Piercing bij het oorkraakbeen | De functie en piercing van het oorkraakbeen

Piercing in het kraakbeen van het oor

Piercings zijn wijdverspreid in het oor. De meest voorkomende lokalisaties zijn bij de helix, dat wil zeggen aan de buitenrand van het oor. Ook traguspiercings worden regelmatig aangetroffen.

Het klassieke oorgat in de oorlel behoort echter niet tot de kraakbeen piercings, omdat er geen kraakbeen is. Piercings in het oor kraakbeen kan leiden tot kraakbeenontsteking, als een entree poort voor ziekteverwekkers wordt gemaakt. Na het steken is in eerste instantie een sterke zwelling te verwachten en veel piercingstudio's bevelen antibiotische zalven of tabletten aan in de eerste dagen tot weken na het steken. De tragus is de kraakbeen deel dat zich het dichtst bij het gezicht bevindt.

Het is een klein uitsteeksel van het kraakbeen dat van het gezicht over de gehoorgang en beschermt het dus. Het risico op ontsteking van de kraakbeenhuid is groter bij traguspiercing dan bij andere lokalisaties aan het oor. Ook de pijn wanneer piercing daar hoger moet zijn.

Bij piercings in het oorkraakbeen zijn er meer complicaties dan bij de klassieke oorlelpiercing, omdat de kraakbeenhuid gevoeliger is dan het zachte weefsel in de oorlel. De meest voorkomende complicatie is een ontsteking. Bij het piercen wordt een open wond in het weefsel geprikt en daar kunnen ziekteverwekkers de wond binnendringen.

Dit kan zowel tijdens het piercen als daarna gebeuren. Een ontsteking van het kraakbeen moet altijd serieus worden genomen, anders kan het zich verspreiden naar het midden- en binnenoor en in het ergste geval zelfs naar het hersenen. Als het zich verspreidt via het bloed, het kan ook leiden tot hart- ontsteking.

Piercing kan ook andere ziekten overbrengen. In uiterst zeldzame gevallen kunnen niet-steriele naalden infectieuze agentia overbrengen, zoals het HI-virus of hepatitis. Afhankelijk van de lokalisatie van de piercing ook zenuwen kan letsel oplopen en daardoor kunnen permanente sensorische stoornissen van de huid optreden.

Bij het inbrengen van de piercing kan het ook gaan om een allergische reactie. Dit gebeurt meestal alleen bij het wisselen van chirurgische piercing naar kostuumjuwelen. Ook een littekenvorming met gezwellen in het gebied van de prik is mogelijk.

Bij sommige personen moet de piercing vanwege de complicaties worden verwijderd. Na de genezing na twaalf weken is de kans op complicaties veel lager, maar er is een permanent gevaar dat de piercing vast komt te zitten en de piercing scheurt. Dit kan leiden tot nieuwe ontstekingen en dezelfde complicaties als in het begin.