Heupdysplasie is een aangeboren ontwikkelingsstoornis van de heup, die meestal wordt gedetecteerd bij baby's door ultrageluid en geneest gewoonlijk zonder gevolgen met de juiste therapie Zogenaamde restdysplasie, waarbij de heup ondanks behandeling tijdens jeugd, is tegenwoordig relatief zeldzaam. Echter, als heupdysplasie bij kinderen over het hoofd wordt gezien of te laat wordt behandeld, kan er ernstige gevolgschade ontstaan.
Gewrichtsslijtage dreigt als het onbehandeld blijft
Voortijdige slijtage van de heup gewricht (coxarthrosis) komt dan vaak voor, zelfs bij jonge volwassenen. Niet zelden wordt zelfs een vroege gewrichtsvervanging noodzakelijk. Bij ons leer je welke symptomen heupdysplasie oorzaken bij volwassenen en welke behandelingsopties beschikbaar zijn.
Heupdysplasie: symptomen soms laat in het leven
Niet-gediagnosticeerde heupdysplasie kan voor de eerste keer pas op volwassen leeftijd symptomen veroorzaken. Meestal pijn in de lies of laterale heup komt dan in eerste instantie voor bij sport of zware inspanning. Plotselinge blokkering van het gewricht, een gevoel van instabiliteit of 'knallen' van het gewricht kan ook voorkomen.
Heuppijn geassocieerd met artrose
Als heupdysplasie niet wordt behandeld, kan de heup gewricht kan permanent worden beschadigd. Dit komt doordat de onjuiste belasting van de gewrichtsoppervlakken ervoor zorgt dat het gewricht zeer snel verslijt - in sommige omstandigheden pijnlijk heup gewricht artrose komt zelfs voor de leeftijd van 40 voor.
Dit manifesteert zich dan door ernstig pijn met de kleinste belasting en bij langdurig zitten en staan. In de meeste gevallen wordt ook de beweeglijkheid van de heup verminderd en is het vermogen om te lopen beperkt. De getroffenen worden daardoor vaak ernstig beperkt in hun dagelijks leven en zijn afhankelijk van pijnstillers.
Diagnose van "heupdysplasie" door middel van röntgenfoto's.
Bij volwassenen kan heupdysplasie meestal gemakkelijk worden vastgesteld door een Röntgenstraal Daarin kunnen de vorm en positie van het heupgewricht eenvoudig worden beoordeeld. Bovendien is te zien of osteoartritis van de heup is al aanwezig.
Door te vragen naar de symptomen (medische geschiedenis) En een fysiek onderzoekkan de arts de ernst van de klachten inschatten om zo de juiste behandelmethode te kiezen.
Therapie: meestal een operatie nodig
In tegenstelling tot baby's hebben volwassenen met heupdysplasie meestal een operatie nodig. Dit komt omdat de misvorming van het heupgewricht moet worden gecorrigeerd om verdere schade aan het gewricht te voorkomen. Voor dit doel zijn er verschillende chirurgische ingrepen die erop gericht zijn om het dijbeen beter te 'passen' hoofd in de koker en zo een zo natuurlijk mogelijke gewrichtspositie bereiken.
De meest voorkomende is de zogenaamde drievoudige osteotomie volgens Tönnis. In deze procedure is het darmbeen, schaambeen en zitbeen worden gesneden en opnieuw bevestigd in een gewijzigde positie. Dit hervormt het misvormde acetabulum zodat het het dijbeen beter kan omsluiten hoofd.
Gewrichtsvervanging voor heupdysplasie.
Het succes van chirurgische behandeling voor heupdysplasie bij volwassenen hangt grotendeels af van hoe erg het heupgewricht al is beschadigd. Als er geen osteoartritis of slechts lichte artrose, de symptomen kunnen aanzienlijk worden verlicht door een operatie.
Als de slijtage echter uitgesproken is, wordt een kunstmatig heupgewricht kan voor een volwassene met heupdysplasie de enige manier zijn om te leven pijn-vrij op lange termijn.
