Duur van de therapie
Afhankelijk van de mate waarin pulmonaal schepen worden geblokkeerd door het stolsel, hebben de getroffen patiënten ernstige of minder ernstige symptomen. In de meeste gevallen echter pulmonaal embolie gaat gepaard met acute kortademigheid en vereist intramurale therapie. Afhankelijk van de verschillende risicofactoren wordt meestal een ziekenhuisbehandeling met anticoagulantia gestart en deze moet meestal drie tot zes maanden worden voortgezet om herhaling te voorkomen.
Een acute behandeling in het ziekenhuis duurt doorgaans één tot twee weken, mits er geen verdere complicaties optreden. Een belangrijke reden voor intramurale behandeling is de Grensverkeer van de hartfunctie, die in de meeste gevallen nodig is, sinds pulmonaal embolie veroorzaakt meestal een acute extra belasting aan de rechterkant hart-. Beeldvormende procedures en laboratoriumtests kunnen echter meestal alleen in een klinische setting worden uitgevoerd.
Therapie van een longembolie tijdens de zwangerschap
Door talrijke hormonale veranderingen in het lichaam van een aanstaande moeder, zwangerschap gaat in principe al gepaard met een verhoogd risico op het ontwikkelen van een longaandoening embolie. Afhankelijk van de bron is een drie- tot verviervoudiging van het risico aangewezen. De diagnose van longembolie bij een zwangere patiënt is het moeilijk omdat het ongeboren kind niet mag worden blootgesteld aan straling, maar CT is meestal de gouden standaard.
Bij zwangere vrouwen, ultrageluid beeldvorming van de diepe aderen van de benen, de meest voorkomende plaats van trombusvorming, wordt daarom vaak gebruikt. Wanneer antistolling wordt gebruikt, moet ervoor worden gezorgd dat deze gedurende de gehele duur van de behandeling wordt gehandhaafd zwangerschap en voor minstens drie maanden. Heparines met laag molecuulgewicht zoals Clexane® zijn hier de middelen bij uitstek.
Deze kunnen ook tijdens de behandeling zonder problemen worden toegediend zwangerschap. Als alternatief kan Fondaparinux, een synthetische heparine, kan worden gegeven. Marcumar® is inherent gecontra-indiceerd en mag alleen worden gebruikt onder strikte indicatie en als andere therapieopties falen.
Absoluut gecontra-indiceerd tijdens de zwangerschap zijn nieuwe orale directe anticoagulantia zoals Xarelto®. Deze mogen niet worden gebruikt bij zwangere patiënten. Indien mogelijk mag ook geen lysisbehandeling worden toegepast, aangezien dit het risico op bloedingen voor de moeder en het ongeboren kind aanzienlijk verhoogt en tot ernstige complicaties kan leiden. Interventionele procedures waarbij katheters worden gebruikt om het aangetaste vat opnieuw te openen, verdienen in dit geval de voorkeur.
