Hoffa-Kastert-syndroom manifesteert zich als een verdikking (hypertrofie) van het Hoffa-vetlichaam, dat zich in de knie uitstrekt gezamenlijke capsule van de onderrand van de patella tot het scheenbeenplateau. Het is van buitenaf gemakkelijk voelbaar als een zachte elastische structuur. hypertrofie van het Hoffa-vetlichaam is geen ziekte op zich, maar vertegenwoordigt meestal een ontstekingsreactie op terugkerende of enkelvoudige traumatische effecten op de knie of op ontstekingsprocessen in de kniegewricht.
Wat is het Hoffa-Kastert-syndroom?
Hoffa-Kastert-syndroom wordt gekenmerkt door hypertrofie van het Hoffa-vetlichaam in de kniegewricht Het Hoffa-vetlichaam (corpus adiposum infrapatellare) bevindt zich in de knie gezamenlijke capsule en strekt zich uit vanaf de onderrand van de knieschijf (patella) naar het scheenbeenplateau. Net als bij bursae dient de structuur niet alleen als opvulling, maar vervult ze ook een verscheidenheid aan sensorimotorische functies. Het wordt dan ook intensief bijgeleverd bloed en geïnnerveerd door een netwerk van snelgeleidende C-vezels. De orthopedist Albert Hoffa beschreef hypertrofie van het vetlichaam voor het eerst als een onafhankelijke ziekte in 1904. Pas 50 jaar later stelde chirurg Josef Kastert dat hypertrofie van het vetlichaam meestal gepaard ging met laesies in de knie zoals meniscus of kraakbeen schade of met ontsteking van specifieke structuren in de knie. De oorspronkelijke term Hoffa-ziekte voor hypertrofie van het corpus adiposum infrapatellare is vervangen door de term Hoffa-Kastert-syndroom, die de medische feiten beter weergeeft.
Oorzaken
De veelheid aan sensorimotorische taken die door het Hoffa-vetlichaam worden uitgevoerd, naast de mechanische dempings- en verplaatsingsfunctie, conditioneert de complexe en delicate fijne structuur. Het vetlichaam geeft constant feedback aan de hersenen over bewegingssequenties in de knie, zodat op basis van de berichten onbewust motorische correctie-instructies aan de betreffende spierdelen worden gegeven. Met betrekking tot zijn sensorimotorische taken ondersteunt het Hoffa-vetlichaam ook het proprioceptieve systeem, dat de waarneming en coördinatie van de positie van het lichaam en zijn ledematen in een driedimensionale ruimte. Het corpus adiposum infrapatellare is erg gevoelig voor terugkerende externe drukprikkels en voor ongebruikelijke bewegingen of blessures in de knie. Hierdoor worden vaak ontstekingsreacties geactiveerd. Ontstekingsreacties kunnen ook optreden als andere structuren in de kniegewricht zijn ontstoken. Het vetlichaam wordt afgewisseld met immuuncellen die kunnen worden geactiveerd door boodschappersubstanties van andere immuuncellen in omliggende structuren. Ontstekingsreacties in het vetlichaam leiden tot zijn hypertrofie.
Symptomen, klachten en tekenen
Ontstekingsreacties in het corpus adiposum infrapatellare en de bijbehorende hypertrofie van de structuur leiden tot beperkte kniebeweging, waarbij vooral de flexie wordt beïnvloed. Er ontstaat een zachte weerstand tegen hoeking van de knie. Hierin verschillen de symptomen duidelijk van meniscusschade, wat leidt tot een hardere en meer geaccentueerde blokkering van het gewricht. De symptomen gaan gepaard met toename pijn in de knie. Met name spanning pijn is duidelijk bij een poging tot flexie. Typisch worden uitpuilende zwellingen met een zachte tot grove textuur gezien aan beide zijden van het patellaire ligament. De zichtbare en voelbare zwellingen zijn gevoelig voor druk. In veel gevallen, maar niet altijd, zwelt de knie over het algemeen op, waardoor de typische symptomen van het Hoffa-Kastert-syndroom minder duidelijk worden.
Diagnose en verloop van de ziekte
Bij het begin van een te stellen diagnose ligt de nadruk vooral op het vastleggen van de zichtbare en voelbare symptomen en de pijn patronen (klinisch onderzoek). De medische geschiedenis, die informatie kan geven over het ontstaan en de oorzaak van de klachten, is ook belangrijk. Als de op deze manier gestelde diagnose vragen onbeantwoord laat die moeten worden verduidelijkt voordat een therapie, beeldvormingsprocedures zoals Röntgenstraal, MRI (MRI) en computertomografie (CT) kunnen worden overwogen. Afhankelijk van de bevindingen, knie artroscopie kan een optie zijn, waarbij een diagnose nauwkeuriger kan worden gesteld en tegelijkertijd een minimaal invasieve chirurgische ingreep wordt uitgevoerd. Het verloop van de ziekte Hoffa-Kastert-syndroom hangt voornamelijk af van de veroorzakende onderliggende ziekte, die vaak bestaat uit een laesie van bepaalde structuren in de knie. de structuur. Dit resulteert in de verhoogde opname van collageen vezels, die het corpus adiposum verharden en leiden tot aanzienlijke functionele beperking. Naarmate het vordert, verkalking of ossificatie kan zelfs voorkomen in het vetlichaam, wat de gewrichtsfunctie van de knie ernstig kan beperken.
Complicaties
Het Hoffa-Kastert-syndroom leidt tot verschillende klachten en symptomen die in het gebied van de knie kunnen optreden. Er ontstaan verschillende ontstekingen en infecties die het dagelijks leven en bewegen van de patiënt ernstig kunnen beperken. Bovenal is gewoon buigen niet meer mogelijk vanwege het Hoffa-Kastert-syndroom of gaat het meestal gepaard met relatief ernstige pijn. De getroffen persoon kan geen gewicht meer dragen en kan geen sportieve activiteiten meer uitoefenen. De pijn kan ook optreden in de vorm van pijn in rust, waardoor 's nachts slaapproblemen ontstaan. Het is niet ongebruikelijk dat zwelling optreedt en dat er negatieve psychologische symptomen ontstaan als gevolg van de aanhoudende pijn. Patiënten kunnen er dus last van hebben Depressie en andere psychologische stoornissen. De behandeling van het Hoffa-Kastert-syndroom is altijd causaal en gaat zelden gepaard met complicaties. De primaire behandeling is de onderliggende ziekte en in sommige gevallen is een operatie noodzakelijk. Dit hangt samen met de gebruikelijke complicaties en risico's van een operatie. De levensverwachting van de patiënt wordt niet beïnvloed door het Hoffa-Kastert-syndroom. Na de behandeling zijn er meestal geen symptomen meer.
Wanneer moet je naar een dokter?
Het Hoffa-Kastert-syndroom vereist altijd een bezoek aan een arts. Hierin zit geen zelfgenezing voorwaarde en gewoonlijk verergering van de symptomen als de behandeling niet wordt gestart. Patiënten moeten een arts met het Hoffa-Kastert-syndroom raadplegen als er ernstige pijn en zwelling in het kniegebied is. Deze gaan meestal ook gepaard met bewegingsbeperkingen en er kunnen ook sensorische stoornissen optreden. Vaak duidt vooral blijvende pijn in de knieën op het Hoffa-Kastert-syndroom, wat reden zou moeten zijn voor een bezoek aan de dokter. De zwellingen verdwijnen niet vanzelf en zijn vaak met het blote oog zichtbaar. Zeker na extern geweld of na een ongeval is een medisch onderzoek noodzakelijk. In acute noodsituaties kan het ziekenhuis worden bezocht voor het Hoffa-Kastert-syndroom. Bovendien kan de huisarts of een orthopeed ook het Hoffa-Kastert-syndroom identificeren en de behandeling starten. Meestal is er een positief verloop van de ziekte.
Behandeling en therapie
De behandeling van het Hoffa-Kastert-syndroom is primair gericht op het verlichten van de onderliggende ziekte die het voorwaarde Onderliggende voorwaarden kunnen onder meer schade aan de meniscus of laesies van een of meer ligamenten. Breuken of aandoeningen van het gewricht kraakbeen kan ook de trigger zijn voor een ontstekingsreactie van het vetlichaam. In gevallen waar primair schade aan de knie is geïdentificeerd en met succes behandeld, verdwijnt het Hoffa-Kastert-syndroom vanzelf. Dit leidt niet tot blijvende functionele beperkingen. In uitzonderlijke gevallen waarin zich al vezelachtige structuren in de vorm van villi hebben gevormd en de gewrichtsruimte vernauwen, wordt een gedeeltelijke resectie van het vetlichaam uitgevoerd om de mobiliteit van de knie te herstellen. In sommige gevallen is het ook nodig om een gedeeltelijke resectie uit te voeren omdat het vetlichaam de toegang belemmert tot de structuur waarvan de schade moet worden gerepareerd door artroscopie In het algemeen worden resecties of gedeeltelijke resecties van het vetlichaam voorzichtiger uitgevoerd dan in het verleden om interferentie met de vele functies van het corpus adiposum infrapatellare te minimaliseren.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van het Hoffa-Kastert-syndroom is over het algemeen gunstig. In een groot aantal gevallen kan de aanwezige onderliggende ziekte volledig genezen worden. Dit leidt tegelijkertijd tot genezing van het Hoffa-Kastert-syndroom. Om een goede kans op genezing te hebben, is een vroege en nauwkeurige diagnose vereist. Als dit wordt gegeven, kan binnen enkele weken of maanden met optimale klachtenvrijheid van symptomen worden bereikt therapieIndien zich geen verdere complicaties voordoen, is er na beëindiging van de behandeling geen gevolgschade te verwachten. Er zijn geen beperkingen en de knie kan geleidelijk weer volledig worden belast. Als er tijdens het herstel een bewegingsbeperking is, verslechtert de overigens zeer gunstige prognose. Bij sommige patiënten kunnen zich fibreuze structuren op de knie vormen. Deze moeten bij verdere behandeling worden verwijderd om het volledige bewegingsbereik van het gewricht te herstellen. Bovendien, de onderliggende voorwaarde kan leiden tot de noodzaak van chirurgische ingreep. Aangezien elke operatie risico's met zich meebrengt, bestaat de mogelijkheid van verder letsel of schade. Optimaal, na de operatie, is er snel wond genezen evenals herstel van de patiënt. Als dit het geval is, zal het Hoffa-Kastert-syndroom vanzelf achteruitgaan. Bij herhaling van de knieblessure kan het syndroom zich in de loop van het leven ontwikkelen. De prognose is ook gunstig als deze terugkeert.
het voorkomen
Omdat het Hoffa-Kastert-syndroom meestal wordt veroorzaakt door laesies of ontsteking van andere structuren van de knie, bestaat er geen direct preventief gedrag om het optreden van de ziekte te voorkomen. De beste preventie is om de knie te beschermen tegen letsel, misbruik en overmatig gebruik.
Nazorg
Bij het Hoffa-Kastert-syndroom, nazorg maatregelen zijn zeer beperkt of zelfs onmogelijk. In dit geval is de getroffen persoon vooral afhankelijk van een snelle diagnose en behandeling in een vroeg stadium. Dit is de enige manier om verdere complicaties of een verdere verergering van de symptomen te voorkomen. De symptomen van het Hoffa-Kastert-syndroom kunnen niet altijd volledig worden verlicht, zodat een volledige genezing niet altijd mogelijk is. In de regel moet eerst de onderliggende ziekte die verantwoordelijk is voor de ontstekingsreactie worden geïdentificeerd. Alleen dan kunnen de symptomen worden verlicht. In veel gevallen vereist het Hoffa-Kastert-syndroom daarom een chirurgische ingreep. Na een dergelijke operatie moet de getroffen persoon het rustig aan doen en geen inspannende activiteiten uitvoeren. Stressvolle activiteiten moeten ook worden vermeden. Het is niet ongewoon voor fysiotherapie maatregelen nuttig zijn. Veel oefeningen kunnen bij de patiënt thuis worden uitgevoerd, waardoor de mobiliteit weer toeneemt. Sommige patiënten zijn ook afhankelijk van de hulp en steun van vrienden en kennissen. Het Hoffa-Kastert-syndroom vermindert de levensverwachting van de getroffen persoon niet. Ook contact met andere patiënten kan nuttig zijn, aangezien dit leidt tot informatie-uitwisseling.
Wat u zelf kunt doen
De medische behandeling van het Hoffa-Kastert-syndroom kan door de getroffen persoon worden ondersteund door middel van spaarzame en matige lichaamsbeweging. Dit gaat meestal gepaard met fysiotherapie behandeling, die patiënten kunnen aanvullen met individuele oefeningen thuis. De verantwoordelijke sportarts of fysiotherapeut kan de vraag beantwoorden welke maatregelen om in detail te nemen. Naast deze algemene therapeutische maatregelen die gericht zijn op het verlichten van de symptomen, kunnen de bijbehorende symptomen zelf worden verlicht. Bij pijn in de knie worden gerichte massages aanbevolen, evenals rust en verkoeling. Soms natuurlijk pijnstillers zoals calendulazalf of extracten oppompen van Duivels klauw ook helpen. Deze middelen helpen ook bij spanningspijn en soortgelijke klachten in het gebied van de knie. Voor zwellingen en kneuzingen zijn wraps en verkoelende kompressen effectief gebleken. Als beweging beperkt is, AIDS zoals krukken of een rolstoel kan worden gebruikt. In minder ernstige gevallen is het meestal voldoende om de belasting van de getroffene te verminderen been Als er nog meer klachten optreden of de bovengenoemde maatregelen geen effect hebben, moet de arts opnieuw worden geraadpleegd. Hoewel het Hoffa-Kastert-syndroom meestal geen ernstige ziekte is, moeten ongebruikelijke symptomen nog steeds worden opgehelderd.
