Synoniemen
Influenza, echte influenza, virusgriep De enige effectieve profylaxe tegen influenza is vaccinatie. Dit moet echter jaarlijks worden herhaald met het betreffende nieuwe vaccin, zoals invloed virussen snel veranderen en daarmee gaat de immuniteit (bescherming tegen ziekte) verloren na een vaccinatie of na een ziekte. Influenza virussen vermenigvuldigen zich zeer snel en brengen vaak kleine veranderingen (puntmutaties) aan in hun oppervlaktecomponenten hemagglutinine en neuraminidase.
Deze veranderingen staan ook bekend als antigeendrift en kunnen resulteren in de immuunsysteem niet langer de virussen, die op deze manier slechts minimaal worden gewijzigd, en dus niet langer zo succesvol kunnen vechten. Dergelijke antigeenafwijkingen kunnen al optreden tijdens a griep seizoen, en in het ergste geval biedt de vaccinatie aan het begin van het seizoen mogelijk niet langer voldoende bescherming tegen het virus. Door de uitwisseling van genetische informatie tussen verschillende virustypen kunnen grotere variaties optreden, bijvoorbeeld wanneer influenzavirussen van vogels en varkens informatie uitwisselen.
Dit type mutatie wordt antigene verschuiving genoemd, die zelfs grotere veranderingen veroorzaakt dan de antigene drift. Er kunnen geheel nieuwe subgroepen van influenzavirussen ontstaan, die epidemieën of pandemieën kunnen veroorzaken. Hoewel een vaccinatie geen volledige garantie biedt tegen influenza, is regelmatige vaccinatie tegen influenzavirussen aan te bevelen, aangezien een ernstig beloop van de ziekte met complicaties kan worden voorkomen, vooral bij hoogrisicopatiënten en patiënten met een zwakkere immuunsysteem.
Ook gaat men ervan uit dat het lichaam in geval van nood beter overweg kan met een infectie door regelmatig contact met virusantigenen. De vaccinatie wordt vooral aanbevolen voor ouderen, zuigelingen, chronisch ziek en zwangere vrouwen en mensen die in de volksgezondheid onderhoud. In feite heeft iedereen baat bij de vaccinatie, zoals longontsteking en andere complicaties komen minder vaak voor en het sterftecijfer is lager.
De vaccinatie moet jaarlijks worden toegediend van september tot november, aan het begin van de winter griep seizoen. Tijdens de vaccinatie zelf wordt het vaccin (vaccin) intramusculair (in een spier) geïnjecteerd (geïnjecteerd), meestal in de bovenarm in de zogenaamde deltaspier. Na twee weken is de immuunsysteem heeft meestal genoeg geproduceerd antilichamen om het lichaam te beschermen tegen influenzavirussen.
Bijwerkingen treden echter meestal op na een dergelijke griepvaccinatie. De productie van vaccins tegen griep is erg complex en duurt ongeveer zes maanden. Aan het begin van elk jaar stelt de WHO (World Gezondheid Organisatie) beslist welke vaccins voor de komende tijd geproduceerd worden griep seizoen.
Deze worden vervolgens gemaakt van kippeneiwit. Voor dit doel worden influenzavirussen in kippeneieren geïntroduceerd en worden de eieren vervolgens geïncubeerd. De virussen vermenigvuldigen zich en kunnen na een paar dagen worden verwijderd en gebruikt om de vaccins te produceren.
Het vaccin dat het meest wordt gebruikt bij griepvaccinatie is een zogenaamd splitvaccin (splitvaccin). Het bevat alleen componenten van de virussen zoals de oppervlaktemoleculen neuraminidase en hemagglutinine, maar geen functionele virussen. De gesplitste vaccins bevatten vaak een versterker, ook wel adjuvans of immuunversterker genoemd.
De toevoeging van adjuvantia versterkt de reactie van het immuunsysteem op het vaccin, er hoeven veel minder virusdeeltjes te worden toegevoegd. Dit betekent dat er in een kortere tijd meer vaccin kan worden geproduceerd en de productiekosten worden verlaagd. De adjuvantia staan echter ook onder kritiek.
Ze worden ervan beschuldigd verantwoordelijk te zijn voor sterkere ontstekingssymptomen op de injectieplaats en bijwerkingen zoals hoofdpijn, rillingen en koorts. Vaccins met adjuvantia worden niet aanbevolen voor kinderen en zwangere vrouwen wegens gebrek aan ervaring. Hiervoor zijn er vaccins zonder toevoeging van vaccinboosters.
Een nieuw ontwikkeld levend vaccin, waarin functionele virussen werden toegepast op het neusslijmvlies, moest in Zwitserland van de markt worden gehaald vanwege tijdelijke gezichtsverlamming. Over het algemeen zijn levende vaccins echter effectiever dan spleetvaccins, omdat ze een sterkere reactie van het immuunsysteem veroorzaken en dus ook een betere bescherming tegen ziekten. Een verdere bescherming tegen de meest voorkomende complicatie, bacteriële longontsteking, kan worden bereikt door een pneumokokkenvaccinatie. Pneumokokken zijn een van de meest voorkomende oorzaken van superinfectie by bacteriën bij mensen die aan griep lijden.
Deze vaccinatie wordt speciaal aanbevolen voor kleine kinderen, volwassenen ouder dan 65 jaar en patiënten die hun hebben gehad milt verwijderd. Een zeer effectieve en ook eenvoudige manier van profylaxe is het regelmatig en grondig wassen van de handen met zeep. U moet er ook voor zorgen dat u uw gezicht alleen met schone handen aanraakt.
Als deze maatregelen consequent worden uitgevoerd, is een belangrijke transmissieroute van de virussen, namelijk via besmette (vervuilde) oppervlakken, al geëlimineerd. De productie van vaccins tegen griep is erg complex en duurt ongeveer zes maanden. Aan het begin van elk jaar stelt de WHO (World Gezondheid Organisatie) beslist welke vaccins er geproduceerd worden voor het komende griepseizoen.
Deze worden vervolgens gemaakt van kippeneiwit. Voor dit doel worden influenzavirussen in kippeneieren geïntroduceerd en worden de eieren vervolgens geïncubeerd. De virussen vermenigvuldigen zich en kunnen na een paar dagen worden verwijderd en gebruikt om de vaccins te produceren.
Het vaccin dat het meest wordt gebruikt bij griepvaccinatie is een zogenaamd splitvaccin (splitvaccin). Het bevat alleen componenten van de virussen zoals de oppervlaktemoleculen neuraminidase en hemagglutinine, maar geen functionele virussen. De gesplitste vaccins bevatten vaak een versterker, ook wel adjuvans of immuunversterker genoemd.
De toevoeging van adjuvantia versterkt de reactie van het immuunsysteem op het vaccin, er hoeven veel minder virusdeeltjes te worden toegevoegd. Dit betekent dat er in een kortere tijd meer vaccin kan worden geproduceerd en de productiekosten worden verlaagd. De adjuvantia staan echter ook onder kritiek.
Ze worden ervan beschuldigd verantwoordelijk te zijn voor sterkere ontstekingssymptomen op de injectieplaats en bijwerkingen zoals hoofdpijn, rillingen en koorts. Vaccins met adjuvantia worden niet aanbevolen voor kinderen en zwangere vrouwen wegens gebrek aan ervaring. Hiervoor zijn er vaccins zonder toevoeging van vaccinboosters.
Een nieuw ontwikkeld levend vaccin, waarin functionele virussen werden toegepast op het neusslijmvlies, moest in Zwitserland van de markt worden gehaald vanwege tijdelijke gezichtsverlamming. Over het algemeen zijn levende vaccins echter effectiever dan spleetvaccins, omdat ze een sterkere reactie van het immuunsysteem veroorzaken en dus ook een betere bescherming tegen ziekten. Een verdere bescherming tegen de meest voorkomende complicatie, bacterieel longontsteking, kan worden bereikt door een pneumokokkenvaccinatie.
Pneumokokken zijn een van de meest voorkomende oorzaken van superinfectie by bacteriën bij mensen die aan griep lijden. Deze vaccinatie wordt speciaal aanbevolen voor kleine kinderen, volwassenen ouder dan 65 jaar en patiënten die hun hebben gehad milt verwijderd. Een zeer effectieve en ook eenvoudige manier van profylaxe is het regelmatig en grondig wassen van de handen met zeep. Je moet er ook voor zorgen dat je je gezicht alleen met schone handen aanraakt. Als deze maatregelen consequent worden uitgevoerd, is een belangrijke transmissieroute van de virussen, namelijk via besmette (vervuilde) oppervlakken, al geëlimineerd.
