Prognose van een hernia diafragmatica | De diafragmatische hernia

Prognose van een hernia diafragmatica

De prognose van een hernia diafragmatica is meestal erg goed. Bij veel hernia's die geen symptomen veroorzaken, is dus geen therapie nodig. Het succes van de operatie wordt als zeer goed beoordeeld, hoewel de meeste patiënten na de operatie symptoomvrij zijn.

Een ongunstiger prognose bestaat voor congenitale hernia diafragmatica. De prognose van deze hernia's wordt voornamelijk bepaald door de beperking van long functie. In het geval van een grote hernia en daarmee gepaard gaande ernstige beperking van long ontwikkeling is de prognose ongunstig.

In de regel moeten de getroffen kinderen onmiddellijk na de geboorte een pediatrische operatie ondergaan. Omdat de beperking echter vaak beperkt is, is de operatie in veel gevallen succesvol. Het overlevingspercentage varieert van kliniek tot kliniek en bedraagt ​​tot 90% van de geopereerde kinderen.

Bij baby's met een aangeboren hernia diafragmatica hangt het overlevingspercentage sterk af van verschillende factoren. De ernst van de hernia speelt een grote rol, namelijk de exacte locatie, grootte en welke organen in de thorax zijn gegleden. Hoe groter de inhoud van de herniazak, hoe minder ruimte de long moet zich in de baarmoeder ontwikkelen (zogenaamde pulmonale hypoplasie).

Als het kind eenmaal is geboren, kan de onderontwikkelde long het lichaam niet van voldoende zuurstof voorzien en heeft de pasgeboren baby moeite ademhaling​ Een operatie is altijd nodig om het defect te verhelpen. Kinderen herstellen hiervan in 60-80% van de gevallen, afhankelijk van de specialisatie van de kinderkliniek.

Zonder chirurgische behandeling van een verworven hernia diafragmatica kunnen de beknelde organen, vooral de maag en hart-, zijn beschadigd. De maag voering wordt permanent geïrriteerd door de vernauwing en er kunnen zweren optreden. De hart- lijdt ook aan verplaatsing door de maag, die zich snel kan manifesteren hartslag, hartritmestoornissen en symptomen die lijken op hartaanvallen (zogenaamd Roemheld-syndroom).

De slokdarm, die permanent wordt aangevallen maagzuur, kan ook ontstoken raken. In het ergste geval kan de ontsteking van de slokdarm zelfs degenereren tot een slokdarmcarcinoom. De late gevolgen na een operatie zijn meestal hetzelfde, ongeacht of de diafragmatische hernia is aangeboren, verworven of traumatisch veroorzaakt.

De kunstmatige sluiting van de diafragmatische hernia die kunstmatig door een operatie is gecreëerd, kan heropenen en resulteren in een nieuwe operatie. Zo'n herhaling komt vrij vaak voor. Een ander klassiek gevolg na een operatie is een vernauwing bij de overgang van slokdarm naar maag.

Dit kan zich uiten door het gevoel dat de beet er letterlijk in blijft steken de keel (of in het borst, dat wil zeggen voor de entree naar de maag). Een ander fenomeen van de nieuwe vernauwing is het zogenaamde gas-bloat-syndroom. Patiënten kunnen niet langer boeren om overtollig gas in de maag kwijt te raken. Veel patiënten vinden dit behoorlijk onaangenaam, omdat het gas zich in de maag verzamelt.