Implantaat voor een trechterborst | Trechterborst

Implantaat voor een trechterborst

In het geval van een licht geprononceerde trechter borst, die de volksgezondheid van de getroffen persoon, de gezonken borst muur kan worden bedekt door een implantaat. Hiervoor is echter een operatie nodig. Het implantaat, dat speciaal is gemaakt om precies in het verzonken gedeelte van de borst muur, wordt onder de spieren geplaatst door een ca.

7 cm incisie. Naast een implantaat kunnen ook spieren of vet getransplanteerd worden. Omdat deze methode alleen wordt gebruikt voor cosmetisch problematische trechterborst, wordt deze behandelmethode meestal niet betaald door de volksgezondheid verzekeringsmaatschappijen maar door de patiënten zelf.

Zuignap

Een relatief nieuwe (sinds 2002) methode om een ​​trechterborst te behandelen is de zuigklok. Er lopen momenteel verschillende onderzoeken om de effectiviteit van de zuigklok te onderzoeken. Met behulp van een onderdruk die wordt gecreëerd door de zuigklok, moet de borst langzaam worden opgetild.

Om dit te bereiken, moet de zuignap gedurende twee tot drie jaar regelmatig een uur per dag worden gebruikt. De hoop van de gebruikers en de fabrikant is dat de zuignap een chirurgische behandeling van de trechterborst in de toekomst overbodig maakt. Tot nu toe werd regelmatig gebruik van de zuignap beschreven als een verbetering van trechtergerelateerde houdingsafwijkingen zoals gebogen ruggen of houdingsblokkades, benauwdheid, Maagzuur of trechter-gerelateerd hik.

Het voordeel van het gebruik is dat de zuignap ook in het dagelijks leven en thuis kan worden gebruikt en dat de aanwezigheid van een arts niet per se vereist is. De behandeling kan licht veroorzaken pijn, zeker in de beginfase, maar dit is niet te vergelijken met de pijn na een operatie. Volgens rapporten tot dusver hebben niet alleen kinderen, maar ook volwassenen van middelbare leeftijd baat bij de zuignap. De resultaten op lange termijn zijn echter nog in behandeling.

Werking van de trechterborst

In zeldzame gevallen kan de trechterborst functionele beschadiging van long functie of hart- functie. In dit geval is in ieder geval een operatie van de trechterborst geïndiceerd. In de meeste gevallen wordt de trechterborst om cosmetische redenen operatief gecorrigeerd.

In wezen is het doel van de operatie om het borstbeen mechanisch op te tillen en in de gecorrigeerde positie te fixeren. Trechterborstchirurgie wordt meestal uitgevoerd onder narcose en met epidurale katheteranesthesie (voor postoperatieve pijn Verlichting). Er wordt voornamelijk gekozen voor een minimaal invasieve procedure (“kijkgattechniek”), waarbij slechts kleine huidincisies nodig zijn.

Om de trechterborst te corrigeren, wordt een U-vormige boog onder de trechterbasis van de borstbeen. De borstbeen wordt vervolgens opgetild door de boeg 180 ° naar voren te draaien. In zeldzame gevallen wordt nog steeds een open bewerking uitgevoerd: hierbij wordt het kraakbeen verbindingen tussen de borstbeen en ribben en vervolgens het borstbeen in de juiste positie fixeren met behulp van spalken.

Een plastische correctie van de trechterborst met siliconenimplantaten kan ook worden uitgevoerd. In dit geval wordt de trechter niet opgetild, maar alleen gecompenseerd door een siliconenimplantaat onder de huid. Voor de operatie heeft een Röntgenstraal van de borst wordt genomen, die de minimale afstand meet tussen het achteroppervlak van het borstbeen en de voorkant van de wervellichamen.

Wondgenezing aandoeningen, de ontwikkeling van een pneumothorax (er komt lucht in de long gap en ademhaling wordt gehinderd), infecties van de wonden of van het ingebrachte vreemde materiaal, evenals ernstig pijn na de operatie zijn er risico's verbonden aan een trechterborstoperatie. Draaibewegingen van het bovenlichaam tegen de romp moeten ongeveer drie maanden na de operatie worden vermeden, ook is intensieve fysiotherapie noodzakelijk. De staaf wordt op zijn vroegst drie jaar na de operatie verwijderd en weer onder narcose.

Voor de minimaal invasieve ingreep zijn slechts kleine incisies in de huid nodig, wat cosmetische voordelen heeft. Met behulp van een thoracoscopie worden U-vormige beugels onder het borstbeen (lat. Borstbeen) ingebracht terwijl de patiënt nog zichtbaar is.

Een rotatie van 180 ° van de boeg tilt het borstbeen naar buiten. Er zijn verschillende varianten voor open chirurgie van de trechterborst. In alle varianten is de kraakbeen verbinding tussen de ribben en het borstbeen wordt eerst gesneden en het borstbeen wordt naar boven getild. In één procedure, na het losmaken van de kraakbeenwordt een stalen spalk onder de trechterbasis geduwd om het borstbeen naar voren te tillen.

Een andere optie is de procedure waarbij speciale trechterborstrails in de ribben om het borstbeen te repareren. Het borstbeen kan ook alleen met spierhechtingen worden gefixeerd. Er is ook een cosmetische oplossing die alleen gebruikt mag worden voor cosmetische correctie maar niet voor functionele klachten.

Een siliconenimplantaat dat onder de huid wordt ingebracht, kan de trechterborst compenseren. Langetermijnprognoses zouden kunnen aantonen dat de minimaal invasieve procedure een even goed functioneel als beter cosmetisch resultaat heeft, zodat de minimaal invasieve procedure in klinieken de voorkeur heeft. Voor de operatie moeten enkele voorbereidingen worden getroffen.

Deze omvatten: de kleinste afstand tussen de achterkant van het borstbeen en de voorkant van de Vertebrale lichaam is gemeten. Bovendien kan dit afhangen van de symptomen.

• Een bloedmonster
• Een rust-ECG
• Een longfunctieanalyse
• An röntgenstraal van de borst van voren en van opzij.
• Oefening ECG
• Een echocardiografie
• Een allergietest of
• Er kan een CT worden gemaakt.

Net als bij andere operaties, zijn er bepaalde risico's verbonden aan een trechterborstoperatie.

De volgende symptomen kunnen optreden na de chirurgische ingreep: De individuele symptomen mogen alleen vroegtijdig worden herkend, zodat men ernaar kan handelen.

• Ernstige pijn,
• Wondgenezingstoornissen,
• Wondinfecties,
• Bloeden.

Een belangrijk punt van de trechterborstoperatie is de nazorg. Een passende pijntherapie moet worden gegarandeerd.

Kort na de operatie nog een Röntgenstraal moet in twee vlakken worden genomen, voorkant en zijkant. De juiste positie van de staven en de gecorrigeerde trechterborsthoek worden beoordeeld. Op de 10e dag na de operatie kunnen de hechtingen worden verwijderd, mits de hechtingen goed zijn genezen.

De patiënt kan het ziekenhuis verlaten op de dag dat de hechtingen worden verwijderd als hij / zij klachtenvrij of weinig klachten heeft. Een poliklinische röntgencontrole moet worden uitgevoerd twee weken na ontslag, vier weken na ontslag en vervolgens met tussenpozen van drie maanden. De patiënt moet er ook voor zorgen dat hij de komende drie maanden geen draaiende bewegingen maakt.

Na de eerste vier weken na de operatie kan de fysieke belasting langzaam worden opgebouwd. Contactsporten zoals voetbal, basketbal of judo zijn verboden zolang er vreemd materiaal in de borst zit. De staven of beugels kunnen ten vroegste drie jaar na de trechterborstoperatie worden verwijderd. De verwijdering wordt opnieuw uitgevoerd onder narcose. Hiervoor worden de oude hechtingen weer geopend en wordt de staaf of boog losgemaakt en met een draaiende beweging verwijderd.