Een boswandeling, bloemen plukken in een weiland of werken in de tuin kan allemaal genoeg zijn voor een grasmijtbeet. Het veranderende klimaat van de afgelopen decennia, evenals het verkeerde gedrag tijdens wandelingen, maken het voor parasieten gemakkelijk om slachtoffers te vinden. Op zoek naar eiwitrijk voedsel bijten ze mens en dier.
Wat is een grasmijtbeet?
De spinachtigen leven in de grond waar ze hun neerleggen eieren en de larven komen in de zomer uit. Het zijn de oranjerode larven, niet de adult grasmijten, die verantwoordelijk zijn voor de beten. Bij warm weer komen de larven, die ongeveer 0.3 millimeter groot zijn, naar de oppervlakte. De mijten en larven zijn erg klein en kunnen niet met het blote oog worden gezien. Ze verzamelen zich op lichte en enigszins vochtige plaatsen, bijvoorbeeld op weilanden en in tuinen. Voor hun verdere ontwikkeling hebben de larven mens en dier nodig als gastheer. De grasmijtbeet treft voornamelijk de enkels, knieën, lendenen en oksels. De larven hebben een bijtgereedschap waarmee ze de huid Tijdens de grasmijtbeet, een enzym in de speeksel van de dieren gaat de wond in en lost de bovenste laag op huid Dit leidt tot knobbeltjes en walnoten, waarvan sommige uren na de grasmijtbeet verschijnen. De jeuk, die op dezelfde manier wordt geactiveerd, kan drie dagen later ook heviger worden en tot twee weken aanhouden. De grasmijtbeet zelf wordt niet opgemerkt door de getroffen persoon, omdat de monddelen slechts een fractie van een millimeter doordringen. De dieren voeden zich met lymfevloeistof en celsap, niet bloed.
Oorzaken
Grasmijten, ook bekend als herfst-grasmijten, herfst-grasmijten en oogstmijten, sluipen op hun kleine pootjes naar hun slachtoffers, die warmbloedige mensen en dieren zijn. De larven zitten in kolonies op grassprietjes, in struiken of op de grond. Wanneer een levend wezen voorbij komt dat optimale bedrijfstemperaturen heeft van ongeveer 30 tot 40 ° Celsius, nestelen de larven zich op de gastheer. Ze komen meestal op de voeten, van waaruit ze naar de benen migreren en op geschikte plaatsen bijten. Daar veroorzaakt de grasmijtbeet ondraaglijk jeuk De larven kiezen graag voor aangename plaatsen, waaronder warme en vochtige gebieden, bijvoorbeeld de randen van sokken, de tailleband van broeken, ondergoed, oksels. Zodra de larven zich tijdens de grasmijtbeet tot ongeveer drie keer zo groot hebben volgepropt, vallen ze af. Gedurende de volgende vier tot zes weken veranderen ze in een nimf.
Symptomen, klachten en tekenen
Roodheid treedt een paar uur na de beet van de grasmijt op, dus wordt er vaak mee verward muggenbeten Een typisch symptoom is ernstige jeuk. Door het toegenomen krabben, ontsteking komt vaak voor. Daarom is het belangrijk om de striemen niet open te krabben. De bijtplaats kan worden gedesinfecteerd met een gedrenkt watje alcohol Rustgevend zalven helpen tegen de jeuk. Jeuk kan tot 14 dagen aanhouden, maar is het ernstigst in de eerste drie dagen. De grasmijtbeet ontwikkelt zich tot roodachtige, meestal licht gezwollen puisten die kleine puistjes bevatten water blaren.
Type cursus
Iedereen die talloze beten op het lichaam ontdekt na een tijd buiten te hebben doorgebracht, in sommige gevallen ongeveer 200 beten en in rijen naast elkaar, en die lijdt aan ernstige jeuk, is waarschijnlijk gebeten door grasmijten Hier is het noodzakelijk om op de genoemde plaatsen te letten, die grasmijten voornamelijk kiezen. Een speciale behandeling is niet nodig, zoals dat wel het geval is vlooien en luizen, omdat de larven niet lang op de huid, maar zijn na een paar uur verdwenen. De symptomen zijn onaangenaam, maar de mijt zelf is onschadelijk. Het zuigt niet bloed, brengt geen ziekten over en bovendien is er geen overdracht van persoon op persoon mogelijk.
Complicaties
In de regel veroorzaakt de grasmijtbeet verschillende infecties en ontstekingen in het lichaam van de patiënt. De getroffen gebieden zijn rood gekleurd en aangetast door jeuk. De jeuk blijft erger worden wanneer de patiënt het getroffen gebied krabt. In de meeste gevallen houdt de jeuk twee weken na de beet aan en kan dit ongemak veroorzaken. Er zijn echter geen verdere complicaties of ongemak. Op de derde dag na de beet is het ongemak het hevigst en kan zo de kwaliteit van leven van de patiënt verminderen. De grasmijtbeet wordt niet behandeld door een arts en ook niet leiden tot een verminderde levensverwachting. Nadat het ongemak en de jeuk zijn verdwenen, zijn er geen verdere complicaties. De getroffen persoon kan de grasmijtbeet zelf eenvoudig behandelen huismiddeltjes, het beperken van de pijn en jeuk. Als er ondraaglijke jeuk of infectie is opgetreden, kan de behandeling worden uitgevoerd met behulp van antibiotica of door te gebruiken crèmes en zalven Behandeling van de grasmijtbeet leidt altijd tot een positief beloop van de ziekte.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
In het normale geval van een grasmijtbeet is het niet nodig om naar een dokter te gaan. Het gebruik van insecten insectenwerende middelenherhaaldelijk aangebracht op het getroffen gebied na een steek of beet, kan aanzienlijke verlichting bieden. De medicijnen zijn zonder recept verkrijgbaar bij apotheken en drogisterijen. Als er geen verdere complicaties optreden, geneest de bijtplaats binnen enkele weken volledig en is de patiënt symptoomvrij. Een bezoek aan de dokter is noodzakelijk zodra ontsteking van de ingangssite komt voor. ziekteverwekkers kan het organisme via de open lucht binnendringen wonden en leiden tot verdere ziekten. Daarom moet zo snel mogelijk een arts worden geraadpleegd pus vorming, koorts of er treedt een vergroting van de wond op. Als de jeuk van de grasmijtbeet leidt tot ernstige problemen in het dagelijks leven of tot psychische afwijkingen, moet een arts om hulp worden gevraagd. Als er allergische reacties optreden, is het ook raadzaam om een arts te raadplegen. Als er een ernstige zwelling is op de bijtplaats, koorts, zweten of roodheid verspreidt zich ongewoon ver, moet een arts worden geraadpleegd. Voor mensen die door de grasmijtbeet problemen hebben met de voortbeweging, is direct een doktersbezoek nodig. Als er sprake is van gevoelloosheid, ernstige gevoeligheidsproblemen, wankel lopen of pijnmoet een arts worden geraadpleegd.
Behandeling en therapie
De huidletsels van de grasmijtbeet kan plaatselijk worden behandeld met een alcohol kompres of een jeukwerende zalf voor desinfectie. Deppen met azijn of citroensap is ook mogelijk. Zout water is ook een bewezen remedie. Enveloppen met cottage cheese uit de koelkast kunnen ook de jeuk tot een aanvaardbaar niveau verminderen. In aanvulling op, tablets met het actieve ingrediënt cetirizine zijn zonder recept verkrijgbaar bij de apotheek. Meestal moet een antihistaminicum worden ingenomen om de jeuk tegen te gaan. In ernstige gevallen kan de arts ook een cortisone zalf. Versleten kleding moet worden gewassen en douchen en stofzuigen van het appartement is ook aan te raden.
Vooruitzichten en prognose
Grasmijten zijn onschadelijke parasieten waarvan de beten meestal niet ernstig zijn volksgezondheid problemen. Als een grasmijtbeet direct wordt afgekoeld en behandeld met een ontsmettingsmiddel, ontsteking, jeuk en co. zal binnen een paar dagen verdwijnen. Medische behandeling is meestal niet nodig. Enkel en alleen allergie Patiënten dienen medisch advies in te winnen, aangezien zich verdere allergische reacties kunnen ontwikkelen. Een allergische reactie zal ook snel verdwijnen als de patiënt een behandeling zoekt bij de dokter en de bijtplaats niet openkrabt. Als het letsel geïnfecteerd raakt, kan dit een ernstige infectie tot gevolg hebben. Mogelijke volgende symptomen zijn onder meer pijn en roodheid. In zeldzame gevallen wordt de ontsteking overgedragen naar de omliggende weefsellagen, wat afhankelijk van het lichaamsgebied verder ongemak kan veroorzaken. Over het algemeen beloven grasmijtbeten een positieve prognose. Het enige gevaar is de ontwikkeling van littekens Mensen die herhaaldelijk worden blootgesteld aan grasmijten, bijvoorbeeld oogstwerkers of vakantiegangers in tropische streken, kunnen blijvend lijden huidletsels Zeer zelden blijven de larven na de beet in het lichaam en leggen ze vast eieren Daar. Dit kan verschillende complicaties veroorzaken, zoals beschadiging van de huid or gastro-intestinale problemen.
het voorkomen
Om een beet van een grasmijt te voorkomen, dient u gesloten kleding en hoog schoeisel, zoals rubberen laarzen, te dragen. Sokken kunnen over een lange broek worden gedragen. Dit is echter allemaal ongemakkelijk midden in de zomer. Daarom is het raadzaam om u, voordat u de natuur in gaat, in te wrijven met een insectenwerend middel. De kleding kan er ook mee behandeld worden. Degenen die in een weiland hebben gelegen, moeten douchen en zich ook omkleden. Textiel dat in de tuin is gedragen, inclusief ondergoed, moet, indien mogelijk, worden verwijderd voordat het appartement binnenkomt. Als u wilt weten of uw tuin is aangetast door grasmijten, kunt u op zonnige dagen een wit blad op het gazon leggen.
Nazorg
Bij een grasmijtbeet is meestal geen bijzondere vorm van nazorg mogelijk of nodig. De patiënt kan deze beet meestal relatief eenvoudig door een arts laten behandelen, waardoor er geen bijzondere complicaties of andere beperkingen of ongemakken zijn. Ook in dit geval is een behandeling met zelfhulpmiddelen mogelijk, zodat niet altijd een arts geraadpleegd hoeft te worden. In de eerste plaats moet in het geval van een grasmijtbeet echter de bron van de mijten worden vermeden. De getroffen persoon mag niet in de respectieve gebieden blijven en zichzelf in elk geval tegen de mijten beschermen. In de meeste gevallen kan het ongemak relatief goed worden verlicht met behulp van wrongel of met behulp van zout water Als de gras mijt echter beet veroorzaakt schokken of ernstige symptomen, moet in ieder geval een arts worden geraadpleegd. In dit geval wordt de behandeling van de beet uitgevoerd met behulp van medicatie. De bijtwonden kan ook worden behandeld met een crème. Regelmatige toepassing moet worden gegarandeerd om het ongemak te verlichten. De kleding moet zo snel mogelijk worden gewassen, zodat de mijten er niet uit kunnen komen. In de regel wordt de levensverwachting van de getroffen persoon niet verminderd door de grasmijtbeet.
Dit is wat u zelf kunt doen
In het geval van de grasmijtbeet is er een vorm van zelfhulp beschikbaar voor de getroffen persoon. In de regel duurt het ongemak niet lang, maar het kan op verschillende delen van het lichaam erg onaangenaam zijn. Omdat de grasmijtbeet ernstige jeuk veroorzaakt, moet krabben ten koste van alles worden vermeden. Dit zal de jeuk alleen maar versterken en het genezingsproces vertragen. Bovenal moeten ouders hun kinderen erop wijzen dat ze niet aan de beet moeten krabben. De jeuk kan worden verlicht door crèmes or zalven van de drogisterij en apotheek. Evenzo citroensap, zout water of ui sap verlicht de jeuk en kan de genezing versnellen. In ernstige gevallen zalven met cortisone kan ook worden gebruikt of er kan een antihistaminicum worden ingenomen. Nie-olie kan ook helpen tegen de symptomen van de grasmijtbeet. Dit wordt aangebracht op het getroffen gebied en kan ook het genezingsproces versnellen. Om de beet van de grasmijt te voorkomen, dient ter bescherming altijd gesloten kleding te worden gedragen. Hoge schoenen of laarzen kunnen ook voorkomen dat de mijten binnendringen. Als de mijten het bed zijn binnengedrongen, moet het beddengoed minimaal 60 graden in de wasmachine worden gewassen.
