Diagnose van hyperplasie van de talgklier
De diagnose van talgklier hyperplasie wordt gemaakt door de dermatoloog. De eerste stap is om de huid te inspecteren. De arts kijkt goed naar de veranderingen in de huid.
Voor een betere diagnose kan hij een dermatoscoop gebruiken, die dient als een soort vergrootglas om de huidbevindingen te vergroten. Op deze manier wordt het oppervlak van de talgklier hyperplasie kan beter worden beoordeeld. In de regel is de diagnose van talgklier hyperplasie kan op deze manier al worden gemaakt.
Belangrijke ontwikkelingsfactoren, zoals seborroïsch eczeem of de inname van medicijnen die de immuunsysteem, helpen ook bij het stellen van de diagnose. Vooral seniel hyperplasie van de talgklier kan op een witte huid lijken kanker, ook wel basaalcelcarcinoom genoemd of basalioom, in zijn uiterlijk. In dit geval wordt de huidverandering verwijderd en onder de microscoop onderzocht. Dit wordt histologisch onderzoek genoemd. Typisch is het kliermateriaal van de talgklippen, evenals talgachtige en geile massa's worden onthuld.
Aan welke symptomen kan hyperplasie van de talgklier worden herkend?
De hyperplasie van de talgklier veroorzaakt geen klachten en is slechts een cosmetisch probleem. Presenile hyperplasie van de talgklier wordt gekenmerkt door de gegroepeerde opstelling van verschillende huidlaesies, ongeveer 2-5 mm groot. Deze veranderingen zijn iets verhoogd boven het huidniveau en hebben een zachte consistentie.
Ze worden ook wel papels genoemd. Ze hebben een geelbruine kleur en hebben een hart deuk in hun centrum. De situatie is vergelijkbaar met hyperplasie van seniele talgklier.
Ook hier zijn meestal meerdere talgklierhyperplasieën tegelijkertijd aanwezig, maar ze kunnen ook afzonderlijk voorkomen. Het oppervlak van de talgklierhyperplasie heeft meestal een gelobde of, zeldzamer, een hobbelige structuur en voelt wasachtig aan. Bij beide vormen van talgklierhyperplasie wordt de omringende huid meestal gekenmerkt door een hoge talgproductie, ook wel seborroe genoemd. De huid voelt doorgaans vettig aan.
Dit kan gepaard gaan met het optreden van seborroïsche dermatitis. Dit klinische beeld wordt gekenmerkt door geelachtige, olieachtige schilfers en gaat meestal gepaard met roodheid van de huid. Hyperplasie van de talgklippen wordt meestal gevonden op het gezicht of borst. Er zijn geen begeleidende symptomen zoals jeuk of pijn. Dit onderwerp is wellicht ook interessant voor u:
- Vettige huid
- Hyperactiviteit van de talgklier
