Heupgewricht: veelvuldig slachtoffer van artrose

Rechtop lopen is iets waarmee we worden geboren. Maar om rechtop te kunnen staan, hebben we sterk nodig gewrichten, vooral in de heupen en knieën. Gezamenlijk artrose en slijtage aan de kraakbeen laag echter in opkomst in onze samenleving. Dit komt deels doordat we ouder en ouder worden en dat dergelijke ziektes zich vaak ontwikkelen met de leeftijd. Maar ook steeds meer jonge mensen leven met een kunstmatig middel heup gewricht. Gemiddeld, implantaten gaan tien tot vijftien jaar mee voordat ze moeten worden vervangen. Keramische prothesen zijn het meest geschikt voor jonge patiënten met een heup osteoartritis.

Wat is artrose in het heupgewricht?

Heup gewricht artrose heet coxarthrosis in medisch taalgebruik en is een degeneratieve ziekte van de heup gewricht. In het bijzonder, de kraakbeen oppervlakken van het acetabulum en het dijbeen hoofd zijn aangetast. Slijtage van het gewricht treedt meestal op op hoge leeftijd. Heup gewricht artrose vertegenwoordigt de meest voorkomende vorm van artrose in Duitsland. In het geval van artrose van het heupgewricht, de kraakbeen laag in het gewricht wordt na verloop van tijd dunner en verdwijnt. Door de afbraak van kraakbeen massa, de gewrichtsruimte wordt steeds smaller tot de botten tegen elkaar wrijven.

Oorzaak van artrose in het heupgewricht zit in de genen

Menselijke heup gewrichten worden onderworpen aan ongelooflijke spanningen. Wanneer lopend of het dragen van lasten, ze moeten vele malen ons lichaamsgewicht absorberen. Ziekten van deze belangrijke spilpunten in ons lichaam zijn daarom niet ongewoon. artrosekan bijvoorbeeld zelfs jonge mensen treffen en is geen eenvoudig symptoom van ouderdom.

Andere oorzaken van artrose van het heupgewricht

Bijna elke tweede Duitser ouder dan 60 jaar klaagt over artritis gewrichten, vooral de heup- en kniegewrichten. Gewrichtsslijtage is onderhevig aan tal van factoren en een complex ziekteproces. Oorzaken zijn onder meer een genetische aanleg en hoge leeftijd. Ongevallen of aanhoudende zware belasting tijdens het sporten of op het werk kunnen echter ook leiden tot artrose van het heupgewricht. Andere factoren die artrose in het heupgewricht kunnen bevorderen zijn:

Als meerdere van deze factoren samenkomen, neemt de kans op gewrichtsslijtage in de heup toe. Het is echter niet altijd mogelijk om een ​​exacte oorzaak te definiëren. Maar één ding is zeker: osteoartritis is geen simpele slijtageziekte, maar een ernstige ziekte. De langzame afbraak van het gewrichtskraakbeen is nog niet te stoppen. Maar de bijbehorende symptomen zoals pijn en zwelling kan door de arts worden verlicht.

Problemen met het metabolisme van de gewrichten

Tijdens artrose raken de opbouw- en afbraakprocessen in het gewrichtskraakbeen uit balans. Het kraakbeen verliest zijn functie als een schokken absorber en niet langer voldoende dempt het aangetaste gewricht. Het omringende bot is overbelast en probeert zichzelf te versterken door onregelmatig te groeien. In het proces, het gewricht hoofd wordt letterlijk ommuurd door de overmatige botaanmaak.

Hoe laat artrose van het heupgewricht zich voelen?

Artrose van het heupgewricht ontwikkelt zich in de loop van jaren en wordt slechts geleidelijk merkbaar. In de vroege stadia zijn de eerste stappen na het opstaan ​​niet zo gemakkelijk als normaal en kunnen ze een beetje pijn doen. Dit neemt snel af, maar komt steeds vaker voor. Zoals de voorwaarde vordert, pijn ontwikkelt zich bij bepaalde bewegingen, zoals voorover buigen, uit een auto stappen of trappen aflopen.

Artrose van het heupgewricht: symptomen in vergevorderde stadia

In het vergevorderde stadium van artrose kan het heupgewricht dan ook in rust veel pijn doen, zoals bij zitten of liggen, en wordt de mobiliteit steeds beperkter. Samengevat duiden de volgende symptomen op artrose in het heupgewricht:

  • Start-up pijn in de heup is een ongemak dat optreedt aan het begin van een beweging, bijvoorbeeld 's ochtends na het opstaan ​​of na langdurig zitten. Na enige tijd neemt de pijn weer af
  • Heup gewrichtspijn tijdens langdurige inspanning of bij het afdalen van trappen.
  • Liespijn kan ook langs de dij naar de knie uitstralen
  • Veranderde gang (mank lopen): vanwege de eenzijdige gewrichtsslijtage en om de pijn laag te houden, gaan veel getroffen mensen beperkt weg
  • Pijn in rust bij zitten of liggen
  • Beperkte mobiliteit: het bovenbeen kan nauwelijks worden gestrekt, gebogen, gespreid of gedraaid en alleen met pijn

De juiste diagnose leidt tot de juiste therapie

Iedereen die bang is om last te hebben van een gewricht artritis, moet door zijn huisarts worden doorverwezen naar een orthopeed. Met de hulp van bloed testen en röntgenfoto's kan de orthopeed bepalen of de gewrichtsaandoening aanwezig is en zo ja, wat. Ten slotte, jicht en reumatiek zijn niet ongebruikelijk in onze samenleving. Aan het begin van het onderzoek vraagt ​​de arts de patiënt naar de zijne medische geschiedenis, levensstijl en mogelijk vergelijkbare gevallen in het gezin (anamnese). Dit wordt gevolgd door een fysiek onderzoek​ Hier worden de gang en houding van de patiënt gecontroleerd op mogelijke misvorming en worden gewrichten gepalpeerd op gevoeligheid en zwelling. Ook wordt de beweeglijkheid van het gewricht onderzocht om te bepalen hoever de artrose is gevorderd. Het belangrijkste onderzoek voor het vinden van de diagnose is echter de Röntgenstraal examen. Dit komt omdat een Röntgenstraal kan bijvoorbeeld laten zien of en in hoeverre de gewrichtsruimte is versmald en of er uitgroei is ontstaan ​​op de botten (osteofyten). Andere tekenen van artrose van het heupgewricht zijn gaten in het botoppervlak (kei-cysten) of verdichte botstof onder de gewrichtsoppervlakken (subchondrale sclerose). Deze onderzoeken zijn in de regel voldoende als diagnostisch maatregelen​ Om andere ziekten in het heupgewricht uit te sluiten of om schade aan zachte weefsels zoals ligamenten en spieren op te sporen, kunnen andere beeldvormingstechnieken zoals ultrageluid or MRI (MRI) kan worden gebruikt.

Conservatieve therapie voor artrose van het heupgewricht

Artrose is niet te genezen. De progressie van de ziekte kan echter worden vertraagd en pijn kan worden verlicht. Vooral in de vroege stadia kan de getroffen persoon actief helpen om artrose op afstand te houden. Conservatief therapie richt zich op pijnbestrijding en mechanische verlichting van het heupgewricht. Naast behandeling met medicijnen zoals pijnstillers of niet-steroïde ontstekingsremmend drugs (NSAID's), gerichte fysiotherapeutische oefeningen kunnen gewrichtsblokkades verminderen en de beweeglijkheid van het gewricht behouden of zelfs aanzienlijk verbeteren.

Chirurgische therapie voor artrose van het heupgewricht.

Als de artrose echter te vergevorderd is, kan vaak alleen een operatie helpen. Hier zijn er twee chirurgische ingrepen.

  • Osteotomie: deze procedure corrigeert de positie van de gewrichtsoppervlakken en wordt meestal gebruikt voor verkeerde posities. De kans op succes neemt echter af naarmate de leeftijd en het gevorderde stadium van artrose toenemen. Daarom wordt deze operatie tegenwoordig vrij zelden uitgevoerd.
  • Endoprothese: de implantatie van een kunstmatig heupgewricht is verreweg de meest gebruikelijke therapeutische maatregel. Bij een totale heup-endoprothese (heup-TEP), zowel het gewricht hoofd en het stopcontact zijn vervangen. Bij een deelprothese daarentegen wordt alleen de heupkop vervangen.

Kunstmatige heupgewrichten voor jong en oud.

Er is nog geen materiaal dat zo veerkrachtig en efficiënt is als het natuurlijke gewricht. Maar gemiddeld gaan heupgewrichtsprothesen meer dan 15 jaar mee. Of u een prothese van keramiek, metaal of kunststof neemt, hangt van veel factoren af ​​en moet daarom individueel worden beslist. De duurzaamheid van een heupprothese hangt grotendeels af van hoe goed het in het dijbeen is verankerd. Bij oudere mensen is dit vaak niet meer zo stabiel, vandaar dat de kunstmatig heupgewricht is verbonden met het bot met een speciaal cement. Bij jongere patiënten kan de prothese groeien gemakkelijker in de dijDaarom wordt hier vaak cementvrije fixatie toegepast. Bovendien kan het kunstgewricht in dergelijke gevallen indien nodig beter worden vervangen.

Voor elke patiënt het juiste materiaal

Ook kunstheupgewrichten hebben veel te verduren. Vooral bij jongere, actieve patiënten. Terwijl ziekten zoals articulaire artrose vaak de oorzaak zijn van een beschadigd heupgewricht bij oudere patiënten, wordt dit belangrijke gewricht bij jongere mensen vooral beschadigd door ernstige ongevallen tijdens het sporten of in het wegverkeer. Kanker kan ook leiden aan de behoefte aan een kunstmatig heupgewricht​ Bewezen implantaten zijn gemaakt van kunststoffen en / of metalen. Ze gaan gemiddeld 15 jaar mee voordat ze loskomen en een nieuwe operatie noodzakelijk wordt. Keramiek lijkt echter een bijzonder geschikt materiaal voor jonge patiënten. In een vijfjarig onderzoek observeerden Amerikaanse onderzoekers uit Chicago de kunstmatige gewrichten van meer dan 1,000 heupgewrichtspatiënten. Hun metingen toonden aan dat keramische heupen tot 400 keer veerkrachtiger waren dan op plastic-metaalbasis implantaten​ Bij plastic doppen wrijven kleine hoeveelheden materiaal constant weg, waardoor ontsteking rond het implantaat en resulterend in loskomen. Keramiek daarentegen is slijtvast.

Oefening, zelfs na een operatie, is de beste manier om permanente mobiliteit te bereiken

Als het zieke gewricht moet worden vervangen, kan de patiënt al enkele dagen na de operatie met mobilisatieoefeningen beginnen. Vervolgens leert de patiënt tijdens de revalidatie om te gaan met de nieuwe mobiliteit. Het is belangrijk om de spieren rond het nieuwe gewricht op te bouwen, zodat het voldoende wordt ondersteund. Regelmatige onderzoeken door de orthopedisch chirurg bepalen of het implantaat goed past. Röntgenfoto's tonen zelfs de kleinste verandering rond het kunstgewricht, en vaak met vroege interventiekan de levensduur van de kunstheup aanzienlijk worden verlengd.