Gladde spier is een soort spier die zich in talrijke holle menselijke organen bevindt. Het heeft het vermogen om zelfstandig te werken.
Wat is gladde spieren?
Gladde spier is een type spier dat, in tegenstelling tot dwarsgestreepte spieren, niet naar believen kan worden gecontroleerd. Het oefent invloed uit op de vorm en functie van de interne organen Het vormt het samentrekkende weefsel van talrijke holle organen evenals de bloed schepen en lymfevaten in mensen. De naam "gladde spier" is te danken aan het feit dat op een microscopisch beeld de dwarsstreep van het spierweefsel afwezig is. Een van de uitzonderingen is de hart- spier. Dus hoewel de hart- vertegenwoordigt een inwendig hol orgaan, de hartspier bestaat niet uit gladde spieren. De dwarsgestreepte spier wordt meestal aangetroffen in de skeletspieren. De transversale strepen zijn te zien onder polariserend licht. Het wordt gevormd door de regelmatige opstelling van de eiwitten myosine en actine. Deze opstelling is echter niet aanwezig in gladde spieren. Om deze reden zien gladde spiercellen er zelfs onder polariserend licht homogeen uit.
Anatomie en structuur
Myocyten vormen een typisch kenmerk van gladde spieren. Dit zijn smalle, langwerpige spiercellen die geen dwarsstrepen hebben. Glad spierweefsel wordt voornamelijk aangetroffen op de wanden van holle organen zoals de urinewegen, geslachtsorganen, luchtwegen, darmen en bloed schepen Myocyten van gladde spieren zijn spoelvormig. Hun diameter ligt tussen 5 en 8 µm, wat echter afhankelijk is van de respectievelijke celtoestand. Zo blijkt de omtrek van myocyten in een samengetrokken spier iets groter te zijn dan in een slappe spier. De lengte van de myocyten kan aanzienlijk variëren, wat ook afhankelijk is van de positie van de spiercel. Bijvoorbeeld binnen bloed schepen, myocyten bereiken een gemiddelde lengte van slechts 15 tot 20 µm. In andere organen ligt hun lengte echter tussen 200 en 300 µm. De kernen van gladde spiercellen bevinden zich meestal in het midden van de cellen en zijn relatief langwerpig. Het cytoplasma van de spiercellen bevat hoge concentraties van de filamenten myosine en actine, waarvan de structuur minder strikt is dan die van de dwarsgestreepte spieren. In een ongeordende vorm passeren ze de individuele spiercel. Zowel in het cytoplasma als aan de celrand zijn ze vastgemaakt aan verankerende plaques. Door deze opstelling kan de cel, en dus de spier, sterker samentrekken tijdens contracties dan in dwarsgestreepte spieren. De individuele spiercel omringt de basale lamina, die dun is huid Gladde spieren kunnen worden onderverdeeld in twee verschillende typen. Dit zijn het type met één eenheid en het type met meerdere eenheden. De verschillen tussen deze twee subvormen liggen in hun structuur, innervatie en functie. Soms komen echter ook gemengde vormen voor, wat met name geldt voor de vaatmusculatuur. De individuele spiercellen van het single-unit-type kunnen via speciale gap junctions met elkaar worden verbonden. Dit maakt een uitwisseling tussen tweede messenger mogelijk moleculen en ionen, wat resulteert in een functionele eenheid omdat de cellen elektrisch koppelen. Single-unit types zijn vooral te vinden in de urineleider, het maagdarmkanaal en de baarmoeder Het type met meerdere eenheden wordt daarentegen gevonden in de zaadleider, haar spieren en interne oogspieren.
Functie en taken
Gladde spieren kunnen, in tegenstelling tot dwarsgestreepte spieren, niet door mensen worden gecontroleerd. Het neemt deel aan tal van vitale processen van het organisme. Deze omvatten de pompende bewegingen van de hart-, spijsvertering en de erectie van fijne haartjes op het oppervlak van de huid Mensen zijn zich niet bewust van deze processen en kunnen ze niet beheersen. Alleen de autonome zenuwstelsel kan de spieren van de holle organen beïnvloeden. Dit wordt gedaan met adrenaline en acetylcholine via het sympathische en parasympathische zenuwstelsel. Op deze manier is in ieder geval een indirecte invloed mogelijk. Gladde spieren kunnen aanzienlijk meer verkorten dan skeletspieren, maar dit kost meer tijd. Dit is tenslotte voorwaarde kan voor een langere tijd worden onderhouden zonder geassocieerd te zijn met 피로Dit proces wordt ook wel tonic continue samentrekking of echte spierspanning. Tijdens het geboorteproces zorgt gladde spier ervoor dat de baarmoeder maakt een ritmische samentrekking.
Ziekten
Gladde spieren hebben meer kans op een verminderde functie dan hartspier of skeletspier. Het heeft het nadeel dat het slecht regenereert, dus een bindweefsel litteken vormen vaak. Defecten in gladde spieren kunnen dat wel leiden voor verschillende ziekten. Onder hen is een zwakte van de baarmoeder aan het bevallen. De ontwikkeling van kwaadaardige gladde spiercellen is ook mogelijk in de baarmoeder of spijsverteringskanaal Dit worden leiomyosarcomen genoemd. In dit geval is de tumor afkomstig van de gladde spier. Zijn aandeel in de kwaadaardige tumoren van de baarmoeder is één procent. Het verschijnt meestal na de leeftijd van 30 jaar. De symptomen van leiomyosarcoom worden als niet-specifiek beschouwd. In de meeste gevallen wordt de baarmoeder snel groter. Bovendien is bloeden duidelijk. Het optreden van leiomyosarcoom is in principe denkbaar op elke gladde spierplaats. Leiomyosarcoom is een zeldzame ziekte waarvan de behandeling voornamelijk een operatie is.
