Granulosaceltumoren vertegenwoordigen tumoren van de eierstok (eierstok). Het zijn meestal langzaam groeiende tumoren met een lage maligniteit. Hoewel er een juveniele en volwassen vorm van de ziekte is, is de gemiddelde aanvangsleeftijd ongeveer 52 jaar.
Wat is een granulosaceltumor?
Een granulosaceltumor is een zeer zeldzame tumor van de eierstok. Het behoort tot de groep van tumoren die gonadale stromale tumoren worden genoemd. Binnen de groep van ovariumtumoren is dit slechts één tot twee procent. De granulosacellen in de eierstok worden beïnvloed door de groei. Deze bevinden zich daar in de cellaag van meerdere lagen en zijn verantwoordelijk voor de vorming van de eierheuvel. De eicel hecht zich dan aan de eierheuvel. De naam "granulosacel" komt uit het Latijn en betekent "granulecel". Oorspronkelijk ontwikkelen granulosacellen zich tijdens de rijping van de follikel uit de zogenaamde folliculaire epitheelcellen, die afkomstig zijn van de primaire follikel. Follikelrijping vindt plaats onder invloed van het follikelstimulerend hormoon FSH, die tot de gonatropinen behoort. Een van de functies van de granulosacellen is de afscheiding van de vloeistof die de folliculaire holte vult. Na follikelruptuur bouwen de granulosacellen een laag op die een omhulsel vormt rond de eicel. Bovendien zetten sommige granulosacellen zich af lipiden om het zogenaamde corpus luteum te vormen, dat voornamelijk het hormoon corpus luteum produceert progesteron Bovendien produceren de granulosacellen ook oestrogenen In zeldzame gevallen degenereren de granulosacellen en ontwikkelt zich een granulosaceltumor. Er zijn twee vormen van deze ziekte. Elk twintigste geval van granulosaceltumor begint in de adolescentie of zelfs in jeugd Dit wordt juveniele granulosaceltumor genoemd. De volwassen vorm van deze tumor, die aanzienlijk vaker voorkomt, begint gemiddeld op de leeftijd van 52 jaar. Beide vormen worden gekenmerkt door verhoogde oestrogeenproductie en langzame groei. De prognose is doorgaans goed. Het hangt echter ook af van het stadium waarin de ziekte wordt opgespoord en behandeld.
Oorzaken
Over de oorzaak van granulosaceltumor kan weinig worden gezegd. Het is waarschijnlijk dat, vooral in de volwassen vorm, het gebruikelijke is risicofactoren leiden tot degeneratie van de granulosacellen. Spontane mutaties spelen zeker een rol. Hoe de juveniele vorm van granulosaceltumor zich ontwikkelt, vereist nader onderzoek. Zelfs vandaag de dag wordt deze ziekte slecht begrepen.
Symptomen, klachten en tekenen
Granulosaceltumor wekt twee soorten symptomen op, de ene gerelateerd aan verhoogde oestrogeenproductie en de andere aan de progressieve ruimtebeslissende aard van de tumor. De verhoogde oestrogeensecretie kan een zogenaamde pseudopubertas praecox veroorzaken bij jonge meisjes vóór de daadwerkelijke puberteit. In dit geval treden alle manifestaties van de vrouwelijke puberteit te vroeg op met de voortijdige rijping van het skelet. De epifysair gewrichten sluit te vroeg, wat kan resulteren in korte gestalte. De baarmoeder wordt constant gestimuleerd groeien, met het mogelijke optreden van intermenstrueel bloeden. Na menopauze (menopauze), bloeding komt ook vaak voor. De continue stimulatie van de baarmoeder kan ook leiden naar baarmoederkanker in sommige gevallen. Het andere symptoomcomplex heeft betrekking op de ruimtelijke omvang van de tumor. De tumor kan dus op de darm drukken en niet-specifiek abdominaal ongemak veroorzaken. Veel patiënten hebben last van een vol gevoel, constipatie en vergroting van de buikomtrek. Bij grote tumoren bestaat het risico op rotatie van de steel, wat kan leiden tot acuut ongemak in de buik. Granulosa-celtumor heeft de neiging om uit te zaaien, met zwelling van de weefselvocht knooppunten in het bekkengebied en nabij de aorta.
Diagnose
Als ongebruikelijke interstitiële bloeding en vergroting van de buikomtrek optreden, moeten beeldvormende technieken zoals echografie worden gebruikt om mogelijke tumoren in de buikstreek Tegenwoordig wordt de ziekte vaak pas ontdekt als de tumor een aanzienlijke omvang heeft bereikt. Pas na een operatie kan a biopsie bepaal welk type tumor het is. In veel gevallen wordt de tumor ook gevonden door handmatige palpatie.
Complicaties
Granulosaceltumor veroorzaakt verschillende symptomen en complicaties die alleen bij vrouwen optreden. In de meeste gevallen is er een vroegtijdige puberteit. Als gevolg hiervan kunnen de vrouwelijke organen zich niet volledig ontwikkelen en is het niet ongebruikelijk voor een korte gestalte gebeuren. De baarmoeder kan ook worden beïnvloed door hevig en frequent bloeden. De symptomen komen echter ook voor op volwassen leeftijd, bij vrouwen in de menopauze bijzonder getroffen zijn. In dit geval, baarmoederhalskanker kan ook voorkomen, die zich zonder behandeling naar andere regio's kan blijven verspreiden. De tumor kan ook op de darm drukken, wat tot diverse klachten kan leiden. De levensverwachting is in de meeste gevallen beperkt en verminderd door de granulosaceltumor. De behandeling van de tumor is chirurgisch en er zijn geen complicaties. Het is echter niet te voorspellen of de tumor is uitgezaaid naar andere delen van het lichaam. In dit geval kunnen er verdere complicaties optreden. In de meeste gevallen wordt bestraling uitgevoerd na de verwijdering. Hoe eerder de granulosaceltumor wordt gedetecteerd en behandeld, hoe groter de overlevingskansen van de patiënt.
Wanneer moet je naar een dokter?
In het ergste geval kan een granulosaceltumor leiden tot de dood van de getroffen persoon, daarom is behandeling absoluut noodzakelijk. Korte gestalte kan duiden op een granulosaceltumor. Als dit bij een persoon waarneembaar is, zal hij of zij later in zijn leven regelmatig moeten worden onderzocht om verdere complicaties en ongemak te voorkomen. Aanhoudend constipatie of een ernstig gevoel van volheid kan ook duiden op een granulosaceltumor en moet worden onderzocht als deze symptomen zich gedurende een lange periode voordoen. Er is over het algemeen ernstig ongemak in de buik en ook ernstig gezwollen weefselvocht knooppunten. Bij vrouwen kan deze tumor ook een tumor in de hals, dus een medische professional moet ook worden geraadpleegd als er symptomen optreden in deze regio. Bij verdenking van een granulosaceltumor kan in eerste instantie een huisarts worden benaderd. Deze arts verwijst de betrokkene vervolgens door naar de betreffende specialist, die een nauwkeurige diagnose kan stellen. Bij een vroege diagnose neemt de kans op een volledige genezing enorm toe.
Behandeling en therapie
Nadat de tumor is ontdekt, is de voorkeursbehandeling de volledige verwijdering ervan. In de vroege stadia van de ziekte kan een unilaterale adnectomie (verwijdering van de eileiders en eierstok) en schrapen van de baarmoeder kan worden uitgevoerd. In latere stadia is een volledige adnectomie aangewezen. Bovendien kan de baarmoeder ook worden verwijderd, omdat er een risico op ontwikkeling is baarmoederkanker. Indien metastasen zijn al gevormd in de weefselvocht knooppunten, de getroffen lymfeklieren moet ook worden verwijderd. In sommige gevallen ontstaan recidieven jaren later, zelfs nadat de tumor zogenaamd volledig is verwijderd. Sinds recidieven ook groeien langzaam en met weinig infiltratie is chirurgie ook in dit geval nog steeds een succesvolle behandelmethode. In gevorderde stadia van een granulosaceltumor, ondersteunend chemotherapie or radiotherapie wordt nog steeds uitgevoerd na de operatie. radiotherapie wordt gebruikt als er nog tumorresten zijn die tijdens de operatie niet konden worden verwijderd. Adjuvant (ondersteunend) chemotherapie wordt gegeven wanneer recidieven optreden. Over het algemeen is het overlevingspercentage na tien jaar ongeveer 70 tot 95 procent. Het hangt echter ook af van het stadium waarin de ziekte voor het eerst wordt behandeld.
Vooruitzichten en prognose
Het vooruitzicht op genezing is gekoppeld aan verschillende aandoeningen bij granulosaceltumoren. In wezen komt de ziekte uitsluitend voor bij het vrouwelijk geslacht en kan deze zich zodanig verspreiden dat ze niet langer behandelbaar of behandelbaar is. Dit resulteert in het vroegtijdig overlijden van de patiënt. Het sterftecijfer is gemiddeld minder dan twintig procent. Bij tijdige diagnose en start van de behandeling is de kans op genezing groot. Desalniettemin zijn secundaire complicaties te verwachten vanwege de mogelijke therapieën. Sommige patiënten ondergaan chirurgische verwijdering van de baarmoeder omdat geen ander therapie is mogelijk. De operatie gaat gepaard met de gebruikelijke risico's en gaat tegelijkertijd gepaard met onvruchtbaarheid van de vrouw. Dit kan zowel emotionele als psychologische problemen veroorzaken en secundaire ziekten tot gevolg hebben. Tegelijkertijd is het hormonale evenwicht moet worden gewijzigd en ondersteund kanker therapie optreedt, zijn tal van bijwerkingen te verwachten. Chemotherapie vertegenwoordigt een aanzienlijke inmenging in de levensstijl van de patiënt en veroorzaakt verschillende complicaties. Desalniettemin neemt de overlevingskans toe met deze vorm van behandeling. In een vroeg stadium van de ziekte kan volledige symptoomvrijheid en herstel plaatsvinden door middel van een curettage Als dit lukt, kan de patiënt binnen korte tijd uit de behandeling worden ontslagen.
het voorkomen
Aangezien de oorzaken van granulosaceltumor niet voldoende bekend zijn, is er geen specifiek preventief middel maatregelen tegen deze ziekte kan worden genoemd. Zeker een gezonde levensstijl met een evenwichtige dieet, veel beweging en weinig spanning om de immuunsysteem verlaagt in het algemeen het risico op het ontwikkelen van deze tumor.
Follow-up
In het geval van een granulosaceltumor zijn er meestal geen mogelijkheden voor nazorg voor de patiënt. In dit geval is de patiënt primair afhankelijk van vroege opsporing en behandeling van de tumor om verdere complicaties te voorkomen. Bij deze ziekte treedt geen zelfgenezing op. Zelfs na een succesvolle behandeling van de granulosaceltumor, moet het lichaam regelmatig worden onderzocht om nieuwe tumoren op tijd te identificeren en te behandelen. Mogelijk vermindert de granulosaceltumor ook de levensverwachting van de getroffen persoon. Behandeling voor dit type kanker wordt gedaan door een operatie of chemotherapie. De patiënt moet na een dergelijke operatie altijd rusten en voor het lichaam zorgen. Hier moeten alle inspannende en stressvolle activiteiten of activiteiten worden vermeden om het lichaam niet onnodig te belasten. Onnodig spanning moet ook worden vermeden in het geval van chemotherapie. Degenen die getroffen zijn door een granulosaceltumor hebben ook de steun van vrienden en familie nodig. Dit kan psychische stoornissen voorkomen die een negatief effect kunnen hebben op het verdere verloop van de ziekte. Omdat granulosaceltumor ook na behandeling kan terugkeren, dient het lichaam regelmatig op deze tumor te worden onderzocht.
Dit is wat u zelf kunt doen
Granulosaceltumor is een vorm van eierstokkanker en kan alleen vrouwelijke patiënten treffen. Het is een ernstige en levensbedreigende ziekte die absoluut onder medisch toezicht moet worden behandeld. Therapieën vinden meestal operatief plaats, gevolgd door chemotherapie of bestraling en worden uitgevoerd door medisch geschoold personeel. Daarom heeft de patiënte geen mogelijkheid om haar ziekte zelf te behandelen. Desalniettemin kan de patiënt aanzienlijk bijdragen aan het succes van de behandeling. Eerst en vooral door de instructies van haar artsen op te volgen en de therapieën consequent en zonder onderbreking uit te voeren zoals gepland. Regelmatige controles en bespreking van het verdere verloop van therapie moet worden bijgewoond. Parallel aan medische therapie zijn er een aantal factoren waardoor de patiënt haar eigen herstel kan bevorderen. Een positieve levenshouding kan helpen om de bijwerkingen van de behandeling beter te accepteren en ermee om te gaan. Omdat het lichaam ernstig verzwakt is door de therapieën en door mogelijke operaties, moet het van andere kanten zoveel mogelijk worden versterkt en ondersteund. Een gezond en evenwichtig dieet dat het lichaam ontlast, helpt daarbij. Alcohol en te veel cafeïne moet volledig worden vermeden, en roken moet ook worden gestopt. Al deze zogenaamde stimulerende gifstoffen verbruiken krachten die anders niet langer beschikbaar zijn voor het lichaam voor genezing en regeneratie.
