Algemeen
Elke persoon heeft zijn of haar eigen manier van lopen. "Shuffle", "waggelen gang" of "lopen over de grote oom" zijn slechts een paar informele termen voor gangen die een persoon uniek kunnen maken. De meeste mensen die een van deze termen horen, bewegen zich ondanks de variatie binnen het normale gangbereik.
De typische gang van kleine kinderen is ook onmiskenbaar wanneer ze hun benen naar binnen draaien (= interne rotatie) en lopen in de zogenaamde interne rotatie gang, in de volksmond “over de grote oom”. De tenen wijzen dan typisch naar elkaar tijdens het lopen. Hierdoor zien kinderen er heel schattig uit, en tot vier jaar is dit ook helemaal oké en normaal als het kind een normale heupontwikkeling heeft. Deze vroege vorm van interne rotatie bij kinderen is volkomen onschadelijk en verdwijnt meestal volledig spontaan en zonder medische tussenkomst.
Mijn kind laat een interne rotatie gang zien - hoe gevaarlijk is dat?
Alleen wanneer een gezond kind dit looppatroon na de leeftijd van vier jaar behoudt, is er behoefte aan opheldering, want alleen dan is het een ziektebeeld dat kan leiden tot de ontwikkeling van verschillende langdurige ongunstige gevolgschade, die gepaard gaat met late schade. zoals chronisch pijn en voortijdige gewrichtsslijtage (artrose). Zelfs als kinderen deze ‘magische leeftijdsgrens’ zijn gepasseerd, verdwijnt het looppatroon bij 90% van de kinderen vanzelf, uiterlijk als ze volgroeid zijn, en is er geen behandeling nodig. Als er echter een organische oorzaak is, zoals heup gewricht dysplasie, moet het dienovereenkomstig worden behandeld om verdere late schade in verband met het klinische beeld te voorkomen.
Oorzaken
De oorzaken van interne rotatie zijn legio. De meest voorkomende oorzaak is een voorwaarts geroteerd acetabulum (coxa antetorta). Het acetabulum (lat.
: acetabulum) vormt de holte in het bekkenbot die het dijbeen omgeeft hoofd en waarin het kan bewegen als een kogelgewricht. De heup gewricht verbindt de stam met de benen. Hier vindt de krachtoverbrenging plaats door velen botten, spieren en gewrichten, en het is hier dat de optimale stabiliteit van het gangwerk wordt bereikt.
Stoornissen in dit gebied beïnvloeden de statica van het hele lichaam. Als deze holte in het bekkenbot nu te ver naar voren is, zoals het geval is bij de coxa antetorta (coxa = heup; ante = voorwaarts), kan de positie van de gehele been in relatie tot het lichaam verandert. Vanwege de voorste positie, de hoofd van het dijbeen en de heupkom passen niet meer optimaal bij elkaar, zolang de benen maar recht zijn en de patella en voeten parallel zijn, zoals normaal het geval is.
Om goed als kogellager te kunnen functioneren, moet het kind de been naar binnen om de optimale positie van het dijbeen te bereiken hoofd in het stopcontact. Uitwendig vindt de innerlijke rotatie van het kind plaats, zichtbaar doordat de knieschijven en voeten naar elkaar wijzen. Een andere oorzaak is de aangeboren afwijking van de heup gewricht, de zogenoemde heupdysplasie.
In dit geval zijn de heupcups niet correct gepositioneerd tijdens de ontwikkeling van het kind en kan het kogelgewricht niet in zijn optimale vorm worden gevormd. In de maximale variant kan de kop van het dijbeen helemaal niet in zijn tegenhanger, het heupkom, uitsteken en daarheen bewegen en bevindt zich zelfs buiten het gewricht. Baby's trekken al vroeg de aandacht omdat ze hun benen niet kunnen spreiden en de plooien in de lies er anders uitzien.
Deze aandoening komt vaak voor in gezinnen en kan in een vroeg stadium worden vastgesteld met een ultrageluid onderzoek en behandeld met spalken. Deze drukken de kop van het dijbeen tegen het bekken zodat daar na verloop van tijd een geschikte holte ontstaat. Deze grot ontstaat vaak niet op de optimale positie in het bekken en de rotatie van het geheel been resulteert in het beeld van de interne rotatie.
Als het niet de heup is die over de grote oom loopt, is het been zelf ook een mogelijke boosdoener. De heup en dij kan volledig gezond zijn, maar de onderbeen onder de kniegewricht kan worden gedraaid en zelfs dan lopen de kinderen in de interne rotatiegang. Breuken (= breuken) kunnen ook gedraaid weer samengroeien en zo het been in de rotatiestand dwingen.
In dit geval is de kans groter dat de eenzijdige interne rotatie optreedt. Minder vaak voorkomende oorzaken van de aangeboren interne rotatie gang zijn horrelvoet or holle voetDe heupen, dijen en onderbenen van het kind zijn volkomen gezond. De oorzaak ligt in de vervorming van de voet zelf. Daarom worden hier totaal andere therapievormen gebruikt dan bij heupgerelateerde interne rotatie-afwijkingen, die hier niet in detail zullen worden uitgelegd. Verlamming veroorzaakt door verschillende hersenen schade kan ook typisch gepaard gaan met het interne rotatieproces en wordt meestal behandeld in de loop van zeer intensieve fysiotherapie.
