Jodium in het menselijk lichaam

Introductie

Jodium (wetenschappelijke notatie: jodium) is een sporenelement dat in het lichaam nodig is voor de aanmaak van de schildklier hormonen. De schildklier hormonen hebben een belangrijke functie in groei en ontwikkeling. Het is daarom belangrijk dat genoeg jodium wordt via het voedsel opgenomen.

Natuurlijke bronnen zijn onder meer zeevis en zeedieren. Bij de bevolking echter te weinig jodium wordt door deze voedingsmiddelen opgenomen, zodat gejodeerd keukenzout wordt gebruikt bij de voedselproductie. Zout dat jodium bevat, moet ook in het huishouden worden gebruikt. Jodiumtekort kan leiden tot verschillende schildklieraandoeningen, zoals struma (struma), wat een uitbreiding is van de schildklier.

Functie

De belangrijkste functie van jodium in het menselijk lichaam is om het essentiële bouwmateriaal voor de schildklier te zijn hormonen. Deze worden T3 (trijoodthyronine) en T4 (tetraiodothyronine) genoemd. T4 is ook bekend als thyroxine.

Het jodium dat met voedsel wordt geleverd, wordt opgenomen door de schildklier. Daar worden de hormonen geproduceerd en afgegeven aan de bloed. Op deze manier vervult het belangrijke taken in groei en ontwikkeling, bijvoorbeeld van de botten en zenuwstelsel, evenals in metabolisme.

Zonder jodium zou het lichaam daarom op veel gebieden niet goed kunnen functioneren. Verder is een voldoende aanvoer van jodium belangrijk, omdat dit overmatige groei van de schildklier. Ook mogelijke ziekten en functiestoornissen van de schildklier kunnen op deze manier worden voorkomen. Wetenschappelijke studies hebben ook aangetoond dat het lichaam jodium gebruikt in de traanvocht en andere afscheidingen om te doden kiemen en zo beschermen tegen infecties.

Taken

Als centraal onderdeel van de hormonen die door de schildklier worden aangemaakt, vervult jodium verschillende taken in het menselijk lichaam. Dit wordt mogelijk gemaakt door de directe invloed van de hormonen op de functie van bijna alle cellen van het lichaam. Het bij de voeding geleverde jodium wordt via de darmen opgenomen en komt via de bloed.

Daar neemt het het jodium op en samen met eiwitten vormt de schildklierhormonen. Deze worden in de klier opgeslagen en in de bloed zoals vereist door het lichaam. Daar zijn ze aan bepaald transport gebonden eiwitten.

Zodra ze de schildklier hebben verlaten, bereiken de jodiumhoudende hormonen alle delen van het lichaam met het bloed en ontvouwen hun effect in de cellen. Als een essentieel onderdeel van de schildklierhormonenis het sporenelement jodium een ​​onmisbare factor voor groei, ontwikkeling en metabolisme. Een essentiële taak hierbij is het reguleren van een normale warmteproductie van het lichaam.

Mensen met een slecht werkende schildklier hebben de neiging om snel te bevriezen hyperthyreoïdie leidt tot warmte-intolerantie. Schildklierhormonen zijn ook erg belangrijk voor het botmetabolisme en de vorming van nieuwe botstof. Vooral bij kinderen is jodium in de vorm van schildklierhormonen een belangrijke factor voor een normale ontwikkeling, vooral van de hersenen en zenuwstelsel.

Daarom vooral tijdens zwangerschap en borstvoeding is een voldoende toevoer van jodium aan de moeder bijzonder belangrijk om de gezonde ontwikkeling van het kind mogelijk te maken. Bovendien zijn de jodiumhoudende hormonen, naast vele andere, significant betrokken bij de regulatie van bloeddruk, hart- snelheid en hartkracht. De nier functie wordt ook beïnvloed.