Haaruitval bij vrouwen

Definitie

Haaruitval is een voorwaarde waarbij het haarverlies wordt verhoogd tot voorbij het natuurlijke niveau. Een persoon verliest ongeveer 100 haren per dag, maar ze groeien terug. In het geval van haaruitval, groeien deze haren niet terug, wat kan leiden tot haarloosheid (alopecia).

Een verlies van ongeveer 200 haren per dag wordt genoemd haaruitval. De haar verlies wordt in de technische terminologie ook wel "effluvium" genoemd. De termen effluvium en alopecia worden vaak door elkaar gehaald.

Alopecia verwijst echter naar de toestand van haarloosheid, niet naar het proces van haar verlies. Haar verlies hoeft niet noodzakelijkerwijs tot alopecia te leiden. Het kan tijdelijk of permanent zijn. Niet alleen mannen hebben last van haaruitval en haarloosheid, maar ook vrouwen. Vooral daarna de menopauze, ervaren sommige vrouwen meer haaruitval.

Oorzaken van haarverlies bij vrouwen

De oorzaken van haaruitval bij vrouwen zijn zeer divers. Sommige zijn tijdelijk, maar andere leiden tot permanent haarverlies. Ondervoeding kan leiden tot haaruitval door het ontbreken van belangrijk vitaminen en sporenelementen zoals ijzer.

IJzergebrek is wijdverspreid onder vrouwen vanwege toegenomen menstruatiebloedingen. Bovendien kunnen verschillende medicijnen, vooral chemotherapeutica, tot haaruitval leiden. Maar ook bètablokkers, heparines, ASS of anesthesiegassen zijn mogelijke oorzaken.

Allergische reacties, haarkleuring of agressieve oxidatiemiddelen, die voornamelijk voorkomen in bleekmiddelen, zijn nog steeds mogelijke oorzaken van haarverlies bij vrouwen. Chronische ziekten, zoals suikerziekte mellitus, een chronische infectie of kwaadaardig kanker, zijn ook belangrijk oorzaken van haaruitval. Bovendien virus en schimmelziekten van de huid, huidtumoren, eczeem or psoriasis zijn mogelijke oorzaken.

Het onderwerp "hormonen”Speelt vaak een grote rol bij haaruitval. Hormonale oorzaken zijn vaak de oorzaak van een verminderde haardichtheid. Vooral bij vrouwen is het hormonaal evenwicht is een belangrijke factor bij het ontstaan ​​van haaruitval.

Een verstoring van de schildklier functie en dus een verstoring van het metabolisme van de schildklier hormonen kan gepaard gaan met een verminderde haardichtheid en een veranderde haarstructuur. Het bewijs van een verstoorde schildklierfunctie wordt geleverd door het meten van de schildklier waarden in de bloed. Bijkomende begeleidende symptomen zoals warmte-intolerantie, slaapstoornissen, nervositeit en spijsverteringsstoornissen zijn mogelijk.