Hoe werkt een biopsienaald? | Biopsie

Hoe werkt een biopsienaald?

Biopsie naalden zijn verkrijgbaar in verschillende lengtes en met verschillende binnendiameters. EEN biopsie naald is een holle naald. Als een spuit op een biopsie naald kan er een onderdruk ontstaan.

Hierdoor kan de weefselcilinder worden aangezogen en in het inwendige van de naald worden gezogen. Dit heet aspiratie. Tegenwoordig werken de meeste biopsienaalden volledig of semi-automatisch. Verder zijn er speciale naalden, zoals de vacuümbiopsie, die bestaat uit een buitenste en een binnenste naald.

Wat zijn de risico's van een biopsie?

Risico's bij een biopsie zijn bloedingen en blauwe plekken op de donorplaats. Ze komen vaker voor dan de andere risico's. Het risico op bloeding is groter als organen met een goede bloed voorraad wordt gebiopteerd of bloedverdunnende medicatie wordt ingenomen.

Het is ook mogelijk dat naburige organen of structuren gewond raken. Het risico kan worden geminimaliseerd door gebruik te maken van beeldvormende technieken zoals ultrageluid of röntgenfoto's. Andere risico's kunnen wondinfecties zijn of wond genezen aandoeningen.

Deze komen echter slechts zeer zelden voor. Er is momenteel een discussie of tumorcellen kunnen worden weggevoerd door een biopsie en dus metastasen kunnen vormen in het donorkanaal. Dit wordt in de huidige literatuur echter als zeer onwaarschijnlijk beschreven.

Borstbiopsie

Door de constante hermodellering van het borstweefsel bij vrouwen is er een permanent verhoogd risico op weefselveranderingen. De meeste vrouwen ontdekken in de loop van hun leven nodulaire structuren op hun eigen borsten, die verdere verduidelijking behoeven. In de meeste gevallen zijn dit goedaardige knobbeltjes.

Theoretisch kan er echter een kwaadaardige tumor aanwezig zijn die zo snel mogelijk moet worden behandeld. Nadat een vermoedelijke diagnose is gesteld, wordt een biopsie genomen uit het borstweefsel. Voor dit doel wordt gewoonlijk een ponsbiopsie met hoge snelheid uitgevoerd.

Het verdachte weefsel wordt driemaal onder controle gestanst met een ultrageluid apparaat. Dit gebeurt met zo'n hoge snelheid dat de pijn is erg klein. Het enige dat nodig is, is een plaatselijke verdoving en een kleine huidincisie.

Het risico op bloeding en infectie is aanwezig, maar is erg laag. Bij snelle stansprocedures is er ook altijd een kleine kans op verspreiding van tumorcellen, die zich op een andere plaats kunnen nestelen en weer kunnen verspreiden (metastasen). Punchbiopsie bij de diagnose van borsttumoren is een populaire procedure.

De resultaten kunnen als zeer zinvol worden aangemerkt. Als er minimaal 3 biopsieën worden uitgevoerd, is er een hoge mate van zekerheid dat er voldoende opvallende cellen worden verkregen. Goedaardig weefsel wordt als zodanig met een hoge mate van zekerheid gedetecteerd en de diagnose van kwaadaardige tumoren is nauwkeurig met een waarschijnlijkheid van 98%. In veel gevallen bespaart het vrouwen van chirurgische ingrepen uitslag vanwege valse diagnoses na eerdere mammogrammen. Andere biopsiemethoden die op de borst kunnen worden gebruikt, zijn onder meer fijne naaldbiopsie, uitroeiing, mammotoom en andere ponstechnieken.