Onder hypersomnie begrijpt de medische professie de slaapverslaving. De slaapverslaving uit zich in een overmatige behoefte aan slaap overdag, die zich heel anders kan uiten. Getroffen personen zijn voornamelijk mannen van middelbare leeftijd. Meestal treedt hypersomnie op in combinatie met andere, meestal psychische aandoeningen of met uitgesproken slaap apneu.
Wat is hypersomnie?
Hypersomnie komt tot uiting in een verhoogde behoefte aan slaap gedurende de dag zonder frequente of langdurige perioden van bewust wakker zijn tijdens de nachtelijke slaap. Slaap overdag kan zich op zeer verschillende manieren manifesteren, variërend van korte slaapaanvallen die de getroffen persoon abrupt treffen tot aanhoudende 피로 gedurende de dag. De getroffenen hebben veel last van het klinische beeld, omdat hun prestaties verminderd zijn. Zo is deelname aan het wegverkeer meestal niet meer mogelijk. Hypersomnie wordt geclassificeerd op basis van de ernst ervan in milde, matige en ernstige hypersomnie. Bij milde hypersomnie komt onvrijwillige slaap niet elke dag voor; bij matige hypersomnie komt het dagelijks voor; en bij ernstige hypersomnie komt het meerdere keren per dag voor.
Oorzaken
De oorzaken van slapeloosheid zijn nog niet duidelijk bekend. Het veelvuldig voorkomen van andere ziekten, zoals Depressie, schizofrenie, kanker, Parkinsonof multiple sclerose, is opvallend. Bovendien is er een verband tussen medicijn en alcohol misbruik en slaapverslaving zijn waargenomen. De meest voorkomende oorzaak - zoals verschillende gegevens in slaaplaboratoria hebben aangetoond - is slaap apneu. Als een patiënt lijdt aan slaap apneu, ademhaling stopt vaak tijdens de nachtrust. Dit kan meerdere keren per uur voorkomen en minutenlang duren. De schorsing van ademhaling leidt tot een gebrek aan zuurstof in het lichaam. Nachtrust is dan, zonder dat de patiënt het merkt, niet erg rustgevend. De continue waaksituatie veroorzaakt ook enorm spanning.
Symptomen, klachten en tekenen
Het centrale symptoom van hypersomnie is slaperigheid overdag. Slaperigheid overdag is in dit geval zeer uitgesproken en komt niet één keer voor, maar regelmatig of permanent. Getroffen personen kunnen vaak niet of slechts met moeite wakker blijven. In aanvulling op, concentratie problemen kunnen een aanwijzing zijn voor hypersomnie. Als gevolg hiervan kunnen de werkprestaties afnemen en neemt de kans op fouten toe. De gebrek aan concentratie en 피로 kan ook worden uitgedrukt in motorische instabiliteit. Een ander mogelijk symptoom van hypersomnie is geheugen problemen. Deze zijn deels gerelateerd aan de concentratie moeilijkheden. Afhankelijk van de onderliggende ziekte van hypersomnie, kan slaap worden ervaren als rustgevend of niet-rustgevend. Narcoleptica voelen zich overdag doorgaans verfrist na een korte slaap, terwijl dit bij andere vormen van hypersomnie misschien niet het geval is. Slaperigheid overdag heeft vaak invloed op de rijvaardigheid van bestuurders. Afhankelijk van het type hypersomnie varieert het spectrum van algemene onoplettendheid en gebrek aan concentratie tot narcoleptische aanvallen van in slaap vallen. Bestuurders met andere hypersomnieën dan narcolepsie kunnen ook in microslaap vallen. In dit geval vallen ze een paar seconden achter het stuur in slaap, soms zonder het te beseffen. Bovendien kunnen psychologische symptomen optreden zoals [depressieve stemming | depressieve stemmingen]]. Omgekeerd kan hypersomnie ook het gevolg zijn van Depressie, schizofrenie, of andere geestesziekte.
Diagnose en verloop
Om een definitieve diagnose te stellen, wordt een bezoek aan een slaaplaboratorium geadviseerd. In een slaaplaboratorium wordt de nachtrust van de patiënt bewaakt. Om dit te doen, wordt hij of zij aangesloten op een EEG en ECG, wat het mogelijk maakt Grensverkeer of hersenen golven en hartactiviteit. Bovendien worden bewegingsactiviteit en ademhalingsstroom geregistreerd. De patiënt krijgt ook enkele vragenlijsten en wordt aan verschillende tests onderworpen, bijvoorbeeld de leerling breedte wordt gemeten tijdens de nacht of het concentratievermogen tijdens eentonige activiteiten - die ook informatie geven over zijn nacht- en dagslaap. Als alle resultaten beschikbaar zijn, kan een ervaren slaaparts de diagnose 'hypersomnie' stellen. Als een organische oorzaak een mogelijkheid is, worden de tests in het slaaplaboratorium gevolgd door interne geneeskunde of psychiatrische diagnostiek. Het beloop van hypersomnie varieert sterk. Bij milde hypersomnie heeft de patiënt meestal geen last van de slapeloosheid, en ziet het vaak niet eens als een ziekte. Alleen wanneer het individuele dagelijkse ritme van de getroffen persoon is verstoord of secundaire ziekten - zoals cardiovasculaire problemen - zijn opgetreden als gevolg van een verstoorde nachtrust, zal de getroffen persoon de ziekte waarnemen.
Complicaties
In de meeste gevallen komt hypersomnie voor bij mannen van middelbare leeftijd. In dit geval lijdt de getroffen persoon aan een echte slaapverslaving. Als niet dagelijks aan een hoge slaapbehoefte wordt voldaan, voelt de patiënt zich ziek of wordt hij prikkelbaarder. Hypersomnie heeft ook een negatief effect op de psyche van de patiënt en wordt meestal geassocieerd met andere psychische klachten. De slaap van de patiënt is erg diep en duurt lang. Het is vaak moeilijk om op te staan. Het is niet ongebruikelijk dat getroffenen hier ook last van hebben slaapstoornissen en daarom slaap op andere onregelmatige tijden nodig hebben. Het dagelijks leven wordt verstoord door hypersomnie en bemoeilijkt de patiënt. In veel gevallen is het niet meer mogelijk om een baan of een normale activiteit uit te oefenen. Bovendien kan de patiënt ervaren hart- of problemen met de bloedsomloop, en in het ergste geval kan de dood het gevolg zijn. Behandeling van hypersomnie is meestal oorzakelijk en niet leiden op bepaalde complicaties. Het is echter niet te voorspellen hoe gemakkelijk de onderliggende ziekte kan worden behandeld. In de meeste gevallen wordt de levensverwachting echter niet verminderd.
Wanneer moet je naar een dokter?
Tijdens periodes van hogere fysieke of emotionele eisen is een verhoogde behoefte aan slaap natuurlijk. Een bezoek aan de dokter is in deze gevallen niet nodig, omdat normaal gesproken automatisch een normaal slaappatroon wordt vastgesteld nadat de situatie met succes is beheerd. Zolang de behoefte aan slaap niet meer dan negen tot tien uur per dag bedraagt, is er geen reden tot bezorgdheid. Een bezoek aan de dokter is noodzakelijk als de behoefte aan slaap toeneemt of als het zonder begrijpelijke reden optreedt. Indien de betrokkene zich ondanks voldoende nachtrust moe en vermoeid voelt, zelfs door lichte werkzaamheden uit te voeren, dient een arts te worden geraadpleegd. Als de slaapklachten enkele maanden aanhouden, is ook een bezoek aan de huisarts aan te raden. Als er een plotselinge slaapaanval optreedt, wordt dit als ongebruikelijk beschouwd. Als de uitvoering van alledaagse of professionele taken wordt onderbroken door een onverwachte in slaap vallen, heeft de getroffen persoon hulp nodig. Als de getroffen persoon versuft is, een depressieve stemming vertoont, lijdt aan aanhoudende aandachtstekorten of zich slechts vaag bewust is van omgevingsinvloeden, moet een bezoek aan de dokter worden gebracht. Als ademhaling treden op, slaaponderbrekingen komen vaker voor of de betrokkene voelt zich ondanks een goede slaaphygiëne nooit echt fit, controles zijn aan te raden. Naast een tekort aan voedingsstoffen kunnen resultaten van een slaaplaboratorium helpen om de oorzaak te achterhalen.
Behandeling en therapie
Omdat slaapverslaving meestal het gevolg is van een ander voorwaardeis het belangrijk om de oorzaak te behandelen. Slaapapneu, een van de meest voorkomende oorzaken van hypersomnie, wordt meestal veroorzaakt door zwaarlijvigheid of vernauwde luchtwegen. Als dit de oorzaak is van slaapapneu, helpt het meestal om af te vallen of om de luchtwegen operatief te corrigeren of te verwijden. Bovendien kan het de getroffen persoon helpen om tijdens de nachtrust een ademhalingsmasker te dragen, dat de ademhaling ondersteunt en zo het stoppen met ademen voorkomt. In uiterst zeldzame gevallen, wanneer er sprake is van ernstige hypersomnie, kunnen medicijnen worden toegediend. De medicijnen - allemaal amfetaminen - kunnen de slaapverslaving overwinnen, maar ze hebben een extreem hoog verslavingspotentieel. Zelfmedicatie wordt sterk afgeraden.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van hypersomnie is gekoppeld aan de huidige oorzaak en aan de algemene diagnose van de patiënt. Als de getroffen persoon lijdt aan een psychische stoornis zoals angst, obsessief-compulsieve stoornis, Depressie, of een verslavende aandoening, bestaat er een risico op chronische ziekte progressie. Verlichting van de symptomen treedt meestal niet op tot de geestesziekte wordt behandeld en er treedt een verbetering van de emotionele stabiliteit op. In het geval van kankeris genezing van de triggerende tumor noodzakelijk om de hypersomnie te verminderen of volledig te genezen. herstel treedt vaak pas op na enkele jaren van therapie en gaat gepaard met periodes van terugval. Als de patiënt lijdt aan een chronische of progressieve ziekte zoals Parkinson or multiple scleroseis de kans op herstel van hypersomnie laag. Naarmate de onderliggende ziekte voortschrijdt, manifesteren de bestaande bijkomende symptomen zich. In ernstige gevallen loopt de patiënt het risico op een toename van de symptomen. Als hypersomnie wordt veroorzaakt door het bestaande leven en de bijbehorende omstandigheden, kan een verandering in alledaagse processen of omgevingsinvloeden dat doen leiden tot klachtenvrijheid bij de patiënt. Slaaphygiëne moet in deze situaties worden herzien en geoptimaliseerd. Vaak is een aanpassing van de dagelijkse routine aan de menselijke behoeften, evenals een verandering in de mentale houding ten opzichte van alledaagse uitdagingen, nodig om slaapklachten te verlichten.
het voorkomen
Hypersomnie zelf kan niet worden voorkomen. Omdat het meestal een gevolg is van een ander voorwaarde - vaak slaapapneu als gevolg van zwaarlijvigheid - het is raadzaam om op een laag lichaamsgewicht te letten. Afzien van overdreven alcohol consumptie is nuttig, evenals consequente onthouding van drugs en een gezond dieet.
Nazorg
Voor patiënten met hypersomnie moet tijdens de follow-up speciale aandacht worden besteed om ervoor te zorgen dat de regels voor slaaphygiëne worden gevolgd. Dit omvat vooral een gecontroleerd verloop van het dag-nachtritme in combinatie met het volgen van het slaap-waakritme. Slaaptekort en slaapgebrek moeten worden vermeden. Het slaap-waakritme moet individueel worden aangepast en afgestemd op de betreffende patiënt. Op deze manier kunnen optimale slaap- en waakfasen stevig worden vastgelegd in de 24-uurs dagelijkse routine. Slaapfasen tijdens de dagfase zouden uitzonderingen moeten zijn en ook moeten worden afgestemd op het gedrag en de gewoonten van de patiënt. Een slaap-waak of 피로-wekdagboek wordt aanbevolen. Dit zal het voor de patiënt gemakkelijker maken om zijn of haar activiteiten op een zinvolle en effectieve manier in de dagelijkse routines in te passen. Activiteiten en taken die deel uitmaken van de routine kunnen dan bijvoorbeeld worden verplaatst naar de fasen van slaperigheid overdag. Daarnaast is een gezonde levensstijl uitermate belangrijk voor patiënten met hypersomnie. Alcohol moet absoluut worden vermeden vanwege de vermoeiende effecten. Een vrij lichte, koolhydraatarme dieet verspreid over meerdere kleine maaltijden in de loop van de dag is aan te raden. Onder nazorg valt ook het informeren van naaste familieleden en de sociale omgeving. De verdere levensplanning van de patiënt, bijvoorbeeld met betrekking tot opleiding, omscholing of beroep, speelt ook een doorslaggevende rol bij het leven met hypersomnie.
Wat u zelf kunt doen
Als er een sterke behoefte aan slaap is, moet de getroffen persoon verschillende voorzorgsmaatregelen nemen om complicaties of een verhoogd risico op ongelukken te voorkomen. De behoefte aan slaap vermindert de gewoonteprestaties en leidt tot een vermindering van de deelname aan het sociale leven. Om conflicten in het professionele en sociale leven te verminderen, moeten mensen uit de directe omgeving worden geïnformeerd over de problemen. De symptomatologie van de ziekte is vaak te wijten aan toegenomen spanning en ontevredenheid. De algemene levensstijl moet worden herzien en geoptimaliseerd. De voedselopname moet worden verbeterd en moet rijk zijn aan vitaminen evenals vezels. Te zwaar moeten worden vermeden en voldoende lichaamsbeweging of sportactiviteiten bevorderen het algemeen welzijn. De consumptie van alcohol of nicotine moet worden vermeden. Stimulerende middelen in de vorm van drugs of overmatig medicijngebruik moet ook worden vermeden. Slaaphygiëne moet worden aangepast aan de behoeften van de getroffen persoon. Een bezoek aan het slaaplaboratorium is nuttig en zeer informatief. Bronnen van verstoring tijdens rust- en herstelfasen moeten worden geëlimineerd. De dagelijkse routine moet zo mogelijk goed gestructureerd en regelmatig zijn. Als er plotselinge slaapaanvallen optreden, moeten bronnen van gevaar worden geëlimineerd. Deelname aan het wegverkeer dient niet plaats te vinden zonder begeleider. Activiteiten met een hoog risico op letsel mogen ook niet zonder toezicht en beschermende kleding worden uitgevoerd.
