Prognose | Wat is een golfelleboog?

Prognose

De prognose kan als goed worden omschreven, aangezien de meeste patiënten met een aandoening aan de golfelleboog conservatief, dus zonder operatie, te genezen zijn. Het is echter mogelijk dat de ziekte langdurig optreedt en onder bepaalde omstandigheden alleen met chirurgie. In zeldzame gevallen kan een operatie geen blijvende verlichting van de pijn. De golfelleboog komt vaak voor bij tennis elleboog.

Oefeningen

Voor de genezing van de arm van de golfer is het handig als de patiënt regelmatig oefeningen doet. Het is belangrijk dat het geduld niet verloren gaat als het gewenste doel niet onmiddellijk wordt bereikt. Het effect ontvouwt zich alleen met de tijd en kan alleen optreden als de oefeningen consistent in regelmaat en duur zijn uitgevoerd.

Stretching oefeningen: Enerzijds is het belangrijk om de spieren van de onderarm. Om dit te doen, strek je de aangedane arm bij de elleboog, strek nu de pols en trek het met de andere hand verder in het verlengstuk. De buigspieren worden gestrekt en er wordt een lichte trekbeweging geproduceerd aan de onderkant van de onderarm.

De strekspieren kunnen worden gestrekt door de pols zoveel mogelijk en dan lichtjes drukken met de andere hand. Bij deze oefening moet ook de arm gestrekt zijn. De stretching oefeningen moeten ongeveer 30 seconden worden uitgevoerd en driemaal per trainingseenheid worden herhaald.

Idealiter zouden de oefeningen minstens één keer per dag moeten worden uitgevoerd, of zelfs beter meerdere keren per dag. Zodra de ontsteking en pijn enigszins zijn afgenomen, is het tijd om de onderarm spieren, omdat dit verdere overprikkeling voorkomt. De training moet worden gedaan met een lage gewichtsbelasting en een groot aantal herhalingen (20-30).

Een eenvoudige vorm van lichaamsbeweging is om een ​​PET-fles van 0.5 l in uw hand te nemen en uw onderarm op een tafel te plaatsen zodat uw hand boven de rand van de tafel in de lucht wordt gehouden. Nu moet de fles omhoog en omlaag worden gebracht stretching en het buigen van de pols. De oefening moet op twee manieren worden uitgevoerd, de ene keer moet de arm worden vastgehouden met de achterkant van de hand naar boven gericht, de andere keer met de palm van de hand naar boven gericht.

Dit is de enige manier om ervoor te zorgen dat beide spiergroepen, extensor en flexor, worden getraind. Deze oefening moet ook drie keer per eenheid worden uitgevoerd met een herhalingsfrequentie van 20-30. De elleboog van de golfer is een plaatselijke ontsteking in het gebied van de buigspieren van de onderarm en hand.

Medisch gezien is het een zogenaamde epicondylitis (humeri medialis). Enerzijds behoort het tot de insertie tendopathieën (= ziekte van de pezen, peesmantels en ligamenten), aan de andere kant behoort het ook tot de myotendinoses (ziekte van de eenheidsspier = myo en pees = tendo). Bijgevolg is epicondylitis (humeri medialis) een ziekte van de pezen en ligamenten, waarbij de aangrenzende spieren betrokken zijn.

Tendopathieën (= peesontstekingen) kunnen onder bepaalde omstandigheden pijnlijke veranderingen in pezen in het gebied van een spieroorsprong, spier-, ligament- of capsulehechting. Een tendopathie kan dus vrijwel overal in het lichaam voorkomen. In het geval van de elleboog van de golfer, kenmerkend pijn treedt op als gevolg van overbelasting van de spieren, wat de bruikbaarheid van de aangedane arm sterk kan beperken.

De elleboog van de golfer, epicondylitis humeri medialis, komt zowel bij mannen als bij vrouwen voor, meestal op middelbare leeftijd. De elleboog van de golfer kan zowel conservatief als operatief worden behandeld. In de regel probeert men het ziektepatroon eerst conservatief te behandelen.

Dit impliceert behandelmethoden zoals: immobilisatie, elektromechanische stimulatie, cortisone injecties, zalfverbanden en extracorporaal schokken golftherapie. Als de conservatieve maatregelen niet werken, kan een operatie noodzakelijk worden. Dit impliceert het losmaken van de spieren die nodig zijn voor het strekken van de arm (= “onderarmextensor”).

De arm van de golfer stimuleert de buigspieren van de onderarm en gaat gepaard met pijn in de arm. Er zijn tal van behandelmethoden, waarbij de zelfstandige praktijk van de patiënt een belangrijke rol speelt in de therapie. Alleen in uitzonderlijke gevallen en bij zware, langdurige cursussen mag tot een operatie worden besloten.