijn ontdekker William Baker, een Engelse chirurg in de 19e eeuw. Het is een uitsteeksel van de achterwand van de knie gezamenlijke capsule tussen de twee spieren M. semimembranosus, en M. semitendinosus.
Een ontstekingsreactie in de knie leidt tot overmatige productie van synoviale vloeistof, waardoor de gezamenlijke capsule uitbreiden. Het beweegt naar het punt van de minste weerstand, in dit geval de knieholte. Dit is dan gezwollen, doet pijn en kan zachtjes worden ingedrukt.
De Baker cyste kan ook op de schepen en zenuwen in de popliteale fossa en hun functie verminderen. In extreme gevallen zijn de omliggende structuren minder doorbloeding of is de onderste extremiteit verlamd, wat gepaard gaat met ernstige pijn. Als een bakkerscyste niet wordt behandeld, kan deze scheuren, met als gevolg dat de synoviale vloeistof verspreidt zich vrij in de lagere been.
Dit resulteert in een sterk verhoogde druk op spieren en schepen, een compressie, tot en met het overlijden van de been. Dit wordt compartimentsyndroom genoemd, een absolute noodindicatie die binnen enkele uren operatief moet worden behandeld. Natuurlijk niet alle Baker cyste moet eindigen in het compartimentsyndroom, maar het vereist absoluut medische opheldering, omdat het meestal wordt veroorzaakt door gewrichtsschade met ontsteking, die moet worden behandeld.
