Therapie
De therapie van a been die in slaap is gevallen, hangt af van de onderliggende oorzaak die verantwoordelijk is voor de symptomen. In de meeste gevallen verplaatst u het been en de bijbehorende verlichting van de aangedane zenuw is voldoende zodat het been 'wakker wordt' en de symptomen verdwijnen. Leidt deze maatregel echter niet tot een verbetering of treden er terugkerende symptomen op zonder duidelijke oorzaak, dan dient voor opheldering een arts te worden geraadpleegd.
Afhankelijk van de oorzaak kunnen verschillende therapieën tot een succesvolle behandeling leiden. Als er een circulatiestoornis is van de beenkan een verbetering van de bloedsomloop worden bereikt door conservatieve of chirurgische maatregelen. Bij systemische onderliggende ziekten dient altijd gestreefd te worden naar een systemische therapie, waarmee in veel gevallen een verbetering van het gevoelloze been kan worden bereikt.
Voorspelling
De prognose van een in slaap gevallen been wordt over het algemeen als zeer goed beschouwd. In de meeste gevallen is het een simpele beknelling van een zenuw, wat zich manifesteert met de bekende symptomen. Door de zenuw te ontlasten, kan binnen enkele minuten volledige symptoomvrijheid worden bereikt.
In zeldzame gevallen kunnen er ernstige ziekten achter de klachten liggen die medische opheldering vereisen. Afhankelijk van het ziektebeeld kan de prognose van deze ziekten heel verschillend worden beoordeeld. Een individuele beoordeling kan worden gemaakt door de behandelende arts.
Diagnose
In de meeste gevallen is een medisch onderzoek van een gevallen been in de slaap niet nodig. Zo verdwijnen de klachten meestal vanzelf na de zenuwen zijn opgelucht. Indien echter begeleidende symptomen optreden of een in slaap gevallen been langdurig aanhoudt, is een medisch onderzoek van de klachten aan te bevelen.
Aan het begin van de diagnose bespreekt de behandelende arts meestal de activiteit of zitpositie waarin de ingeslapen benen voorkomen. In sommige gevallen kan via deze discussie al een mogelijke oorzaak van zenuwcompressie worden gevonden. Door middel van een fysiek onderzoekkunnen bijbehorende symptomen worden aangepakt en indien nodig kan de cirkel van mogelijke ziekten worden verkleind.
Van bijzonder belang zijn gang- en functietests, waarmee een hernia in de lumbale wervelkolom kan worden opgespoord. Als er geen reden voor de bestaande symptomen kan worden gevonden door a fysiek onderzoek, bloed testen kunnen een indicatie geven voor de aanwezigheid van systemische ziekten. Beeldvormende procedures zoals een MRI-onderzoek van de lumbale wervelkolom kunnen duidelijkheid verschaffen over individuele zenuwbanen en zo zeldzame oorzaken van in slaap gevallen benen blootleggen.
Profylaxe
Omdat in de meeste gevallen een beknelling van de zenuwen lopend langs het been is de oorzaak van de klachten van een in slaap gevallen been, het voorkomen van deze zenuwcompressie is een geschikte profylaxe voor benen die in slaap vallen. Benen die in slaap vallen door circulatiestoornissen kan worden voorkomen door de risicofactoren te vermijden. Vooral sigarettenconsumptie, te zwaar en een ongezonde levensstijl staan bekend als risicofactoren voor circulatiestoornissen van de benen en kan bewust worden vermeden.
