Koorts ondanks antibiotica - wat te doen?

Wat is koorts ondanks antibiotica?

Fever is allereerst een natuurlijke reactie van het lichaam op een ziekteverwekker, zoals bacteriën. Door de hogere temperatuur worden de ziekteverwekkers effectiever bestreden. Vaak is echter ook een antibioticum nodig.

Een antibioticum is een medicijn dat de bacteriën. Het antibioticum doodt de bacteriën sneller en effectiever dan de immuunsysteem. Dus de immuunsysteem kan de afweerreactie stoppen en de koorts zinkt weer. Als het antibioticum niet voldoende werkt of als de triggerende ziekteverwekkers geen bacteriën zijn, maar bijvoorbeeld virussen immuunsysteem moet blijven vechten tegen de ziekteverwekkers en de koorts aanhoudt.

Hoe snel werken antibiotica bij koorts?

antibiotica ontvouwen hun effect relatief snel, zelfs als er tegelijkertijd koorts is. Bij het nemen van de antibioticamoeten de intervallen zo nauwkeurig mogelijk in acht worden genomen, zodat ze hun volledige effect kunnen bereiken. Bovendien hangt het begin van de actie af van de vorm waarin het antibioticum wordt ingenomen.

Buiten het ziekenhuis, antibiotica worden meestal voorgeschreven in tabletvorm, als zalf of druppels. Tijdens een intramuraal verblijf kan het antibioticum ook worden toegediend via de ader, wat een beter effect heeft. Bovendien kan de consumptie van alcohol of zuivelproducten een negatief effect hebben op de effectiviteit van het antibioticum.

Wat kan ik doen als de koorts ondanks antibiotica niet weggaat?

Verdere nuttige informatie vindt u onder: Hoe kunt u koorts verlagen, hoe weet ik of mijn koorts besmettelijk is? Als de koorts van een volwassene ondanks antibiotica ongewoon lang aanhoudt, kan dit verschillende oorzaken hebben. Zorg er eerst voor dat het antibioticum op de juiste manier is ingenomen.

Daarna moet men zich afvragen of de koorts is losgelaten door een bacteriële infectie, of dat er toch een andere ziektekiem (bv. Virus of paddenstoel) achter kan zitten. Dan zou het antibioticum niet effectief zijn. Als iemand voortkomt uit een bacteriële infectie, kan een andere bron van fouten de keuze van het verkeerde antibioticum zijn.

Verschillende kiemen beter of slechter reageren op bepaalde antibiotica. Afhankelijk van of de patiënt voor het laatst in het ziekenhuis is opgenomen of andere risicofactoren heeft (bijvoorbeeld chronische ziekte), kunnen verschillende bacteriën de meest waarschijnlijke triggers zijn. Hier kan de bepaling van de bacterie en zijn resistentie belangrijke informatie opleveren.

Weerstand kan ondanks antibiotica een andere reden zijn voor koorts. Door het massale gebruik van antibiotica ontwikkelen bacteriën resistentie tegen bepaalde medicijnen. Vooral in de ziekenhuisomgeving moet altijd rekening worden gehouden met mogelijke weerstanden.

Ten slotte moet men bij het kiezen van een antibioticum ook overwegen waar het medicijn effectief moet zijn. Als er bijvoorbeeld een ontsteking in het zachte weefsel is, moeten speciale antibiotica worden geselecteerd die dit zachte weefsel goed kunnen doordringen zodat er voldoende werkzame stof op de infectieplaats terechtkomt. Gebeurt dit niet, dan kan de infectie zich verder verspreiden en houdt de koorts aan.

Als koorts bij een baby of peuter ondanks antibioticatherapie langer dan drie dagen aanhoudt, moet een kinderarts worden geraadpleegd. De kinderarts beoordeelt dan waarom de koorts niet daalt. Net als bij volwassenen kunnen mogelijke foutenbronnen de verkeerde inname, een andere niet-bacteriële kiem of het verkeerde antibioticum zijn.

Deze situatie moet serieus worden genomen, vooral bij baby's, omdat ze snel vocht kunnen verliezen door de koorts en mogelijke weigering om te drinken en niet veel reserves hebben. Daarnaast kunnen andere symptomen zoals huiduitslagkeelpijn en vooral nek Er moet rekening worden gehouden met stijfheid. Nek stijfheid duidt op een ontsteking van de hersenvliezen.

Dit gevaarlijke, maar vrij zeldzame ziektebeeld moet zo snel mogelijk met de juiste antibiotica worden behandeld. Het is belangrijk dat er een antibioticum wordt gekozen dat ook de wervelkanaal. Om een ​​voldoende effect te bereiken, moet het antibioticum ook via de ader.

Longontsteking kan worden veroorzaakt door verschillende kiemen. Sommigen van hen komen vaker voor, andere minder longontstekingzou men eerst een antibioticum toedienen dat past bij de geschiedenis van de patiënt en effectief is tegen de meest voorkomende ziekteverwekkers. Als er al bekende bijzonderheden zijn, zoals ziekenhuisopname of een verzwakt immuunsysteem (bijvoorbeeld als gevolg van een ernstige chronische ziekte), zou men van meet af aan een antibioticum kiezen met een breder werkingsspectrum.

Als de koorts aanhoudt na de derde dag en er is ook een verslechtering van de algemene voorwaardetherapiefalen moet worden overwogen en moet worden overgeschakeld op andere antibiotica. In dat geval moet dan ook de ziekteverwekker worden bepaald om ook de mogelijkheid uit te sluiten dat het geen virus is waartegen het antibioticum niet werkzaam zou zijn. Met een Urineweginfectie de antibioticatherapie wordt vooral gekozen op basis van de ernst van het proces en daarna of het een gecompliceerde of ongecompliceerde ontsteking betreft - hier speelt het vooral een rol of de urineweginfectie voor het eerst of vaker voorkomt, bij een vrouw of een man .

Als er ook geklopt wordt pijn in de flank wordt aangenomen dat het ook een infectie is van de nierbekken. Als de koorts en andere symptomen ondanks antibioticatherapie aanhouden, moet de keuze van het antibioticum worden heroverwogen. In dit geval helpt het bepalen van de exacte ziekteverwekker, aangezien niet elk antibioticum even effectief is tegen elke kiem.

Daarnaast moet men ook altijd aan denken resistentie tegen antibiotica. In het laboratorium kan worden vastgesteld of een kiem resistent is tegen een bepaald antibioticum. Een ontsteking van de middenoor mag alleen met een antibioticum worden behandeld als het beloop van de ziekte zeer ernstig is of als er risicofactoren aanwezig zijn.

Een ernstig beloop van de ziekte gaat gepaard met hoge koorts en een sterk verminderd algemeen voorwaarde. Het antibioticum bij uitstek is amoxicilline. Het is echter bekend dat patiënten die al hebben gekregen amoxicilline in de afgelopen maand niet goed reageren op het medicijn.

Dit zou dan de oorzaak kunnen zijn van de bestaande koorts ondanks antibioticum. U moet dan onmiddellijk een ander antibioticum krijgen. Met middenoor ontsteking, goed ventilatie via de oortrompet is ook belangrijk.

Hier kunnen bijvoorbeeld decongestivum-neussprays worden gebruikt of mogelijk vergrote faryngeale amandelen, in de volksmond bekend als poliepen, kan verwijderd worden. Gebeurt dit niet, dan kan de ontsteking gemakkelijk terugkeren en zo tot blijvende koorts leiden. Koorts na een operatie duidt niet altijd op een bacteriële infectie.

Bijvoorbeeld postoperatief bloed bloedstolsels (trombo-embolie) of grote blauwe plekken kunnen enkele dagen na de operatie nog steeds koorts veroorzaken. In dit geval ontwikkelt de koorts zich, zelfs als de patiënt profylactisch antibiotica krijgt. Koorts na een operatie kan natuurlijk ook wijzen op een infectie.

Vaak zijn dit longontsteking, urineweginfecties en wondinfecties. Afhankelijk van welke kiem deze ontsteking heeft veroorzaakt, kan het profylactisch gegeven antibioticum niet effectief zijn. Als ondanks antibiotica koorts optreedt na een operatie, moet de oorzaak worden onderzocht om gevaarlijke complicaties te voorkomen.