De medische term humerusschacht breuk verwijst naar a bot fractuur die optreedt in het gebied van de humerusschacht. Vanwege de anatomie van de opperarmbeen en de nabijheid van de zenuwen (radiale zenuw) en bloed schepenkunnen er verschillende problemen optreden - als onderdeel van de behandeling van het letsel. De prognose is echter overwegend positief; complicaties - tijdens de behandeling - zijn zeldzaam tot niet-bestaand.
Wat is een humerusschachtfractuur?
Humerale schacht breuk (of ook wel humerusschachtfractuur, humerusschachtfractuur of diafysairschacht genoemd opperarmbeen breuk) beschrijft de breuk van het opperarmbeen of het bovenarmbeen. In dit geval breekt het bot in het schachtgebied (diafyse). Behandeling van de breuk, vanwege de omgeving bloed schepen en zenuwen, is niet ongecompliceerd en er kunnen soms bijkomende verwondingen optreden, die de ernst van het letsel verergeren.
Oorzaken
Door directe kracht (verkeersongeval, klap) kan een breuk van de humerusschacht ontstaan. Indirecte krachteffecten (vallen, draaien) zijn echter ook mogelijke oorzaken van een humerusschachtfractuur. Overigens heeft het verloop van het ongeval zeker invloed op de vorm van de breuk. Terwijl torsie- of spiraalbreuken meestal optreden als gevolg van indirecte kracht, zijn klonter- en dwarse breuken mogelijk als gevolg van directe kracht. In dit geval zet ook de breukzone uit, waardoor directe krachtinwerkingen soms grotere schade aanrichten dan indirecte krachtinwerkingen. Zeer zelden kan een humerusschachtfractuur ook een open fractuur vertegenwoordigen; statistisch gezien zijn 6.3 procent van alle humerusschachtfracturen zogenaamde 'open fracturen'. De ongevalsvolgorde heeft ook een enorme impact op mogelijke bijkomende verwondingen. Als er direct trauma is, het spierstelsel en ook het onderhuidse vetweefsel kan gewond raken. Er kunnen bloedingen zijn of spierkoorden kunnen scheuren. Soms kan ook een compartimentsyndroom worden geactiveerd. Om deze reden moet de arts ook voorzichtig zijn en rekening houden met eventuele andere verwondingen die mogelijk zijn opgetreden als onderdeel van de humerusschachtfractuur.
Symptomen, klachten en tekenen
Het klassieke symptoom is de vorming van zwelling. De zwelling gaat ook gepaard met blauwe plekken. De patiënt klaagt verder over ernstig pijn en een gelijktijdige beperking van beweging. Als er een letsel is aan de zenuwen (radiale zenuw), de zogenoemde "hand laten vallen”Komt voor. Dit betekent dat de patiënt de hand niet meer kan strekken. In ongeveer 20 procent van alle gevallen is de radiale zenuw is ook gewond. Als er sprake is van indirect trauma, moet worden aangenomen dat de zenuw is gescheurd. Slechts zelden wordt een scheur in de zenuw of meerdere zenuwen vastgesteld. Soms kunnen de zenuwen ook worden "gespietst" - vanwege het gebroken uiteinde van het bot. Tijdens het verkleinen (het zetten van de fractuur) is het goed mogelijk dat er blessures ontstaan door de anatomische omstandigheden. Om deze reden moet de reductie uiterst zorgvuldig gebeuren.
Diagnose en verloop van de ziekte
Als een humerusschachtfractuur wordt vermoed, stelt de arts een klinische diagnose. De belangrijkste focus ligt op de mobiliteit of immobiliteit van de schouder en elleboog gewrichten, ieder pijn in het breukgebied, en ook rekening houden met crepitaties (slijpen). Die klinische indicaties zijn duidelijke informatie dat er sprake is van een humerusschachtfractuur. Desalniettemin wordt de patiënt geröntgend zodat enerzijds de diagnose kan worden bevestigd en anderzijds de omvang van het letsel kan worden herkend. Ook het verloop van de breuk is bepalend voor verder therapie, zodat een Röntgenstraal moet altijd worden uitgevoerd. Slechts in zeer enkele gevallen worden verdere onderzoeken - zoals een computertomografie - voorgeschreven, zodat elke gewrichtsbetrokkenheid kan worden uitgesloten of gediagnosticeerd. Als onderdeel van het klinisch onderzoek let de arts ook op de zenuwtoevoer naar de hand en onderarm en controleert ook de bloed circulatie In het bijzonder wordt de radiale zenuw onderzocht op eventuele verwondingen, vanwege de frequentie van verwonding bij humerusschachtfracturen. Elke schade aan de radiale zenuw kan worden gevisualiseerd door EMG. Het ziekteverloop en de prognose zijn positief, het maakt niet uit of de arts kiest voor een conservatieve of chirurgische methode of dat er een indirecte of directe impact was die een humerusschachtfractuur veroorzaakte. Afhankelijk van eventuele bijkomende verwondingen, kunnen genezingsprocessen worden vertraagd, dus de eerste behandeling is geduld.
Complicaties
Door de breuk is er vooral relatief ernstig pijn in het getroffen gebied en meestal ook zwelling. De getroffen persoon lijdt aan bewegingsbeperkingen, wat niet zelden kan leiden tot psychisch ongemak. Door deze beperkingen en pijn wordt ook het dagelijkse leven van de patiënt aanzienlijk bemoeilijkt. Mocht er rustpijn optreden, dan kan dat ook leiden slaapproblemen. Over het algemeen leidt de ernstige pijn van een humerusschachtfractuur tot prikkelbaarheid. In de meeste gevallen is een snelle diagnose mogelijk, zodat ook vroege behandeling kan plaatsvinden. Er zijn geen bijzondere complicaties tijdens de behandeling. Een gipsverband wordt rond het getroffen gebied geplaatst zodat het niet kan bewegen, en de getroffen persoon moet wachten tot de fractuur is genezen. Complicaties kunnen optreden als de humerusschachtfractuur niet wordt behandeld of als de patiënt zichzelf onnodig blootstelt spanning tijdens genezing. In ernstige gevallen is ook een chirurgische ingreep nodig. De levensverwachting wordt niet veranderd door de humerusschachtfractuur. Bovendien kan de getroffen persoon het getroffen gebied na genezing meestal gebruiken.
Wanneer moet je naar een dokter?
In elk geval van een humerusschachtfractuur moet een arts worden geraadpleegd. Als deze fractuur niet door een arts wordt behandeld, kan in het ergste geval het bot groeien onjuist samen, waardoor een operatie nodig is voor behandeling. De arts moet worden geraadpleegd voor de humerusschachtfractuur als de getroffen persoon lijdt aan ernstige pijn en zwelling in de betreffende regio. Daarom moet, vooral na een ongeval of na een gewelddadige botsing, een arts-onderzoek worden uitgevoerd. Bovendien duiden bewegingsbeperkingen op de breuk van de humerusschacht. De breuk kan ook de zenuwen beschadigen, waardoor de getroffen persoon last krijgt van sensorische stoornissen in de hand. In veel gevallen is het letsel duidelijk zichtbaar, zodat er geen aanvullend onderzoek nodig is voor de diagnose. In een acuut noodgeval kan de humerusschachtfractuur een bezoek aan het ziekenhuis of de oproep van een spoedarts vereisen. De huisarts kan deze fractuur echter ook diagnosticeren en blijven behandelen. Er is meestal een positief ziekteverloop en geen verdere complicaties.
Behandeling en therapie
In bijna alle gevallen kiest de behandelende arts voor conservatieve behandeling. In dit geval brengt de arts een zogenaamd Gilchrist-verband aan; soms kan ook een gewoon bovenarmgips worden gemist. Het verband of gipsverband wordt ongeveer twee weken gedragen. De voorwaarde van de breuk wordt vervolgens gecontroleerd en, indien nodig, wordt het verband of het gipsverband nog een week of twee aangebracht. Als er echter schade is aan het schepen, geeft de arts de voorkeur aan de chirurgische methode. Vooral als zenuwen of zachte weefsels zijn beschadigd of als er een open fractuur is, is conservatieve behandeling niet veelbelovend. Chirurgie wordt ook uitgevoerd in het geval van bilaterale fracturen of een zogenaamde tussenpositie van zachte weefsels in de fractuuropening. In de context van defectfracturen wordt ook een operatie uitgevoerd. In het geval van osteosynthetische behandeling wordt plaatosteosynthese of intramedullaire vernageling uitgevoerd. Als er sprake is van een open fractuur, die operatief wordt behandeld, kiezen artsen vaak voor een fixator.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van een humerusschachtfractuur is gekoppeld aan de leeftijd van de patiënt en de ernst van de opgelopen fractuur. Naarmate de patiënt ouder wordt, neemt de kans op volledig herstel gestaag af. Bot sterkte neemt af met de leeftijd en schade aan het skelet herstelt niet volledig. Als het bot licht gebroken is, is de prognose gunstig. De botten groeien samen met goede medische zorg, resulterend in symptoomvrijheid. Normaal gesproken duurt het genezingsproces enkele weken of maanden totdat het lichaam van de getroffen persoon weer volledig veerkrachtig is.Als er een gecompliceerde fractuur met chippen is, is chirurgische ingreep noodzakelijk. Bones worden vervangen en hulponderdelen worden geïnstalleerd, die nodig zijn om de botten te versterken. Als de operatie zonder complicaties verloopt, kan de patiënt de arm voldoende bewegen met een aangebrachte intramedullaire spijker of een fixatie. Volledige functionaliteit en veerkracht wordt niet altijd bereikt met de hulpmiddelen, maar er is een aanzienlijke verbetering in volksgezondheid Als er geen medische behandeling wordt gezocht, kan dit levenslange beperkingen en ongemak tot gevolg hebben. De botten beide niet groeien überhaupt samen of scheef groeien samen. Dit zal waarschijnlijk resulteren in een aanhoudende beperking van het gebruikelijke bewegingsbereik en een laag draagvermogen.
het voorkomen
Een humerusschachtfractuur is meestal niet te voorkomen. Het is raadzaam om elke indirecte of directe kracht te vermijden; echter, omdat dit niet altijd mogelijk is, is er geen daadwerkelijke preventieve maatregel maatregelen kan worden aanbevolen om uiteindelijk een humerusschachtfractuur te voorkomen.
Follow-up
In het geval van een humerusschachtfractuur zijn die meestal zeer beperkt maatregelen of mogelijkheden voor nazorg voor de getroffen persoon. Deze zijn echter ook niet nodig, omdat bij een humerusschachtfractuur allereerst medische behandeling door een arts moet plaatsvinden om de klachten goed te verlichten. Er zijn ook geen bijzondere complicaties, zodat er meestal ook een positief beloop van de ziekte is. In de regel wordt de levensverwachting van de getroffen persoon ook niet verminderd door deze ziekte. De behandeling van dit letsel wordt meestal uitgevoerd door middel van een verband of door het aangetaste gebied te pleisteren. De getroffen persoon moet ervoor zorgen dat het getroffen gebied niet onnodig wordt belast en mag geen fysieke of inspannende activiteiten uitvoeren. Sportieve activiteiten moeten ook worden vermeden. Verder zijn regelmatige onderzoeken en controles door een arts erg belangrijk zodat de humerusschachtfractuur goed kan genezen. Een vroege diagnose is hierbij ook van groot belang. Patiënten worden in sommige gevallen in hun dagelijks leven beperkt door deze ziekte en hebben daarom ook hulp en steun nodig van hun eigen familie of vrienden en kennissen.
Wat u zelf kunt doen
Een fractuur van de humerusschacht kan in de regel niet door middel van zelfhulp worden behandeld. In dit geval wordt de fractuur altijd behandeld door een arts en is immobilisatie het belangrijkste punt van de behandeling zelf. In dit geval zijn er geen verdere complicaties en meestal volledige genezing. De getroffen persoon moet ervoor zorgen dat het verband of het gips gedurende enkele weken wordt gedragen volgens de instructies van de arts en niet zelf verwijderen. In sommige gevallen kan chirurgische ingreep ook nodig zijn als bloedvaten zijn beschadigd. Ook hier heeft de getroffen persoon geen middelen tot zelfhulp. Door het gebruik van geweld te vermijden, kan in het algemeen de humerusschachtfractuur worden voorkomen. Tijdens de behandeling mag het getroffen gebied niet onnodig worden blootgesteld spanning, omdat dit de genezing vertraagt. De getroffen persoon wordt in zijn dagelijks leven ernstig beperkt door de humerusschachtfractuur en heeft vaak de hulp van andere mensen nodig. In dit geval heeft de hulp van vrienden of de eigen familie een zeer positief effect op het beloop van de ziekte. Bij psychische klachten zijn gesprekken met goede vrienden ook erg nuttig. In de regel treedt een positief verloop van de ziekte op bij de fractuur van de humerusschacht.
