De faryngeale spieren bestaan uit skeletspieren, dat wil zeggen de zogenaamde dwarsgestreepte spieren. Functioneel zijn ze elk samengesteld uit drie keelholte koorden en keelholte liften. Bij mensen is de keelholte het belangrijkste deel van de spijsverteringskanaal verbonden met de mond Het is bekleed met slijmvlies en is onderverdeeld in nasopharynx, orale farynx en faryngeale farynx. In de volksmond wordt de term "upper luchtwegen”Wordt gebruikt voor de keelholte.
Wat is de faryngeale musculatuur?
Tijdens het slikken spelen de keelspieren een cruciale rol door de keelholte op te tillen en zo de keelholte te sluiten. strottehoofd om te voorkomen dat voedsel de luchtpijp binnendringt. Het speelt ook een belangrijke rol bij het transport van voedsel van de keelholte naar de slokdarm. Er zijn echter veel andere spieren betrokken bij het eigenlijke slikproces, dus het is niet mogelijk om van de ene “slikspier” te spreken. De faryngeale spieren zijn grote, platte spieren met vezels die in een waaiervorm zijn gerangschikt. Hun functie is om de keelholte te vernauwen tijdens het slikken. Er wordt onderscheid gemaakt tussen de bovenste, middelste en onderste faryngeale spieren. De faryngeale liften zijn daarentegen relatief kleine en zwakke spieren. Ze zijn verantwoordelijk voor het optillen van de keelholte en strottehoofd De keelholte omvat de amandelen, verzamelingen lymfoïde weefsel. Het externe halsslagader is verantwoordelijk voor bloed toevoer naar de keelholte. Motorische stimulatie van de faryngeale spieren wordt verzorgd door de IXe en Xe craniale zenuwen. Craniaal zenuwen (glossofaryngeale zenuw, nervus vagus De keelholte slijmvlies wordt bovendien geïnnerveerd door de Vde hersenzenuw (trigenische zenuw). Als de glossofaryngeale zenuw faalt, treedt verlamming van het slikken op, wat een van de belangrijkste ziekten van de keelholte is. Faryngitis (faryngitis) en keelholte difterie zijn ook bekend. De keelholte is eveneens de geprefereerde vestigingsplaats van verschillende carcinomen.
Anatomie en structuur
De activiteit van de faryngeale spieren is nauw verwant aan pathologisch snurken en mogelijke obstructie van de bovenste luchtwegen (slaap apneu Beide slaapgerelateerde stoornissen kunnen in sommige gevallen aanzienlijk worden beperkt door georganiseerde training van de spieren van het gehemelte, tongen keelholte. Deze oefeningen helpen om de spanning van de gehele ademhalingsmusculatuur merkbaar te verhogen. Dit is zo omdat slaap apneubijvoorbeeld door verslapping van de betreffende spiergroepen gedurende de nacht. snurken veroorzaakt ook een afname van de spierspanning in de keel, waardoor de bovenste luchtwegen smaller worden. Het resultaat zijn de typische fladderende geluiden die intenser worden in snurken. Vaak de tong valt terug en dit leidt tot een toename van snurken. Daarentegen traint dagelijks zingen bijvoorbeeld de menselijke stem en heeft het bewezen een positief effect te hebben op het versterken van de keelspieren. Dus de intensiteit en volume van snurken en de ernst van slaap apneu kan worden verminderd. Ook speciale trainingsprogramma's voor de spieren van het gehemelte worden al geruime tijd met succes toegepast. Snurken kan bijvoorbeeld worden verminderd als de tong stevig tegen de onderkaak in de gesloten mond een paar minuten per dag. Het wordt ook aanbevolen om dagelijks tien minuten een geschikt voorwerp tussen de tanden te nemen en stevig te bijten.
Functie en taken
Snurken en slaapapneu zijn meestal van elkaar afhankelijk. Bij patiënten met slaapapneu is waargenomen dat perioden van snurken worden afgewisseld met langdurige stopzetting van ademhaling Bij snurken blijft de bovenste luchtweg open, terwijl deze in de staat van apneu een seconde volledig kan sluiten. Deze toestand kan een paar seconden duren, maar ook ongeveer een goede minuut. In de regel wordt het beëindigd door een zogenaamde wekreactie, die de getroffenen voor mogelijke verstikking behoedt. De verslapping van de keelspieren die hieraan ten grondslag liggen, is niet ongevaarlijk voorwaarde komt voornamelijk voor bij mannen ouder dan 40 jaar en in te zwaar mensen. Door de nachtelijke onrust voelen ze zich de volgende dag vaak onrustig en hebben ze er snel last van 피로 en gebrek aan concentratie Onder automobilisten wordt gevreesd voor de zogenaamde microslaap, die vaak causaal verband houdt met het nachtdier slaapstoornissen Veel van de getroffenen lijden aan ernstig en aanhoudend hoofdpijn Het is niet ongebruikelijk dat ze depressieve toestanden ontwikkelen. Seksuele disfunctie, een sterke drang om te plassen 's nachts, en overmatig zweten tijdens de slaap kan ook merkbaar zijn.
Ziekten
Zwakte van de faryngeale spieren leidt tot een meer of minder gebrek aan zuurstof in de organen van het lichaam vanwege de ademhaling problemen die door veel patiënten worden ervaren. Op langere termijn hoge bloeddruk en hartritmestoornissen hieruit ontstaan in veel gevallen. Het valt niet uit te sluiten dat volgende beroertes ook direct verband houden met deze onregelmatigheden. In te zwaar Bij mensen zijn verhoogde afzettingen van vettige stoffen in het gebied van de keel en tong ook vaak de oorzaak van slaapapneu of hevig snurken. Grote of vergrote amandelen kunnen ook leiden tot faryngeale vernauwing. Hetzelfde geldt voor veranderingen in de tong en een overdreven omvangrijke huig Last but not least, verschillende obstructies van de luchtwegen in de neus- kan verantwoordelijk zijn voor de ontwikkeling van slaapapneu. Een verslapping van de faryngeale spieren wordt op zijn beurt bevorderd door overmatig alcohol consumptie en af en toe het gebruik van medicijnen zoals slaappillen Als moderatie dat niet doet leiden tot succes hier de mogelijkheid van een zogenaamde continue positieve overdruk therapie is beschikbaar voor elke patiënt. Met behulp van een neusmasker wordt kamerlucht aangevoerd om te voorkomen dat de bovenste luchtwegen zich sluiten. Door een permanent constante luchtdruk, nachtrust en ademhaling kan weer normaal worden.
