Een abnormaal laag bloed serum kalium concentratie wordt genoemd hypokalemia (kalium tekort). hypokaliëmie (kalium -deficiëntie) is meestal te wijten aan overmatig kaliumverlies - bijvoorbeeld tijdens langdurig braken of het gebruik van diuretica. Symptomen van hypokalemia (kaliumgebrek) omvatten 피로, spierzwakte en krampen, constipatie, opgeblazen gevoel en pijn in de buik Ernstige hypokaliëmie (kaliumgebrek) kan spierverlamming, hartritmestoornissen (hartritmestoornissen), En hartstilstanden vereist daarom onmiddellijke medische aandacht.
De volgende omstandigheden verhogen het risico op hypokaliëmie (kaliumgebrek).
- Het nemen diuretica die de uitscheiding van kalium via de urine verhogen (bijv. thiazidediuretie of furosemide).
- Alcoholisme
- Langdurig braken
- Langdurig of ernstig diarree of overmatig gebruik van laxeermiddelen.
- Anorexia nervosa of boulimia nervosa
- Magnesiumtekort
- chronisch hart- mislukking - chronisch hartfalen.
In zeldzame gevallen is de consumptie van teveel zoethout hypokaliëmie heeft veroorzaakt (kaliumgebrek). Zoethout bevat glycyrrhizine, dat een fysiologisch effect heeft dat vergelijkbaar is met dat van aldosteron, waardoor de uitscheiding van kalium via de urine toeneemt
