De kniegewricht is het grootste gewricht in het menselijk lichaam en is van elementair belang voor het rechtop lopen van de mens. Vanwege deze prominente positie is het vatbaar voor slijtage en verwondingen en is het een van de meest voorkomende redenen om een arts in een orthopedisch kantoor te bezoeken.
Wat is het kniegewricht?
Schematisch diagram met de anatomie en structuur van de kniegewricht Klik om te vergroten. De kniegewricht is eigenlijk een samengestelde verbinding die bestaat uit 3 botten: de dij bot (femur), het scheenbeen (tibia) en de knieschijf (knieschijf). Anatomisch gezien maakt het gewricht tussen het scheenbeen en het kuitbeen ook deel uit van de knie, maar het neemt niet deel aan de daadwerkelijke bewegingen van het kniegewricht. Beweging in het kniegewricht is in feite een scharnierbeweging tussen extensie en flexie, plus een lichte rotatie.
Anatomie en structuur
Naast de botten betrokken, de anatomie beschrijft ligamenten, gezamenlijke capsule, en structuren die erlangs lopen, zoals bloed schepen en zenuwen Hier zijn de benige gewrichtsoppervlakken bedekt met kraakbeen en omhuld door een gezamenlijke capsule, Die gebruikt synoviale vloeistof om een zo laag mogelijk wrijvingscontact tussen de gewrichtsoppervlakken te bieden. Twee grote rollen aan het einde van de dij bot, de zogenaamde femorale condylen, articuleren met de vrij vlakke gewrichtsoppervlakken van het scheenbeen. De scheenbeenoppervlakken worden aan de binnen- en buitenkant omlijst door de twee menisci. Ze vormen een glijlager voor de gewrichtsrollen van het dijbeen, omlijsten het middelste en buitenste gewricht als twee sockets en garanderen de rotatie van het kniegewricht door hun mobiliteit. De kruisbanden, die het dijbeen met het scheenbeen verbinden en elkaar in hun loop kruisen, bevinden zich in het midden tussen de binnenste en buitenste dijbeenrollen. De anterieure kruisband loopt van boven-buiten-achter naar onder-binnen-voor; het achterste kruisband van boven-binnen-voorzijde tot onder-buiten-rug. Ze beperken voornamelijk de rotatie. Aan elke kant van het kniegewricht bevindt zich een lateraal ligament, dat voorkomt dat het kniegewricht zijwaarts opklapt. Aan de voorkant van het kniegewricht bevindt zich de patella, die via een peesverbinding tussen het voorste deel in het weefsel (vetlichaam) is ingebed. dij musculatuur en de voorste rand van het nepbot, en waarvan het achterste oppervlak in contact is met het dijbeen en er langs glijdt. De burgemeester bloed schepen en zenuwen allemaal passeren de popliteale fossa. Hier kan de popliteale puls worden gepalpeerd en worden de structuren die nodig zijn om de onderbenen en voeten te voeden optimaal beschermd tegen letsel. Een zeer vatbare plek voor zenuwdrukschade wordt gevormd door het verloop van de zogenaamde fibulaire zenuw, die zeer oppervlakkig verloopt bij de hoofd van de fibula, dwz aan de buitenkant lateraal onder het kniegewricht.
Functie en taken
Het kniegewricht is een wielhoekverbinding, een combinatie van een wiel- en scharniergewricht. Er zijn vier hoofdbewegingen mogelijk rond twee hoofdassen:
Extensie en flexie zijn de belangrijkste richtingen; bovendien is zowel uitwendige als inwendige rotatie mogelijk met lichte buiging. Wanneer het kniegewricht gestrekt is, voorkomen de maximaal gespannen buitenste banden deze rotatie. Hyperextension is alleen mogelijk met speciale training of slapte van het ligament. De lagere been kan tot een flexiehoek van 160 graden naar de achterkant van de dij worden gebracht. Uiteindelijk is het niet het ligamenteuze apparaat van het gewricht, maar de zachte weefsels van het boven- en onderlichaam been die verdere flexie voorkomen. Het vastleggen van de mate van beweging en de integriteit en functie van de ligamenten met specifieke tests vormen de basis van elke traumachirurgie en orthopedisch onderzoek van het kniegewricht.
Ziekten en klachten
Bij jonge mensen zijn blessures de grootste zorg: gewrichtsbanden worden meestal gescheurd tijdens sporten, met name skiën en voetballen. De anterieure kruisband is in dit opzicht een zeer kwetsbare constructie, vooral tijdens roterende bewegingen (gekantelde ski's, gat in de grond op het voetbalveld, enz.). Een combinatieletsel van meerdere ligamenten komt vaak voor, bijvoorbeeld de zogenaamde "ongelukkige triade" van anterieur kruisband scheur, intern meniscus letsel en breuk van het interne collaterale ligament. De menisci kunnen echter ook worden vernietigd als onderdeel van algemene degeneratie (osteoartritisOmdat bij een kniegewrichtsblessure vaak het scheuren van kleine bloed schepen, er is vaak gezamenlijke effusie, die gericht maakt fysiek onderzoek moeilijk voor de arts (“elke beweging doet pijn”). Röntgenfoto's, MRI-scans of diagnostische knie artroscopie zijn dan vaak nodig om de exacte omvang van het letsel te bepalen. Bij oudere mensen, kniegewricht artrose is een van de meest voorkomende gewrichtsklachten. In eerste instantie met pijn alleen bij inspanning ("opstartpijn"), kan het blijvende pijn worden door te toenemen ontsteking binnen een korte of lange periode, wat de kwaliteit van leven ernstig schaadt. Als pijnstillers zoals aspirine or ibuprofen hulp in eerste instantie, kniegewrichtspoeling en tenslotte gewrichtsvervanging met een prothese worden vaak noodzakelijk. Dit vertegenwoordigt een definitieve genezingsoptie en kan de pijn vergeten slechts een paar dagen na de operatie, maar zou pas aan het einde van de therapie strategie.
